‘เกาหลีใต้’ดินแดนพลธนู – ตามความเข้าใจทั่วไป จุดขายของเกาหลีใต้ย่อมหนีไม่พ้นเทควันโด ในฐานะชาติต้นตำรับศิลปะการต่อสู้แขนงนี้
อย่างไรก็ตาม ในโอลิมปิกเกมส์ 2020 เกาหลีใต้กลับไม่มีเหรียญทองจากเทควันโดติดมือเลย ซึ่งถือว่าเป็นเรื่องเหลือเชื่อ
กีฬาที่เกาหลีใต้เป็นเต้ยในปัจจุบันนี้ กลับกลายเป็นยิงธนู ซึ่งทัพแม่นเป้าโสมขาวทำผลงานได้ดีจริงๆ
หลังกวาดชาติเดียว 4 เหรียญทองที่มีให้ชิงชัย เมื่อโอลิมปิกเกมส์ 2016 มาโตเกียวเกมส์คราวนี้ชิง 5 เหรียญทอง เกาหลีใต้ ก็ยังได้ 4 ทอง พลาดแค่เหรียญเดียว
เชื่อว่าคนดูกีฬาหลายคนน่าจะสงสัยกันขึ้นมา ว่าทำไมชาวเกาหลีใต้ถึงเก่งธนูกันเหลือเกิน ทั้งในซีรีส์ย้อนยุคหรือในชีวิตจริง
เหตุผลข้อแรก ธนูเป็นอาวุธคู่กองทัพเกาหลีมาช้านาน ย้อนไปถึงยุค 500 ปีก่อนคริสตกาล มีหลักฐานปรากฏว่าทหารแดนโสมสู้รบด้วยการขี่ม้าแล้วใช้ธนูยิงใส่ข้าศึก
กองทัพเกาหลีได้รับการยกย่องว่าน่ากลัวอย่างยิ่ง เพราะสู้รบโดยไม่ต้องใช้ชุดเกราะที่หนักเทอะทะ มีความว่องไวและโจมตีระยะไกลด้วยอาวุธธนูที่แสนชำนาญอย่างแม่นยำ
ข้อสอง ด้วยความที่เป็นประวัติศาสตร์มาช้านาน การฝึกยิงธนูจึงอยู่ในระบบการศึกษาของเกาหลีด้วย โดยเด็กจะเริ่มเรียนกันตั้งแต่ชั้นประถมเลยทีเดียว
ทั้งนี้ เด็กจะยังไม่ได้จับคันธนูที่ขึ้นด้วยเอ็นจริง แต่ใช้หนังยางก่อน ซึ่งครูจะเน้นสอนพื้นฐานระเบียบร่างกาย จัดท่ายิงให้ถูกต้อง
ข้อสาม นักกีฬาฝึกซ้อมกันเป็นบ้าเป็นหลัง แต่ละคนฝึกกันวันละเกินกว่า 10 ชั่วโมง สัปดาห์หนึ่งใช้ลูกศรมากกว่า 2,500 ดอก
บวกกับนิสัยของชาวเกาหลีที่ทำงานหนักและไม่ยอมแพ้ง่ายๆ ดังนั้น จึงไม่แปลกที่การฝึกซ้อมกีฬาสำคัญของประเทศจะโหดกว่าของนักกีฬาชาติอื่นมาก
ข้อสุดท้าย สร้างความบันเทิงไปพร้อมกัน เกาหลีใต้ไม่ได้เอาแต่ฝึกซ้อมหรือ จัดแข่งในหมู่นักกีฬา แต่ยังมีเทศกาลที่ ให้เหล่าศิลปินและบุคคลมีชื่อเสียงมาดวลความแม่นกัน เรียกความสนใจให้ประชาชนทั่วไปอย่างมาก
แม้ธนูจะเป็นงานหนักของชาวเกาหลีใต้ แต่ก็เป็นความสนุกไปในตัวด้วย จากความเป็นชาตินิยม บวกกับแนวทางปลูกฝังที่น่าสนใจ จึงน่าจะได้คำตอบถึงเคล็ดลับความฉมังที่กระฉ่อนโลก
