วิบากกรรม พล.อ.ประยุทธ์
คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม
วิบากกรรม พล.อ.ประยุทธ์ – ยังคงเป็นชีวิตที่เหนื่อยยากอย่างต่อเนื่อง ของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯ และรมว.กลาโหม
ที่ดูว่าภารกิจการงานที่รับผิดชอบ แม้ภาพกว้างจะดูเหมือนว่าจะดี แต่เมื่อพิจารณาลึกๆ แล้วล้วนไม่ได้ผลตามที่หวัง
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการเป็นประธานประชุมอาเซียนที่กรุงเทพฯ แม้พยายามให้เห็นภาพแห่งความร่วมมือ
สุดท้ายกลับเป็นการประชุมที่ไม่ได้ข้อสรุป หลายๆ ชาติส่งตัวแทนในระดับรองๆ มาร่วมประชุม เหมือนไม่ได้ให้ความสำคัญ
แถมยังดูเหมือนจะไม่สามารถรักษาภาพลักษณ์ของผู้นำอาเซียนได้ เมื่อปฏิเสธไม่ให้ นายสม รังสี อดีตผู้นำฝ่ายค้านกัมพูชา เข้าประเทศ สุดท้ายมาเลเซียเปิดบ้านต้อนรับแทน จนนักสิทธิมนุษยชนวิจารณ์กันสนุกปาก
ขณะที่เรื่องภายในประเทศ แม้จะ ผลักดันนโยบายแจกเงินไปเที่ยว ชิม ช้อป ใช้ หรือ ร้อยเดียวเที่ยวทั่วไทย
แต่เศรษฐกิจก็ยังไม่กระเตื้อง โรงงานแห่ปิด คนตกงานเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
ปัญหาไฟใต้ก็ถาโถม ลุกลามบานปลาย แต่กลับไม่มีนโยบายแก้ปัญหาอย่างเป็นรูปธรรม ตัวนายกฯ เองก็บินไปลงพื้นที่ จ.ศรีสะเกษ
แถมเมื่อม็อบมายื่นหนังสือขอให้แก้ไขปัญหา ก็กลับหนีหน้า ไม่ออกมารับหนังสือซะอย่างงั้น!??
คนเขาก็ยิ่งงง เพราะตอนน้ำท่วมที่อุบลฯ นายกฯ กลับบินไปผัดใบเหลียงที่สมุย
พอมีเรื่องที่ใต้ กลับไปโผล่ที่อีสาน
ไม่เพียงแค่นั้น เป็นที่แน่นอนอยู่แล้วว่าภายในเดือนธ.ค. นายกฯ และครม. จะต้องเผชิญหน้ากับศึกอภิปรายไม่ไว้วางใจ
ที่ พล.อ.ประยุทธ์ต้องรับศึกหนักอย่างแน่นอน
และไม่เพียงแค่นั้นยังต้องรับผิดชอบแทนครม.ที่ต้องถูกซักฟอก
งานหนักก็คงไม่พ้นกระทรวงคมนาคม ที่ฝ่ายค้านจองกฐินไว้ล่วงหน้า เพราะปัญหาที่เหลือคณานับ
ไม่ว่าจะเป็นเรื่องโทลล์เวย์ที่ดึงเรื่อง ไม่จ่ายค่าชดเชย การประมูลรถไฟฟ้า สายสีส้ม ที่ถูกตั้งคำถามถึงความพยายามเปลี่ยนแปลงสัญญา หรือกระทั่งเรื่องข้อพิพาททางด่วนที่ยังคาราคาซัง
สุ่มเสี่ยงให้รัฐต้องเสียหายนับแสนล้านบาท หากชี้แจงให้ชัดเจนไม่ได้
ดีไม่ดีกระทรวงคมนาคมนี่แหละ
จะกลายเป็นจุดตายของ พล.อ. ประยุทธ์เอง
