ทิ้งหมัดเข้ามุม - คลั่งยากับเสรีกัญชา

เป็นอีกปัญหาที่สร้างความหวาดผวาให้กับสังคมอย่างยิ่ง สำหรับปัญหาการแพร่ระบาดของยาเสพติดที่กำลังลุกลามบานปลาย

กลายเป็นสิ่งเข้าถึงง่ายของคนในสังคม ราคาก็ถูกลงอย่างน่าตกใจ

จนเกิดข่าวและเหตุการณ์คนคลุ้มคลั่งกันถี่ยิบ แต่ละครั้งสร้างความแตกตื่น

ไม่ว่าจะเป็นเหตุการณ์บุกศูนย์เด็กเล็กที่จ.บุรีรัมย์ และการบุกชกหน้าครูสาวที่นครพนม 2 เหตุการณ์ล่าสุดที่เพิ่งเกิดขึ้น

แม้จะไม่มีความรุนแรงถึงชีวิต

แต่ก็อย่าลืมว่าเราเพิ่งผ่านเหตุการณ์กราดยิงและสังหารหมู่ที่จ.หนองบัวลำภู สถานการณ์เหล่านี้ย่อมไม่ควรจะเกิดขึ้นอีกแล้ว ไม่ว่าด้วยเหตุผลอะไร

แน่นอนว่าฝ่ายเจ้าหน้าที่บ้านเมือง ไม่ว่าจะเป็นตำรวจ-มหาดไทย ต่างก็ระดมกำลังประกาศทำสงครามกับยาเสพติด

ทำงานกันอย่างจริงจัง

แต่พอตัดภาพกลับไปที่รัฐบาล คณะรัฐมนตรี หรือส.ส.ที่ควรอย่างยิ่งจะแสดงท่าทีเอาจริงเอาจังมากกว่าระดับเจ้าหน้าที่

เรากลับเห็นภาพการมุ่งมั่นจะปลดล็อกกัญชา ให้เกิดกัญชาเสรีขึ้นในบ้านนี้เมืองนี้ให้จงได้

ด้วยการผลักดันกฎหมายให้ผ่านสภา

แน่นอนว่าทุกคำพูด ทุกคำกล่าวอ้าง พูดถึงเรื่องกัญชาเรื่องการแพทย์ การรักษาพยาบาล การใช้ประโยชน์ที่เหมาะสม

แต่ในรายละเอียดของกฎหมายกลับมีเงื่อนไขซ่อนอยู่ โดยอ้างเรื่องประโยชน์กัญชาเรื่องเศรษฐกิจ

อย่างล่าสุดที่นายอนุทิน ชาญวีรกูล ถ่ายรูปโปรโมตไอศกรีมผสมกัญชาโพสต์ในเพจเฟซบุ๊กของตัวเอง ใครที่ไหนมองก็ไม่เข้าใจว่าเป็นเรื่องการแพทย์ตรงไหน

แถมยังผสมในขนมไอศกรีมที่เข้าถึงเด็กและเยาวชนได้โดยง่าย

เป็นสัญญาณที่น่าหวาดผวาสำหรับสังคม และผู้ปกครองที่ห่วงใยบุตรหลาน

กลายเป็นคำถามถึงบรรดาส.ส.ที่อ้างว่าเป็นผู้แทนประชาชน ว่าจะโหวตให้ร่างพ.ร.บ.นี้ผ่านไปได้จริงเหรอ

แล้วจะไปตอบคำถามประชาชนในพื้นที่ได้อย่างไร ว่าที่ลูกหลานของพ่อแม่พี่น้องเข้าถึงกัญชาได้ง่ายนั้น เป็นเพราะผมหรือดิฉันเป็นคนช่วยโหวต

จะเป็นเรื่องของความภาคภูมิใจ หรือความรู้สึกผิดบาป ก็คงเป็นเรื่องเฉพาะตัว

และประชาชนก็คงต้องจำไว้ว่าใครทำอะไรลงไป!!!

รุก กลางกระดาน