ทบทวน 19 กันยาฯ
หายนะการเมือง-ปากท้อง
คอลัมน์ชกไม่มีมุม
ทบทวน 19 กันยาฯ หายนะการเมือง-ปากท้อง – ประวัติศาสตร์เป็นสิ่งที่ต้องจดจำเรียนรู้ ถ้าเป็นประวัติศาสตร์ดีงามมีคุณค่า ต้องศึกษาเพื่อเป็นแบบอย่าง สืบทอดต่อไป แต่ถ้าเป็นประวัติศาสตร์เลวร้าย ต้องเรียนรู้เพื่อไม่เดินซ้ำอีก
วัน 19 กันยายน 2549 ก็เป็นหนึ่งในประวัติศาสตร์การเมืองไทยที่มีการนำมากล่าวถึง นำมาทบทวน ในช่วงวันสองวันที่ผ่านมา
เพื่อช่วยกันป้องกันไม่ให้เกิดซ้ำอีก
เพราะเป็นประวัติศาสตร์ด้านมืด ทำลายความเจริญก้าวหน้าของประเทศ ทำลายประชาธิปไตย
ทำลายสิทธิเสรีภาพและอำนาจการเมืองในมือประชาชน
ไม่เท่านั้น สังคมไทยในช่วงระยะนั้น เป็นยุคที่เศรษฐกิจกำลังเติบโต ประชาชนมีกินมีใช้
รัฐประหาร 19 กันยาฯ ทำลายทั้งประชาธิปไตยและเศรษฐกิจ!!
แน่นอนว่า ไม่เพียงแค่คณะทหารที่ก่อการล้มรัฐบาลจากการเลือกตั้ง
แต่ยังมีผู้ก่อม็อบ ที่ร่วมสมคบคิด ปลุกปั่นมวลชนสะกดจิตให้เกิดความเกลียดชังนักการเมือง เพื่อเรียกหาทหารเข้ามาล้มประชาธิปไตย
จุดเริ่มจริงๆ มาจากความโกรธแค้นที่เปิดสถานีโทรทัศน์ไม่ได้ เนื่องจากลงทุนไปมากแล้ว เท่านั้นเอง
ความขัดแย้งในเรื่องผลประโยชน์ระหว่างคนสองคน นำไปสู่การสร้างม็อบเสื้อเหลือง เพื่อทำลายล้างรัฐบาลจากการเลือกตั้ง
ปูทางให้เกิดรัฐประหาร นำเอาเครือข่ายอำนาจ นอกระบบ เข้ามาควบคุมการเมืองไทย!
การยึดอำนาจ 19 กันยายน 2549 มีเป้าหมายเพื่อโค่นทักษิณ ชินวัตร เพื่อล้มรัฐธรรมนูญ 2540 ฉบับที่สร้างความเข้มแข็งให้กับระบบพรรคการเมือง
แต่สุดท้าย เมื่อกลับมาสู่ระบบเลือกตั้ง ก็ยังหยุดพรรคการเมืองฝ่ายที่เป็นเป้าหมายไม่ได้
จึงต้องมีรัฐประหาร 22 พฤษภาคม 2557 มาเป็นภาค 2 เพื่อสืบต่อจาก 19 กันยายน 2549
ด้วยวิธีการแบบภาคแรก คือ จัดม็อบนกหวีดออกมา ปั่นกระแสทำลายนักการเมือง กล่าวหาทุจริตโกงกิน
ลงเอยเรียกหาการรัฐประหาร เราจึงได้พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา มาเป็นนายกรัฐมนตรี จนถึงวันนี้ 7 ปีเข้าไปแล้ว
เศรษฐกิจชีวิตความเป็นอยู่ซ้ำเติมด้วยวิกฤตโรคระบาด คือความจริงที่ประชาชนคนไทยตัดสินได้ว่า เราต้องการผู้นำทหารต่อไปอีกหรือไม่
เพราะเสียงเรียกหาทักษิณกลับมาบริหารประเทศ กลับมากระหึ่มอีกครั้งในทุกวันนี้
อาจจะไม่ใช่ทักษิณก็ได้ แต่ความหมายคือ ประชาชนต้องการผู้นำที่มากวิสัยทัศน์ รอบรู้โลกกว้าง เชี่ยวชาญเศรษฐกิจ
เราจึงมาทบทวนประวัติศาสตร์ 19 กันยายน ว่าเป็นจุดเริ่มต้นฉุดประเทศเราให้ล้าหลัง ทำลายชีวิตทำลายเศรษฐกิจปากท้องของคนไทย!
โดย วงค์ ตาวัน
