สถานการณ์น้ำท่วมในปีนี้รุนแรงอย่างมาก ทำเอาเกิดความหวาดผวาว่า จะขยายวงเป็นมหาอุทกภัยเหมือนปี 2554 ที่จมหนักจมนาน จมมาถึงเมืองหลวงกทม. หรือไม่
แต่เอาเป็นว่า ขณะนี้ความรุนแรงของเหตุน้ำท่วม ยังอยู่ที่ภาคเหนือ จากอำเภอแม่สาย เข้าสู่ตัวเมืองเชียงราย รวมทั้งในบางพื้นที่ของหลายจังหวัด
ขณะที่น้ำเหนือที่ไหลบ่าลงมาถึงภาคกลาง เริ่มเข้าท่วมจังหวัดริมเจ้าพระยาหลายพื้นที่
ส่วนภาคอีสาน จังหวัดริมแม่น้ำโขงเริ่มจมไปตามๆ กัน
ความช่วยเหลือจากทุกฝ่าย ทั้งรัฐบาล หน่วยงานต่างๆ องค์กรเอกชนต่างๆ ระดมกันอย่างเต็มที่
ขณะที่นายกรัฐมนตรีแพทองธาร ชินวัตร ถือว่าเริ่มทำงานแรกหลังการแถลงนโยบายต่อรัฐสภา ด้วยการเดินทางดูสถานการณ์ที่เชียงรายด้วยตัวเอง!!
ตอนนี้ต้องเร่งรับมือ การขยายวงของพื้นที่น้ำท่วม เพื่อให้จังหวัดที่น้ำยังไปไม่ถึง เตรียมรับมือไว้ก่อน ไม่ให้เกิดความเสียหายหนักหน่วง
อีกทั้งเมื่อน้ำลดลง การกอบกู้บ้านเรือนที่อยู่อาศัย ข้าวของภายในบ้านที่จมน้ำพังเสียหาย ก็เป็นเรื่องใหญ่ตามมา
ขณะเดียวกันอีกภัยร้ายที่มาพร้อมกับสถานการณ์น้ำท่วมเสมอๆ ไม่พ้นโจรที่เข้าขโมยทรัพย์สิน ในบ้านเรือน ร้านค้า ที่ประสบภัยจมน้ำ!!
โดยส่วนใหญ่เจ้าของบ้าน เจ้าของร้าน จำเป็นต้องอพยพหลบหนีไปอาศัยในพื้นที่อื่น
คนร้ายฉวยโอกาสเช่นนี้แหละ บุกบ้าน บุกร้านค้า ยิ่งถ้าเจ้าของต้องหนีน้ำแบบฉุกละหุก ไม่มีเวลาเก็บของมีค่า เงินทองเครื่องประดับต่างๆ ยิ่งเข้าทางวายร้าย!
หวังว่าตำรวจจะให้ความสำคัญ กับการสอดส่องป้องกันบ้านเรือนประชาชนในพื้นที่น้ำท่วม ไม่ให้เหล่าโจรเข้าซ้ำเติมความเดือดร้อนของผู้คน
เท่าที่เห็น น่าชื่นชมตำรวจทั้งในพื้นที่ และจากกองบัญชาการสอบสวนกลาง โดยเฉพาะตำรวจน้ำ ระดมเข้าช่วยเหลือประชาชน ในการอพยพหนีน้ำ
แต่ผบ.ตร.คงต้องสั่งเพิ่มความเข้มข้นในการป้องกันทรัพย์สินชาวบ้าน ตรวจตราพื้นที่ที่มีบ้านเรือนจมน้ำเป็นพิเศษ!
ตำรวจน้ำ ที่มีเรือ มีอุปกรณ์ นอกจากช่วยเหลือชาวบ้านออกจากจุดน้ำท่วมหนักแล้ว
คงต้องใช้เรือตำรวจตรวจตราป้องกันโจรผู้ร้ายเพิ่มอีกภารกิจด้วย
ที่เรามักจะเห็นข่าว ผู้เฒ่าผู้แก่ไม่ค่อยยอมอพยพออกจากบ้าน แม้จะมีคำเตือนว่าน้ำกำลังจะท่วมหนัก
ส่วนหนึ่ง เพราะความห่วงใยในทรัพย์สินที่เก็บภายในบ้านนั่นแหละ!!
เป็นหน้าที่ของตำรวจในพื้นที่อุทกภัย รวมทั้งจากส่วนกลางที่ลงไปร่วมช่วยเหลือ ต้องเพิ่มการตรวจจับโจรผู้ร้ายที่ฉวยโอกาสน้ำท่วมเหล่านี้อย่างเข้มข้นอีกด้วย
อย่างน้อยผู้ชราสูงวัยที่ติดบ้านและห่วงข้าวของมีค่า จะได้ยอมฟังคำเตือนให้อพยพออกจากพื้นที่
ยอมทิ้งบ้านเพื่อความปลอดภัยของชีวิต อย่างสบายใจหน่อย!
วงค์ ตาวัน
