ฟองน้ำล้างจานมีความชื้น โปร่งลม และเต็มไปด้วยเศษอาหาร ถือเป็นสวรรค์ของแบคทีเรียที่อยู่และเติบโตมากถึง 54,000 ล้านตัวต่อ 1 ลูกบาศก์เซนติเมตรในรูมากมายหลายขนาดบนผิวฟองน้ำ
แบคทีเรียไม่ต่างจากคนที่มีปฏิสัมพันธ์หลายระดับ บางตัวชอบสังคมและชอบอยู่ลำพัง ทำให้ดร.โหยว หลิงชง นักชีววิทยาสังเคราะห์ มหาวิทยาลัยเดอร์แฮม สหรัฐอเมริกา สงสัยว่าการแยกแบคทีเรียชนิดต่างๆ จะมีผลวิธีปฏิสัมพันธ์หรือไม่ จึงทดลองนำแบคทีเรีย อี. โคไล หลายสายพันธุ์มาสุ่มหย่อนลงบนจานทดลอง 2 ใบที่มีหลุมเล็กๆ เหมือนรูในฟองน้ำ ใบแรกมี 6 หลุม อีกใบมี 1,536 หลุม และปล่อยทิ้ง 30 ชั่วโมง พร้อมนับจำนวนและชนิดแบคทีเรียพบว่าบนจานทดลองที่มี 6 หลุม แต่ละหลุมมีแบคทีเรียหลายชนิด ตัวที่ชอบสังคมจะอยู่รอด ส่วนตัวที่ไม่ชอบและไม่ปรับตัวจะตายไป ส่วนบนจานทดลองที่มี 1,536 หลุม แบคทีเรียแต่ละตัวจะอยู่ลำพัง ไม่สามารถอยู่ร่วมกับต่างชนิดอื่นได้
ทีมวิจัยสรุปว่า การมีหลุมไม่มากและไม่น้อยเกินไปจะช่วยเพิ่มโอกาสให้แบคทีเรียแต่ละชนิดเข้ากลุ่มที่ต้องการได้มากที่สุด ฟองน้ำจึงเป็นแหล่งรวมแบคทีเรียหลากหลายตามสมมติฐานของทีมนักวิจัย ทั้งหลากหลายกว่าที่กลุ่มแบคทีเรียที่เพาะเลี้ยงด้วยของเหลวในห้องปฏิบัติการ
