เซโน่บ็อต จักรกลจิ๋วมีชีวิต เลือดเนื้อ รักษาตัวเองได้
เซโน่บ็อต จักรกลจิ๋วมีชีวิต – วันที่ 14 ม.ค. ซีเอ็นเอ็นรายงานว่า นักวิทยาศาสตร์ประสบความสำเร็จในการสร้างหุ่นยนต์ขนาดเล็กจากเซลล์ต้นแบบ หรือสเต็มเซลล์ มีความสามารถในการซ่อมแซมตัวเองได้ สามารถเข้าไปในร่างกายมนุษย์เพื่อสนับสนุนการรักษาโรค และภารกิจด้านสิ่งแวดล้อม
ความสำเร็จดังกล่าวเป็นผลงานการพัฒนาของคณะนักวิจัยมหาวิทยาลัยรัฐเวอร์มอนต์ และมหาวิทยาลัยทัฟส์ นครบอสตัน รัฐแมสซาชูเซตส์ ประเทศสหรัฐอเมริกา ได้รับการสนับสนุนเงินทุนบางส่วนจากสถาบันวิจัยขั้นสูงเพื่อความมั่นคง หรือดาร์ปา ภายใต้กระทรวงกลาโหมสหรัฐ หรือเพนตากอน
คณะนักวิจัย ระบุว่า เซโน่บ็อต (Xenobot) ตั้งชื่อตามชื่อทางวิทยาศาสตร์ของวงศ์กบเล็บแอฟริกัน สายพันธุ์ Xenopus laevis ซึ่งเป็นสัตว์ที่ผู้พัฒนานำสเต็มเซลล์มาพัฒนาเป็นหุ่นยนต์จิ๋วขนาดประมาณ 0.04 มิลลิเมตร สามารถเคลื่อนที่ ทำงานเป็นกลุ่ม และมีชีวิตอยู่ได้นานหลายสัปดาห์โดยไม่มีสารอาหาร
เซโน่บ็อต ถือเป็น “สิ่งมีชีวิต” รูปแบบใหม่ โดยนักวิจัยนำสเต็มเซลล์จากตัวอ่อนของกบดังกล่าวมาเพาะเลี้ยงแล้วนำไปตัดแต่งรูปแบบผ่านการออกแบบจากซูเปอร์คอมพิวเตอร์ จนกลายเป็นสิ่งมีชีวิตรูปแบบใหม่ที่ไม่มีในธรรมชาติมาก่อน
นายโจชัว บองการ์ด หนึ่งในนักวิจัย กล่าวว่า เซโน่บ็อต ประกอบด้วยเนื้อเยื่อผิวหนังที่ทำหน้าที่เป็นโครงสร้าง และกล้ามเนื้อหัวใจที่ใช้การกระเพื่อมเพื่อเคลื่อนที่ โดยหลังทดลองฟันเซโน่บ็อตจนขาดแหว่งพบว่าสามารถซ่อมแซมตัวเองได้อย่างรวดเร็ว
“เซโน่บ็อตไม่เหมือนกับหุ่นยนต์ทั่วไปที่เราเคยรู้จัก และไม่ใช่สิ่งมีชีวิตเหมือนกับที่มีในธรรมชาติ แต่เป็นสรรพสิ่งที่ชีวิตเลือดเนื้อ สามารถตั้งโปรแกรมได้ว่าต้องการให้ทำหน้าที่อะไรบ้าง” บองการ์ด ระบุ
รายงานระบุว่า เซโน่บ็อต สามารถนำไปใช้ประโยชน์ได้หลายประการ อาทิ ภารกิจสิ่งแวดล้อม การย่อยสลายสารกัมมันตรังสี และไมโครพลาสติกในทะเล ไปจนถึงการแพทย์ที่จะสามารถผ่านกระแสเลือดและนำยาไปใช้ยังจุดที่เกิดโรคได้โดยตรงในร่างกายผู้ป่วย
คณะผู้พัฒนา ยืนยันว่า เซโน่บ็อตนั้นมีความปลอดภัยต่อมนุษย์ ไม่สามารถขยายพันธุ์และวิวัฒนาการได้เหมือนสิ่งมีชีวิตทั่วไป โดยพวกมันมาพร้อมกับสารอาหารในตัวเพื่อให้ดำรงชีวิตอยู่ได้ระยะหนึ่ง แต่อาจมีชีวิตได้นานยิ่งขึ้นในสภาพแวดล้อมที่อุดมสมบูรณ์
นอกจากนี้ ผู้พัฒนายังระบุว่า เซโน่บ็อตได้รับการออกแบบจากปัญญาประดิษฐ์ หรือเอไอ จึงมีความเป็นไปได้น้อยมากที่เอไอนั้นออกแบบด้วยจุดประสงค์มุ่งร้ายต่อมนุษย์ สิ่งที่น่ากังวลน่าจะเป็นนักชีววิทยาที่มีจุดประสงค์ชั่วร้ายมากกว่า
