การเลือกสวมชุดจาก “เร็กโซ่” ของ น.ส.แพทองธาร ชินวัตร คือการส่ง “สัญญะ”
โดยพื้นฐานเป็นการเลือกอย่างสอดรับกับบรรยากาศของ “ไพรด์ มันท์” จำเป็นต้องมีสีสันอันถือได้ว่าเพริศแพร้วและพรรณราย
เปี่ยมด้วยความสดใส ดำเนินไปอย่างร่าเริง
กระนั้น เมื่อทอดมองไปยังรายละเอียดของภาพอันคล้ายกับเป็นการจำลองมาจากอาการแห่งยูงรำแพน แต่คนที่อ่านคอลเล็กชั่นนี้ของ “เร็กโซ่” ย่อมรู้
เท่ากับว่า น.ส.แพทองธาร ชินวัตร ต้องการ “สื่อ” มากกว่านั้น
ต้องถามว่า น.ส.แพทองธาร ชินวัตร รู้หรือไม่ว่าจะต้อง พบกับ “ใคร” ในงาน
แน่นอน เป้าหมายไม่น่าจะเป็น นายชัชชาติ สิทธิพันธุ์ ซึ่งเป็น “ประธาน” หากแต่น่าจะเป็น นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ มากกว่า
ยากยิ่งนักจะรู้ว่า นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ จะอยู่ในชุดใด
แต่พลันที่เห็น นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ เลือกเสื้อจาก “พอล สมิธ” ย่อมทำให้ น.ส.แพทองธาร ชินวัตร บังเกิดรอยยิ้ม ด้วยความสบอารมณ์
แท้จริงแล้ว ทั้งสองต้องการ “สื่อ” อะไรในทาง “ความคิด”
ทั้ง “เร็กโซ่” และ “พอล สมิธ” ดำเนินไปในลักษณะอันเป็นตัวแทนแห่ง “คนรุ่นใหม่”
การเลือกชุด การเลือกคอลเล็กชั่นย่อมให้กลมกลืนไปกับบรรยากาศแห่ง “ไพรด์” อย่างแน่นอน ในคือบทบาทของ “อาภรณ์” แพรพรรณ
ยิ่งกว่านั้น ยังเป็นการส่ง “สาร” ไปยัง “คนรอบข้าง”
เป็นคนรอบข้างของ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ในพรรคก้าวไกล เป็นคนรอบข้างของ น.ส.แพทองธาร ชินวัตร ในพรรค เพื่อไทย
ถามว่าพรรคก้าวไกลเข้าใจหรือไม่ พรรคเพื่อไทยเข้าใจหรือไม่
ชัดว่าทั้ง น.ส.แพทองธาร ชินวัตร และ นายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ต้องการสื่อข้ามรุ่น
ไปยังรุ่นใหญ่ที่แวดล้อมอยู่โดยรอบ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไปยังรุ่นใหญ่ที่แวดล้อมอยู่โดยรอบ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
และเป็นรุ่นใหญ่ “ภายใน” ของพรรคก้าวไกล พรรคเพื่อไทย
