ทวงความรับผิดชอบ ขบวนการนกหวีด : ชกไม่มีมุม
การแสดงออกถึงความไม่พึงพอใจต่อรัฐบาล ที่เกิดขึ้นอย่างกว้างขวางในหลายรูปแบบ ถ้ากลุ่มผู้มีอำนาจไม่เข้าข้างตัวเองเกินไป ควรจะต้องยอมรับความจริงแล้วว่า ถ้าไม่คิดเปลี่ยนแปลงแก้ไขอะไรอย่างเร่งด่วน สถานการณ์บ้านเมืองคงจะถึงจุดอันตรายเป็นแน่
เพราะโควิดแท้ๆ ที่ทำให้รัฐบาลนี้หมดสภาพ ไม่สามารถแสดงประสิทธิภาพและวิสัยทัศน์ใดๆ ในการคลี่คลายปัญหา ให้ประชาชนได้ยอมรับนับถือจนกลายเป็นการต่อต้าน ขับไล่
ประเด็นใหญ่คือ การขาดแคลนวัคซีนทั้งปริมาณและคุณภาพ ทำให้ตัวเลขคนตายและคนป่วยพุ่งพรวด ด้วยระบบการตรวจรักษาไม่สามารถรองรับได้เพียงพอแล้ว
อันที่จริงปัญหาเหล่านี้ เริ่มมองเห็นชัดเจนกันตั้งแต่เมื่อต้นปี
เสียงเตือนจากหลายฝ่ายให้เร่งจัดหาวัคซีนอย่างเร่งด่วนและมีประสิทธิภาพสูงดังมานานแล้ว แต่ไม่รับฟัง จนกลายเป็นความล้มเหลว ควบคุมโควิดไม่ได้อีกต่อไป
ถ้าการเมืองเราเป็นประชาธิปไตยแท้จริง เสียงเตือนเหล่านี้จะมีผลให้ต้องรับฟัง หรือถ้ารัฐบาลดื้อดึง ก็ถึงจุดต้องเปลี่ยนรัฐบาล!!
แต่การเมืองไทยไม่ใช่ประชาธิปไตย เสียงของประชาชนไม่สามารถกำหนดการเมืองได้
รัฐบาลนี้มีกลุ่มอำนาจนอกระบบประชาธิปไตยหนุนหลัง ไม่ฟังเสียงชาวบ้าน และไม่มีใครทำอะไรได้
สภาวะการเมืองในวันนี้ จึงอึมครึมน่ากลัว
เพราะคนส่วนใหญ่ไม่สนับสนุนไม่ยอมรับ ด้วยปัญหาโควิดระบาดหนัก เศรษฐกิจการค้าพังพินาศ
แต่รัฐบาลก็ยังมั่นคง เพราะกองทัพเป็นฐานหนาแน่น ขุมอำนาจต่างๆ โอบอุ้มรอบด้าน
ไม่มีใครทำอะไรรัฐบาลได้ แต่ก็ไม่มีคนส่วนใหญ่ให้การยอมรับสนับสนุนอีกแล้ว!
ความไม่พอใจของประชาชนวงกว้าง จึงเริ่มย้อนไปถึงกลุ่มคนที่ร่วมกันปูทางให้ประชาธิปไตยล้มคว่ำ เมื่อปี 2557
คนที่ไปร่วมเป่านกหวีด ไม่ยอมรับการเลือกตั้ง ขัดขวางการเลือกตั้ง ทำทุกอย่างเพื่อให้เกิดรัฐประหาร
จนได้รัฐบาลทหารเข้ามาจริงๆ และอยู่ต่อเนื่องมาถึงวันนี้ ด้วยกลไกรัฐธรรมนูญที่สร้างความเอารัดเอาเปรียบทางการเมือง
เริ่มเกิดเสียงทวงถามความรับผิดชอบจากกลุ่มคนที่ไปร่วมกันในวันนั้น ที่ส่งผลทำให้ทุกคนต้องยากลำบากอย่างหนักในวันนี้
ไปกวักมือ ไปออกบัตรเชิญให้เขาเข้ามา
จนได้รัฐบาลที่ถนัดแต่เรื่องสู้รบแต่ไม่ใช่เรื่องแก้วิกฤตสาธารณสุขและเศรษฐกิจ!!
แถมตัดสินใจในเรื่องวัคซีนโดยมีเป้าหมายอื่นเป็นตัวกำหนด จนทำให้เราต้องได้วัคซีนแค่ 2-3 ยี่ห้อ
แต่เรียกร้องอะไรก็ไม่ได้ผล ทำอะไรก็ไม่ได้
จึงกลายเป็นคำถามที่นับวันยิ่งดังไปทั่วว่า ใครที่ร่วมก่อกรรมในหนนั้น จะรับผิดชอบหรือคิดแก้ไขอะไรในวันนี้!?!
วงค์ ตาวัน
