ทิ้งหมัดเข้ามุม : ของขวัญปีใหม่ ในความทุกข์ยาก

คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม

โดย…รุก กลางกระดาน

ของขวัญปีใหม่ ในความทุกข์ยาก

ใกล้เข้าสู่เทศกาลปีใหม่ เทศกาลแห่งความสุขของคนทั้งโลก ซึ่งแน่นอนว่ารวมถึงเมืองไทยด้วย

และเป็นที่ทราบกันดีว่าหากสามารถควบคุมมาตรการในเรื่องของโรคระบาดโควิดได้ ก็พอจะอุ่นใจได้ว่าคงได้มีโอกาสเฉลิมฉลองเทศกาลปีใหม่

ขณะที่พล.อ.ประยุทธ์เองก็ให้หน่วยงานรัฐทั้งหลาย หามาตรการต่างๆ เพื่อเป็นของขวัญปีใหม่ให้ประชาชน

แม้จะทะแม่งๆ ไปบ้าง ที่อ้างถึงการทำงานปกติของข้าราชการและเจ้าหน้าที่รัฐ ที่ต้องดูแลทุกข์สุขชาวบ้าน แลกกับเงินเดือนหรือสวัสดิการที่มาจากภาษีประชาชน มาเป็นของขวัญปีใหม่

แต่ก็พอจะเข้าใจถึงเจตนาที่อยากจะให้ดีขึ้น อยากจะส่งความสุขให้กับประชาชน

อย่างไรก็ตามสิ่งหนึ่งที่รัฐบาล โดยเฉพาะพล.อ.ประยุทธ์ ควรจะตระหนักว่าในช่วงที่พูดกันถึงเรื่องของความสุขนั้น ยังมีบางคนไม่ได้ใกล้เคียงกับความรู้สึกนั้นแม้แต่นิดเดียว

ไม่ว่าจะเป็นชาวบ้านจะนะ ชาวบ้านบางกลอย ที่พร่ำบอกถึงปัญหาที่เกิดจากแนวนโยบายรัฐ จนต้องมาแสดงตนเรียกร้อง

สุดท้ายได้คำรับปากที่เลื่อนลอย จนถูกตั้งข้อสังเกตว่าทำไมความเดือดร้อนของชาวบ้าน ถึงเทียบไม่ได้กับความมั่งคั่งของเจ้าสัว

ไม่เพียงแค่เรื่องปากท้อง และชีวิตความเป็นอยู่ แต่ในเรื่องการเมืองก็ย่ำแย่พอๆ กัน

ไม่ทราบว่าพล.อ.ประยุทธ์เองทราบหรือไม่ว่ามีประชาชนธรรมดา ไม่ต่ำกว่า 20 คน ถูกคุมตัวอยู่ในเรือนจำ ไม่ได้รับสิทธิประกันตัว เสี่ยงต่อการติดโควิด เสี่ยงต่อการปฏิบัติอย่างไม่เป็นธรรม ทั้งๆ ที่ศาลยังไม่ได้มีคำพิพากษา

เพียงเพราะเห็นต่างและออกมาเรียกร้องให้ปฏิรูปบ้านเมืองไปในทิศทางที่ตัวเองต้องการ

สิ่งเหล่านี้ต่างหาก ที่พล.อ.ประยุทธ์ ควรจะให้ความสำคัญ ตรวจสอบดูแลไม่ให้เกิดการคุกคามสิทธิประชาชน และเปิดพื้นที่ปลอดภัยให้ได้ถกเถียง

ทั้งหมดนี้ต่างหากคือสิ่งที่พล.อ.ประยุทธ์ ควรทำในฐานะนายกฯ ทำงานให้คุ้มเงินเดือน มีจิตใจที่เปิดกว้างเป็นธรรม

แค่นี้ก็ถือเป็นของขวัญชิ้นใหญ่ให้ประชาชนแล้ว