คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
อย่าทำผิดกฎหมาย แต่กฎหมายไร้มาตรฐาน : การอธิบายปัญหาที่เกิดขึ้นในสังคมของคนในรัฐบาล ตั้งแต่นายกรัฐมนตรีลงมาถึงบริวารแวดล้อม มักจะใช้คำพูดคำหนึ่งที่ว่า อย่าทำผิดกฎหมายสิ
ทั้งที่รู้กันดีว่า ปัญหาใหญ่ของบ้านเมืองเรา คือ ความยุติธรรมหลายมาตรฐาน!?
กฎหมายหลายอย่าง เอื้ออำนวยให้แก่กลุ่มที่มีอำนาจเท่านั้น อย่างเช่นรัฐธรรมนูญ ที่ยอมรับกันทั่วแล้วว่า ถ้าไม่แก้ รับรองสังคมนี้ไม่มีวันสงบสุข
เขียนให้มี 250 ส.ว.กำหนดนายกฯ และรัฐบาล มีอำนาจอยู่เหนือเสียงประชาชนที่ไปเลือกตั้ง นี่คือกติกาที่สร้างความเหลื่อมล้ำ และรัฐบาลนี้นายกฯ คนนี้ได้ประโยชน์ฝ่ายเดียว
ถ้าจะพูดเตือนถึงฝ่ายอื่น ว่าอย่าได้ทำผิดกฎหมาย ก็ควรทำให้กฎหมายมีมาตรฐานเดียวเป็นที่เชื่อถือเสียก่อน
ที่สำคัญพูดถึงแกนนำม็อบเยาวชนที่ถูกคุมขังเวลานี้ เพียงแค่คำว่า เพราะทำผิดกฎหมายไง จึงต้องเข้าไปอยู่ในเรือนจำ
เป็นคำอธิบายที่ต้องบอกว่า อย่าพูดเลยจะเป็นประโยชน์กว่า!!
ถ้าแค่บอกว่าเด็กพวกนี้ทำผิดกฎหมายก็เลยต้องถูกคุมขัง แสดงว่าไม่ได้รับรู้เลยว่า คนในสังคมจำนวนไม่น้อย อาจจะไม่ใช่คนส่วนทั้งหมด แต่เป็นส่วนปัญญาชน ที่ก่อการเปลี่ยนแปลงใหญ่ๆ มาแล้ว
ปัญญาชนจำนวนมากนี่แหละ กำลังเรียกร้องสิทธิในการประกันตัวของแกนนำนักเคลื่อนไหว
เพราะความผิดตามกฎหมายที่ว่า คือ คดีความคิดความเชื่อ ไม่ใช่เยาวชนที่ก่ออาชญากรรมปล้นฆ่าข่มขืนค้ายาเสพติด
นี่เป็นคดีทางการเมือง
หลักที่ทั่วโลกใช้คือ ต้องแก้ด้วยการเมือง ต้องถกเถียงต่อสู้หาทางออกกัน ไม่ใช่แก้ปัญหาเหมือนคดีอาชญา กรรมทั่วไป!
อีกทั้งที่ถูกขัง ก็ยังเพิ่งถูกสั่งฟ้องเพิ่งเริ่มต้นคดี ยังไม่ถึงขั้นมีคำพิพากษาให้จำคุกแล้ว
ขนาดคดีทั่วไป ศาลตัดสินว่าผิด ยังให้สิทธิประกันตัวมาสู้ต่อในชั้นอุทธรณ์ ชั้นฎีกา
ดังนั้นการถูกคุมขังของผู้ต้องหาคดีการเมืองเหล่านี้ จึงเป็นปัญหาที่นับวันยิ่งบานปลาย ตอกย้ำความขัดแย้งระหว่างรัฐบาลกับเหล่าคนรุ่นใหม่หนักหน่วงเพิ่มขึ้น
ถึงเวลาโรคระบาดซาลงเมื่อไร น่าสงสัยว่าจะเกิดม็อบขนาดใหญ่ขึ้นหรือไม่!?!
เมื่อระบบกฎหมาย ระบบยุติธรรมมีปัญหา ฝ่ายรัฐที่ได้เปรียบจากกติกาเหล่านี้ อย่าได้ชี้หน้าบอกคนอื่นเลยว่า ก็อย่าทำผิดกฎหมายสิ
อีกทั้งหลายครั้ง ที่สังคมเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ก็เพราะมีคนจำนวนหนึ่งที่กล้าทำผิดกฎหมาย กล้าแหกกฎที่เป็นเครื่องมือของผู้เอารัดเอาเปรียบ
นักศึกษาที่นำประชาชนออกมาต่อสู้เพื่อประชาธิปไตย เบิกม่านสิทธิเสรีให้กับสังคมไทยเมื่อ 14 ตุลาคม 2516 นั้น
ตอนเริ่มชุมนุมใหม่ๆ ฝ่ายรัฐบาลทหารที่เรียกภายหลังว่าทรราช ก็แข็งกร้าวไม่รับฟังข้อเรียกร้อง
ตอนนั้นก็คงมองว่า เด็กพวกนี้กำลังทำผิดกฎหมายนั่นแหละ!
วงค์ ตาวัน
