คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
วงค์ ตาวัน
ดูจากกระแสเชียร์ให้รัฐบาลพล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เดินหน้าจับตัวธัมมชโยและให้จัดการกับวัดธรรมกาย ลัทธิจานบิน อย่างเด็ดขาดนั้น จะพบว่าจำนวนไม่น้อยเลยมาจากกลุ่มคนที่มีแนวคิดอนุรักษนิยมทางการเมือง โดยคนส่วนนี้ก็ร่วมอยู่ในขบวนเป่านกหวีดเพื่อล้มรัฐบาลนักการเมืองนั่นเอง
พวกนี้มักจะชื่นชม อำนาจรัฐที่มีความเบ็ดเสร็จเด็ดขาด ชอบบ้านเมืองที่อยู่ในกรอบอันชัดเจน ไม่ชอบคนคิดต่าง ไม่ชอบพวกแหกกฎกติกา
อีกทั้งเป็นไปได้มากว่า ธัมมชโยและธรรมกาย โดนจัด เข้าอยู่ในฝ่ายการเมืองที่เป็นขั้วตรงข้ามไปแล้ว
จึงตกเป็นเป้าหมายที่ควรต้องสะสางให้จบสิ้น หลังจากที่อุตส่าห์เป่านกหวีดกันจนได้รัฐบาลที่มาจากคณะทหารในวันนี้
คนพวกนี้ซึ่งชูการปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง เพื่อยังไม่ต้องมีการเลือกตั้ง และถือว่าตัวเองคือฝ่ายชนะ หลังจากทำให้รถถังเข้ามายึดเมืองได้สำเร็จ
จึงอาศัยช่วงอำนาจของรัฐบาลทหาร โหมการปฏิรูปวงการสงฆ์ เหมือนกับที่พยายามจะให้ปฏิรูปวงการตำรวจ!
โดยถือเป็น 2 วงการ ที่ขัดอกขัดใจมาตลอด ในช่วงของการเป่านกหวีด
ความพยายามปฏิรูปวงการสงฆ์ ดำเนินไปพร้อมกับการโหมคดีรถโบราณวัดปากน้ำภาษีเจริญ
คงเพราะมีการเชื่อมโยงว่า วัดปากน้ำก็คือต้นกำเนิดของธรรมกาย
นี่อาจจะเป็นคำอธิบายได้ว่า ทำไมการจัดการ กับธัมมชโย จึงต้องทำกันอย่างใหญ่อึกทึกครึกโครม
จนกล่าวกันว่า ถ้าทำตามคดีอาญาปกติ ดำเนินคดีข้อหารับของโจร ฟอกเงิน หรือคดีรุกป่า
เรื่องอาจจะง่ายกว่านี้ ไม่โกโซบิ๊กเช่นวันนี้
นั่นเพราะ เป้าหมายอาจต้องการขุดรากถอนโคนลัทธิจานบินนี้เสียให้ได้ เรื่องเล็กจึงกลายเป็นเรื่องใหญ่ไปในที่สุด!
อาจจะกล่าวได้ว่า ที่อำนาจรัฐกำลังเอาเป็นเอาตายกับวัดนี้ โดยมีแรงเชียร์จากกลุ่มเดียวกันกับฝ่ายนกหวีด พวกแนวคิดฝ่ายขวา
จึงเป็นกระบวนการที่มีเป้าหมายในทางการเมืองนั่นเอง
แต่ในทางกลับกัน พื้นฐานเดิมทีนั้น คนส่วนใหญ่ในสังคมไทยเราก็ไม่เอาด้วยกับธรรมกายอยู่แล้ว
ไม่เห็นด้วยกับแนวทางเน้นทรัพย์สินเงินทอง และการสร้างสมวัตถุใหญ่โต
แต่การจัดการกับธรรมกาย พอเน้นการใช้อำนาจ เน้นการทำให้สยบยอม
ย่อมค้านกับความรู้สึกของคนที่ให้ความสำคัญ กับความเป็นเสรีนิยม ยึดในหลักสิทธิเสรีภาพในความเชื่อความศรัทธาด้านศาสนา
ยิ่งโถมระดมกองกำลังอำนาจรัฐ
คนในสังคมที่ไม่ใช่พวกนกหวีด ไม่ใช่พวกอนุรักษนิยม ล้าหลัง เริ่มรับไม่ได้
ความเห็นที่แตกต่างกับแนวทางจัดการกับ ธัมมชโยและธรรมกาย จึงยิ่งแผ่กว้างมากขึ้น!
