หลังทราบว่าหมาวัดตัวหนึ่งมีนิสัยชอบกระโดดขึ้นไปยืนอยู่บนฝากระโปรงหน้ารถ ทำหน้าที่ออกตระเวนตรวจความสงบเรียบร้อยรอบวัดทุกวัน
ผู้สื่อข่าวจึงรุดไปพิสูจน์ความจริงที่วัดหลวงพ่อสดธรรมกายาราม อ.ดำเนิน สะดวก จ.ราชบุรี ถามไถ่ถึงเรื่องราวของหมาตัวดังกล่าว ทุกคนต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “อ๋อ…ไอ้เบิ้ม หมาตัวตึงของวัด”
ก่อนพาผู้สื่อข่าวไปพบพระมหาเชาวลิต โรจนธัมโม พระผู้ช่วยเลขาฯ เจ้าอาวาส ทันทีที่ท่านคว้ากุญแจไปสตาร์ตรถกระบะของวัด เจ้าเบิ้ม ก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วรีบกระโดดขึ้นไปยืนจังก้าอยู่บนฝากระโปรงหน้ารถทันที ขณะที่รถแล่นไปรอบวัด เจ้าเบิ้มจะใช้สายตา สอดส่องซ้ายขวาราวกับผู้พิทักษ์รักษาความปลอดภัยของวัด สร้างรอยยิ้มให้ผู้พบเห็น
พระมหาเชาวลิตเผยว่า “เจ้าเบิ้ม” เป็นสุนัขพันธุ์ไทยลูกผสม เพศผู้ สีน้ำตาล อายุประมาณ 2 ปี ลูกศิษย์วัดนำมาฝาก ให้ช่วยเลี้ยงดูตั้งแต่อายุได้ 3 เดือน เนื่องจากเบิ้มมีปัญหา ไม่ลงรอยกับแมวที่บ้าน
เมื่ออายุได้ประมาณ 1 ปี เบิ้มเริ่มโตเป็นหนุ่มจึงถูก หมาวัดรุ่นพี่ที่เป็นเจ้าถิ่นไล่กัด ทำให้ต้องกระโดดหนีหลบภัยขึ้นไปนอนอยู่บนฝากระโปรงรถ ในช่วงแรกๆ เมื่อลูกศิษย์วัดสตาร์ตรถเพื่อนำไปใช้งาน เบิ้มจะตื่นและกระโดดลง แต่ในระยะหลังเริ่มมีวิวัฒนาการไม่กระโดดลง แต่พยายามยืนอยู่บนฝากระโปรงออกเดินทางไปกับรถด้วย
แรกๆ เบิ้มยังยืนไม่เก่ง โซเซไปมาตามแรงเหวี่ยงรถช่วงเข้าโค้ง แต่เพียงไม่นานวิทยายุทธ์เจ้าเบิ้มเริ่มกล้าแกร่งยืนได้มั่นคงและองอาจ พร้อมออกลาดตระเวนไปกับลูกศิษย์วัด
เบิ้มเป็นหมาวัดที่มีนิสัยน่ารักไม่ดุร้าย ชอบเล่นกับทุกคน ชอบกระโดดขึ้นรถยนต์และรถจักรยานยนต์ของวัด ไม่ชอบใส่ปลอกคอ จะกัดขาดเสียทุกเส้น กระทั่ง มีพระลูกวัดนำจีวรเก่าขาดมาถักเป็นปลอกคอ ตั้งแต่นั้นมาเจ้าเบิ้มไม่เคยถอดปลอกคอนั้นออกเลย
อันเป็นการแสดงตัวว่า “ข้านี่แหละ หมาวัดตัวจริง”
ขวัญเพชร โชคบรรดาลสุข
