คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม
ภายใต้วิกฤตการณ์โควิด ผู้ป่วยติดเชื้อสะสมของไทยพุ่งทะยานขึ้นมาอยู่อันดับ 46 ของโลก
ทั้งยังมีแนวโน้มจะขยับสูงขึ้นกว่านี้จากตัวเลขผู้ติดเชื้อใหม่ 14,000-15,000 รายต่อวัน
ขณะที่การบริหารจัดการวัคซีนยังล่าช้า สับสน ไม่เป็นไปตามเป้า
จากข้อมูลสถาบันวัคซีนแห่งชาติปัจจุบันฉีดวัคซีนไปแล้วประมาณ 16 ล้านโดส
เท่ากับยังขาดอีก 84 ล้านโดส จึงจะครบ 100 ล้านโดสตามเป้าที่รัฐบาลตั้งไว้ภายในสิ้นปีนี้
เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ 70% ของจำนวนประชากรทั้งหมด รองรับการเปิดประเทศ
ซึ่งหลายคนมองว่าการฉีดวัคซีน 84 ล้านโดส ใน 5 เดือนที่เหลือ หรือ 16.8 ล้านโดส/เดือน ดูแล้วน่าจะยาก
Advertisement
เพราะจากอัตราเร่ง 5 เดือนที่ผ่านมา มี.ค.-ก.ค.ไทยฉีดวัคซีนได้เพียง 16 ล้านโดส หรืออย่างมากก็ 17 ล้านโดสในสิ้นเดือนนี้
ด้วยค่าเฉลี่ยฉีดวัคซีน 3.4 ล้านโดส/เดือน หรือ 1.13 แสนโดส/วัน จึงไม่แปลกต่อบทสรุปที่ว่าแผนนโยบายวัคซีนของรัฐบาลที่ผ่านมาล้มเหลวอย่างสิ้นเชิง
เป็นความล้มเหลวจากการตัดสินใจ ผิดพลาด 2 เรื่องสำคัญ
เรื่องแรกคือ การตัดสินใจฝากความหวังเรื่องวัคซีนทั้งหมดไว้ที่ ‘แอสตร้าเซนเนก้า’ เพียงเจ้าเดียว
เรื่องที่สองคือ การตัดสินใจเข้าร่วม ‘โคแวกซ์’ โครงการเพื่อความเท่าเทียมในการเข้าถึงวัคซีนโควิด-19 ช้าเกินไป
ความผิดพลาดใน 2 เรื่องทำให้ไทยเกิดภาวะขาดวัคซีน ส่งผลให้ตัวเลขผู้ติดเชื้อ รายวันพุ่งเกิน 1.5 หมื่นราย ตายเกินร้อย
ดังนั้น การจะฉีดวัคซีนให้ได้ 16.8 ล้านโดส/เดือน หรือ 5.6 แสนโดส/วัน หมายความว่าไทยต้องฉีดวัคซีนเพิ่มให้ได้อีกเดือนละ 13.4 ล้านโดส หรือวันละ 4.46 แสนโดส ไปตลอด 5 เดือนนับจากนี้ น่าจะหืดจับพอสมควร
ข้อสังเกตอีกอย่างก็คือ เป้าฉีดวัคซีน 100 ล้านโดสกับเรื่องคุณภาพวัคซีน ยังมีผลเชื่อมโยงถึงกัน
กล่าวคือ วัคซีนบางยี่ห้อที่คนจำนวนไม่น้อยฉีดครบ 2 โดสแล้ว แต่ปรากฏมารู้ทีหลังว่าใช้ต่อต้านเชื้อกลายพันธุ์ที่กำลังระบาดในขณะนี้ไม่ได้ ทำให้ต้องฉีดวัคซีนเข็ม 3 หรือบูสเตอร์โดส
เมื่อต้องมีเข็ม 3 เพิ่มเข้ามา เป้าหมาย 100 ล้านโดสจึงไม่ใช่แล้ว เพราะไม่พอสร้างภูมิคุ้มกันหมู่
ทางแก้คือต้องเพิ่มจำนวนวัคซีนที่มีคุณภาพ ไม่เช่นนั้นก็จะสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ไม่ได้
เมื่อสร้างภูมิคุ้มกันหมู่ไม่ได้ก็เปิดประเทศไม่ได้
เมื่อเปิดประเทศไม่ได้ เศรษฐกิจก็ไม่มีทางฟื้นจากหลุม
หายนะเชื่อมโยงกันเป็นลูกโซ่ มีต้นตอจากไหน
เห็นกันอยู่ตำตา?
มันฯ มือเสือ
