น่าเห็นใจ – หลังขุนพลนักกีฬาคนพิการทีมชาติไทย สร้างผลงานกระหึ่มใน พาราลิมปิก “โตเกียว 2020” เวอร์ชั่นปี 2021 ด้วยผลงาน 5 เหรียญทอง 5 เหรียญเงิน 8 เหรียญทองแดง
หลายภาคส่วนพยายามพูดถึงการ ผลักดันและให้ความสำคัญกับกีฬาคนพิการ เพื่อให้เท่าเทียมกับนักกีฬาคนปกติ มากที่สุดเท่าที่จะทำได้
แต่กระนั้นการแข่งขันซึ่งเป็นเวทีหลักของพวกเขาในเวลานี้กลับไม่มี และไม่มีมาหลายปีด้วย
ยิ่งเมื่อ เวียดนาม เจ้าภาพจัดการแข่งขันกีฬาซีเกมส์ ครั้งที่ 31 ประกาศชัดจัดในช่วงเดือนพ.ค. 2022 ซึ่งเป็นช่วงเวลาก่อนเอเชียนเกมส์ 3 เดือน ก็ว่าแย่แล้ว
เวียดนามยังบอกว่าประสบปัญหาโควิด เจอศึกด้านเศรษฐกิจ-สาธารณสุข กระเบียดกระเสียรให้จัดซีเกมส์ได้ตามกำหนดเท่านั้น แต่ไม่จัดการแข่งขันกีฬาอาเซียนพาราเกมส์ ตามหลัง
ทำให้การแข่งขันกีฬาอาเซียน พาราเกมส์ ได้ว่างเว้นจากสารบบไปแล้วนับตั้งแต่ปี 2017 ที่มาเลเซียเป็นเจ้าภาพ ฟิลิปปินส์ เจ้าภาพซีเกมส์ 2019 ก็ไม่จัด เวียดนาม เจ้าภาพซีเกมส์ 2021 ก็ไม่ จัด นั่นหมายความว่า จะต้องรอไปถึงหลังซีเกมส์ ครั้งที่ 32 ที่กัมพูชาจะเป็นเจ้าภาพในปี 2023 ซึ่งก็รวมเวลานานถึง 6 ปี
อดคิดไม่ได้ว่า เจ้าภาพซีเกมส์จะเริ่มคิดว่า อาเซียน พาราเกมส์ “ไม่จำเป็น” แล้วหรือเปล่า ถึงตัดทิ้งกันดื้อๆ มาแล้ว 2 ครั้ง หากกัมพูชาบ้าจี้ด้วยก็จะไม่เห็นอาเซียน พาราเกมส์ เป็น 8 ปีเลยทีเดียว
อย่ามองว่ากีฬานี้เป็นภาระ แต่มัน คือหน้าที่ และอย่าเอาโควิด-19 มาเป็น ข้ออ้าง
ทำอย่างกับตอนจัดซีเกมส์ เชื้อโควิดที่เวียดนามจะหยุดงานให้ แล้วไปทำงานอีกทีช่วงจัดอาเซียน พาราเกมส์ เสียอย่างนั้น
ช.ศิริวุฒิ
