คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
จริงหรือไม่ที่การชุมนุมของ “เยาวชนปลดแอก” จะฝ่อลง ฝ่อลง
ไม่ว่าจะติดตามรายการวิเคราะห์รายการโทรทัศน์จากบางสถานี ไม่ว่าจะติดตามรายงานข่าวจากสื่อบางสื่อซึ่งใกล้ชิดกับรัฐบาล ชื่นชม พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา
สรุปตรงกันว่า การชุมนุมจะค่อยๆ หมดบทบาท
ปัจจัยหนึ่งประเมินจากการเห็นภาพของ คุณหญิงพจมาน ณ ป้อมเพชร เมื่อวันที่ 24 กันยายน ปัจจัยหนึ่งประเมินจากบทบาทของ “เยาวชนปลดแอก” เอง
เดือนตุลาคมจึงไม่น่าจะคึกคักเหมือนเดิม
คําทำนายในเชิงสบประมาทหมิ่นแคลนเช่นนี้มิได้เป็นเรื่องเพิ่งเกิดขึ้น
ไม่ว่าสถานการณ์เมื่อวันเสาร์ที่ 18 กรกฎาคม ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย ไม่ว่าสถานการณ์เมื่อวันจันทร์ที่ 10 สิงหาคม ณ ลานพญานาค ธรรมศาสตร์ รังสิต
ล้วนถูกมองว่า “มุ้งมิ้ง” ล้วนถูกมองว่า “ฟันน้ำนม”
แม้กระทั่งเมื่อประสบกับสถานการณ์ “19 กันยา ทวงอำนาจ คืนราษฎร” จากมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ทะลักมายังท้องสนามหลวง ทะลักมายังบนถนนราชดำเนิน
แต่ก็ถูกมองว่าเป็น “ม็อบวูบวาบ” ไม่จีรังยั่งยืน
ถามว่าจากเดือนกรกฎาคมทะยานมายังเดือนกันยายนเป็นอย่างไร
การชุมนุมเมื่อวันที่ 18 กรกฎาคม ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย มีคนเข้าร่วมการชุมนุม “เรือนพัน” แม้ไม่มาก แต่ก็มากที่สุดนับแต่หลังรัฐประหาร 2557 เป็นต้นมา
พอถึงวันที่ 10 สิงหาคม ณ ธรรมศาสตร์ รังสิต เป็น “เรือนหมื่น”
พอถึงวันที่ 16 สิงหาคม ณ อนุสาวรีย์ประชาธิปไตย บริเวณโรงเรียนสตรีวิทย์ ทะลักล้นไหลมาจนถึงบริเวณสี่แยกคอกวัว เห็นตรงกันว่า “หลายหมื่น”
พอถึง 19 กันยายน ก็ “เรือนแสน”
หากประเมินผ่านปริมาณจากจุดเริ่มต้นจนล่าสุดเรียกได้ว่ามี “พัฒนาการ”
เป็นพัฒนาการทั้งในเชิงปริมาณที่ทะลุ “เรือนแสน” เป็นพัฒนาการทั้งในเชิงความคิดและการเมืองที่เรียกได้ว่าทะลุเพดานที่เคยครอบอยู่
แล้วมาถึงเดือนตุลาคมจะฝ่อและเรียวลง ได้ละหรือ
