บทบรรณาธิการ - การเมืองว้าวุ่นใจ

สถานการณ์ทางการเมืองช่วงนี้ สร้างผลกระทบกับความรู้สึกของประชาชน โดยเฉพาะผู้สนับสนุนพรรคการเมืองที่ได้รับเลือกตั้งเป็นลำดับหนึ่ง เมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม

หลังรัฐสภามีมติไม่เห็นชอบการเสนอชื่อหัวหน้าพรรคก้าวไกล และบุคคลซึ่งพรรคก้าวไกลมีมติว่าจะเสนอให้สภาผู้แทนราษฎรเพื่อพิจารณาให้ความเห็นชอบแต่งตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี

รวมถึงกรณีศาลรัฐธรรมนูญสั่งยุติการปฏิบัติหน้าที่ ไว้ก่อนจนกว่ามีคำพิจารณาวินิจฉัยกรณีถือหุ้นสื่อ และกรณีพรรคการเมืองผู้ชนะการเลือกตั้งลำดับสอง ประกาศสลายขั้วการจัดตั้งรัฐบาลของ 8 พรรคการเมืองเดิม

อีกทั้งกรณีที่ศาลรัฐธรรมนูญมีคำสั่งให้เลื่อนการพิจารณาคำร้องของผู้ตรวจการแผ่นดิน ให้วินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 213 ออกไปเป็นวันที่ 16 สิงหาคม ก็ยิ่งสร้างความวิตกกังวลตามขึ้นด้วย

กรมสุขภาพจิตมีความเป็นห่วงสุขภาพจิตของประชาชน ชี้ว่าการทอดเวลาการตัดสินเรื่องการเมืองยิ่งสร้างความว้าวุ่นใจให้คนที่สนใจและติดตามการเมือง อาจเป็นเพราะความคาดหวังว่าจะมีความเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้น

หลังจากการรัฐประหารยึดอำนาจการปกครองเมื่อ ปี 2557 จำต้องทนอยู่กับอำนาจพิเศษต่อเนื่องกันมา ซึ่งตลอดระยะเวลาดังกล่าวรัฐบาลรัฐประหารและผลพวงมีการใช้สรรพกฎหมายละเมิดสิทธิเสรีภาพจนทำให้เกิดความคับแค้นใจ

ผลการเลือกตั้งครั้งที่ผ่านมาจึงหวังว่าจะมีทางออกให้แก่ประเทศ สร้างความอยู่ดีกินดี และความเป็นธรรมในสังคมได้ แต่ปรากฏว่าไม่มีพรรคการเมืองได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาด

มิหนำซ้ำยังทำให้เกิดความขัดแย้งรอบใหม่ขึ้นมาในฝ่ายเดียวกัน อันเนื่องจากการ จัดตั้งรัฐบาลที่ไม่ลงตัวสำเร็จลุล่วง จนต้องผลักขั้วเปลี่ยนข้าง สร้างความไม่พอใจอย่างกว้างขวางดังที่เป็นอยู่ขณะนี้ ซึ่งน่าเป็นห่วงว่าจะบานปลายใหญ่

นพ.ยงยุทธ วงศ์ภิรมย์ศานติ์ ที่ปรึกษากรมสุขภาพจิต แนะนำวิธีแก้ไขเพื่อไม่ให้ส่งผลกระทบต่อจิตใจ จนนำไปสู่การขาดปกติสุขของการดำรงอยู่และดำเนินชีวิตประจำวันช่วงนี้

ขอให้ลดการติดตามรับรู้ทางการเมือง เพื่อลดความเกลียดชัง และควรรับรู้สื่อที่เป็นกลาง ไม่เลือกข้าง นำเสนอแต่ข้อมูลที่พิสูจน์ได้ ไม่ฟังทั้งเสียงเชียร์หรือเสียงของคนเกลียดชังจนคล้อยตาม

ลดสนใจความเห็นในโลกโซเชี่ยล เพราะจะยิ่งสร้างความว้าวุ่นใจ อยากให้เข้าใจว่าการเมืองในระบอบประชาธิปไตยเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา มียุบสภาและเลือกตั้งใหม่เป็นเรื่องธรรมดา

การรักษาความเป็นกลางในจิตใจจึงสำคัญมาก ส่วนความไม่พอใจแล้วลงถนนแสดงความรู้สึกเป็นเรื่องของสิทธิการแสดงออกส่วนบุคคล แต่ต้องไม่ใช้ความรุนแรง ต้องเปิดกว้าง และใช้เหตุใช้ผลมากกว่าอารมณ์และความรู้สึก