‘เกล’ภูมิใจในชีวิต รู้ซึ้งคำว่า‘แม่’ยิ่งใหญ่ – ฉลองวันแม่ในบทบาทคุณแม่ครั้งแรก สำหรับดาราสาว ‘เกล’ รดา ศิริมะณีวัฒนา หลังคลอดลูกชาย ‘น้องกราฟ’ ด.ช. กรธัช วราภัสร์ เมื่อวันที่ 21 มิ.ย. 2564
สาวเกลเปิดใจเล่าถึงการเป็นคุณแม่ และการเลี้ยงดูลูกน้อย ที่มีสามี ‘แมน การิน ศตายุ เป็นมือหนึ่งคอยช่วยเลี้ยง
คุณแม่มือใหม่ ตอนนี้เป็นอย่างไรบ้าง?
เกล – “สนุกดีค่ะ อันดับแรกมันก็ท้าทาย เหมือนได้กลับมาเรียนหนังสืออีกครั้งเลยค่ะ”
การเป็นคุณแม่ เหมือนกับตอนที่เราคิดไว้ไหม?
เกล – “เกลกับพี่แมนแทบไม่ได้ศึกษาอะไรขนาดนั้นเลยค่ะ ส่วนใหญ่จะศึกษาเรื่องการอาบน้ำ การดูแลเบื้องต้น แต่พอมาเลี้ยงเขาจริงๆ เหมือนเราศึกษาวันต่อวัน ถามว่ายากไหม มันยาก จากประสบการณ์ที่เราเคยเลี้ยงหลานมา กับการมาเลี้ยงลูกที่ต้องอยู่กับเขา 24 ชั่วโมงมันต่างกัน แต่ก็ไม่ได้ยากเกินความสามารถ อาจจะมีบางช่วงที่เราไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไร แล้วเราต้องทำอย่างไร”
“โชคดีกราฟเลี้ยงง่าย จะร้องแค่ตอนหิว ตั้งแต่คลอดลูกมาจนถึงปัจจุบันมีบ้างที่เขาร้องแบบที่เราไม่เข้าใจ ประมาณ 2-3 ครั้ง ตอนนั้นไม่รู้ว่าเป็นอะไร ให้กินก็ไม่กิน ก็มานั่งประชุมเพลิงว่าลูกเป็นอะไร น่าจะเป็นเพราะแก๊สในท้องเยอะหรือเปล่า เพราะเป็นสิ่งเดียวที่เราไม่สามารถรู้ได้ว่าเขาสบายตัวหรือไม่สบายตัว”
เลี้ยงลูกตามหนังสือไหม?
เกล – “ไม่ค่ะ เราทำตามในชีวิตประจำวันที่เราถนัด อย่างตอนเราอยู่โรงพยาบาลเขามีสอนอาบน้ำ มีขั้นตอนในการอาบ เริ่มจากเช็ดตาก่อน วันแรกๆ เราก็ยังทำตามขั้นตอน แต่พอเลี้ยงลูกไป เราก็จะรู้ว่าขั้นตอนไหนเป็นยังไง อันไหนรวบตึงได้ อันไหนมาก่อน อะไรมาหลัง ลูกชอบหรือไม่ชอบ เรียนรู้ไปพร้อมกับเขา แล้วก็ปรับไปตามที่เราถนัดและลูกเราโอเค”
ชีวิตเปลี่ยนไปไหม จากสาวโสด จนตอนนี้เป็นคุณแม่แล้ว?
เกล – “เปลี่ยนไปเยอะเหมือนกัน แค่ตอนท้องก็เปลี่ยนแล้ว พอเราคลอดก็มีอีกหนึ่งคนที่เรายังสื่อสารเขาไม่ได้ และเราก็ยังไม่เข้าใจเขา ค่อนข้างยากระดับหนึ่ง แต่พอค่อยๆ เรียนรู้เขา มีการประชุมเพลิงกันทุกวัน ว่าวันนี้เป็นยังไง พรุ่งนี้เราจะต้องทำอย่างไร ต้องมีการปรับเปลี่ยนตรงไหนไหม”
ชอบคำว่าประชุมเพลิง?
เกล – “คือเวลาประชุมจะมีน้องสาวมาประชุมด้วย มีพี่แมน เกล เราจะปรึกษากันตลอด สมมติน้องเป็นคนเตรียมนมให้ ก็จะถามว่าวันนี้หลานกินนมเป็นยังไง อึฉี่เป็น ยังไง พัฒนาการเป็นยังไง พี่แมนกล่อมลูกนอนยากไหม ก็ประชุมกันว่าแต่ละวันมีอะไร วันนี้ลงล็อกแล้ว พรุ่งนี้ก็จะไปดูเรื่องอื่น เรื่องการใช้ชีวิต ตอนนี้ก็ลูกเป็นหลัก ตื่นทุกสอง 3 ชั่วโมง ให้นมเข้าเต้าและขวดผสมกันไป”
ตอนเลี้ยงลูกเหนื่อยๆ มีแว้บคิดถึงแม่บ้างไหม?
เกล – “เกลว่าทุกคนที่เป็นแม่สุดยอดมากๆ ค่ะ มนุษย์แม่มนุษย์พ่อสุดยอดทุกคน เกล โชคดีที่พี่แมนช่วยเลี้ยงด้วย เขาไม่ได้โยนภาระให้เหมือนเราเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว แล้วไปทำงานหาเงิน เราแฟร์ด้วยกันทั้งคู่ ตอนหาเงินเราก็ช่วยกันหาเงิน ตอนหางานก็ช่วยกันหางาน พอเรามีลูกก็ช่วยกันเลี้ยงลูก ทุกอย่างไม่ได้ให้เป็นภาระของใครคนใดคนหนึ่ง”
แบ่งหน้าที่กันยังไง?
เกล – “หน้าที่หลักของเกลคือให้นมลูก ปั๊มนม พี่แมนอาบน้ำลูก จับลูกเรอ กล่อมลูกนอน พอเราให้เต้าเสร็จ ก็จะมีปั๊มออกด้วย ระหว่างที่ปั๊มพี่แมนก็จะไปจับลูกเรอ จากนั้นก็กล่อมลงเตียง”
เหมือนชีวิตเติมเต็มไหม เพราะลูกคนนี้รอกันมานาน?
เกล – “ใช่ค่ะ เกลว่ามันคือความสุขอย่างหนึ่งของเรามากกว่า เพราะเราเห็นพ้องต้องกันว่าเราอยากจะมีใครสักคน เขาก็มาเป็นความสุขในชีวิตเกลแล้วก็พี่แมนค่ะ”
เป็นคุณแม่ลูกอ่อนยุคโควิด ต้องทำตัวอย่างไรบ้าง?
เกล – “ตอนโควิดมารอบสองก็ยังชิลนะคะ ดูแลตัวเองดีมากๆ แต่ก็ยังไม่อยากเครียด เพราะการเครียดส่งผลต่อลูก เราก็พยายามชิลให้ได้มากที่สุด ฟังเพลงเยอะๆ เสพข่าวให้น้อย อยู่แต่บ้านไม่ไปไหน พอหลัง คลอดลูก โควิดเริ่มหนัก แต่ตอนนี้หนักกว่าเยอะ เป็นคุณแม่ยุค โควิด มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ข้อเสียคือหาเงินหางานยากขึ้น เราต้องหาธุรกิจอะไรที่เพิ่มเติม ค้าขายออนไลน์ทำนู่นทำนี่ไป ข้อดีคือพี่แมนยังมีเวลาช่วยเราเลี้ยงลูก ได้เรียนรู้เขาไปทุกวันด้วยกัน”
แต่เราก็ต้องระวังเรื่องการออกไปข้างนอก?
เกล – “ทุกอย่างสั่งออนไลน์หมดเลยค่ะ เกล อยู่บ้านตลอด 24 ชั่วโมง แทบไม่ได้ออกไปไหน นอกจากไปโรงพยาบาล ที่บ้านมีเกล พี่แมน ลูก และน้องสาว แล้วก็จะเห็นพี่ๆ ไลน์แมนบ้าง ตอนเขามาส่งอาหาร ก็ดูแลลูกกันเองไม่มีพี่เลี้ยง แล้วเราทั้งสามคนเป็นมือใหม่หมดเลย ก็ช่วยกันค่อยๆ หาข้อมูลไปว่าต้องทำยังไง”
วางแผนจะมีคนที่สองต่อเลย หรือพักก่อน?
เกล – “ตอนแรกวางแผนไว้ว่า หลังน้องคลอด 6 เดือนหรือ 1 ปี จะมีลูกต่อเลย ตอนนี้บอกพี่แมนไปว่าขอเป็นปีครึ่งหรือสองปีเลยแล้วกัน ยืดออกไปอีก คือเราก็อยากมีอีกคนหนึ่ง แต่ตอนนี้อยากให้เวลากับเขาเต็มที่ก่อน เพราะด้วยเราเลี้ยงกันเอง ค่อยๆ เรียนรู้เขา อยากจะศึกษาลูกจนกว่าเราจะสื่อสารกันได้ระดับนึง ถึงจะมีอีกคน”
มีภาวะคุณแม่หลังคลอดบ้างไหม?
เกล – “มีนิดหน่อยค่ะ อย่างตอนคลอดเสร็จปุ๊บฮอร์โมนตก เห็นข่าวเด็กเสียชีวิตร้องไห้หนักมาก มีคนอินบ็อกซ์มาขอเงินแล้วสงสาร ก็ยิ่งหดหู่ลงไปอีก และก็มีภาวะเรื่องการเลี้ยงดู เช่นเราอยากเลี้ยงแบบนี้ พ่อแม่เราอยากได้อีกอย่างหนึ่ง ก็มีบ้างที่นอยด์แล้วร้องไห้ แต่ไม่กี่วันก็หาย ดีที่แม่เขารับฟังตอนนี้ทุกคนอยากมาหาหลานมาก คุณปู่คุณย่า คุณตาคุณยาย ก็ห่างหายกันไป แต่พี่แมนก็ถ่ายรูปและ ส่งให้ดูทุกวัน”
กับลูกคนนี้วางแผนไว้อย่างไรบ้าง?
เกล – “ก็ต้องรอดูว่าเขาจะไปทางไหนเราค่อยพาเขาไปทางนั้น เกลไม่ได้อยากวางแผนว่าเขาต้องเป็นเวย์นี้นะ อยากให้เขาเป็นคนเลือกเองมากกว่า”
สำหรับชีวิตคุณแม่ล่ะ วางแผนตัวเองไว้อย่างไรบ้าง?
เกล – “คงเป็นคุณแม่ยาวๆ ไปค่ะ ใจอยากกลับไปเล่นละครมากๆ เป็นคนรักวงการบันเทิงมาก วันที่พี่แมนบอกว่าเป็น คุณแม่ไหม น้ำตาแตกไปสองสามเดือนเลย รู้สึกว่าฉันจะไม่ได้ทำสิ่งที่ฉันรักต่อแล้ว แล้วช่วงเกือบสองปีที่ลูกยังไม่มา เราก็รู้สึกเสียเวลาจังเลย ไม่อย่างนั้นฉันยังได้เล่นละคร ก็จะมีนอยด์บ้าง แต่พอมีเขาเข้ามาจริงๆ แฮปปี้มากๆ”
รู้สึกอย่างไรกับบทบาทการเป็นแม่?
เกล – “บทบาทแม่รู้สึกเป็นความเหนื่อยที่เราแฮปปี้ เพราะในแต่ละวันเขามีเรื่องให้เรายิ้มได้ทุกวันเลย ประมาณทุ่มสองทุ่มเป็นเวลาที่เรามานั่งคุยกันว่ามีเรื่องอะไรที่เกิดขึ้นในแต่ละวันบ้าง ลูกก็จะทำให้เราหัวเราะ เรายิ้ม เช่นอยู่ๆ ก็ตดหรือบางทีเรอออกมาดังมากๆ บางทีเปลี่ยนแพมเพอร์สอยู่ไม่ฉี่หรอก แต่พอถอดแพมเพอร์สออกก็ฉี่พุ่งใส่พี่แมน มันมีเรื่องให้ขำตลอด แต่คนที่โดนส่วนใหญ่จะเป็นพี่แมน แจ๊กพอตจะออกตรงพี่แมนพอดี เขารักพ่อมาก (หัวเราะ)”
เดือนแห่งวันแม่ให้เราพูดถึงคุณแม่ในฐานะลูก และพูดถึงตัวเองในฐานะที่เป็น คุณแม่?
เกล – “เกลรู้สึกว่าคำว่าแม่ยิ่งใหญ่มากๆ ในความรู้สึกของเราที่ได้เกิดมาเป็นลูก เกลภูมิใจที่เกิดเป็นลูกแม่ แล้วก็ภูมิใจที่ได้เป็นแม่ เป็นความสุขเล็กๆ ที่ไม่ใช่ยิ่งใหญ่ แต่ในครอบครัวของเรามันมีความสุขมากๆ ค่ะ”
อนงค์ จันทร
