คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
การรุก การรับ ของ ประยุทธ์ จันทร์โอชา – สถานการณ์เมื่อวันที่ 24 กันยายน คือจุดตัด จุดหักเลี้ยวสำคัญทางการเมือง
ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์วันที่ 24 กันยายนของ คุณหญิงพจมาน ดามาพงศ์ ณ ศิริราชพยาบาล ไม่ว่าจะเป็นสถานการณ์วันที่ 24 กันยายนของรัฐบาลในที่ประชุมรัฐสภา
เพราะรัฐบาลคิดว่าเป็นสถานการณ์ที่จะเปิดเกม “รุก”
รุกเพื่อที่จะหักดิบกระแสเรียกร้องต้องการในการแก้รัฐธรรมนูญ รุกเพื่อที่จะขยายผลและสร้างความปั่นป่วนแตกแยกภายในกลุ่มที่ออกมาเคลื่อนไหวทางการเมือง
ผลที่สุดเป็นการรุก หรือกลับกลายเป็น “ตั้งรับ”
สถานการณ์ของ คุณหญิงพจมาน ดามาพงศ์ เป็นสถานการณ์แห่งการมโน
มโนว่าสถานการณ์ ณ ศิริราชพยาบาล คือการส่งสัญญาณไปยังพรรคเพื่อไทย คือการส่งสัญญาณไปยังกลุ่มคนเสื้อแดงซึ่งสัมพันธ์กับพรรคเพื่อไทย
เหตุการณ์ในกาลต่อมายืนยันว่ามิได้เป็นเช่นนั้น
ตรงกันข้าม พรรคเพื่อไทยก็ยังดำรงหลักการที่อยู่ตรงข้ามกับรัฐบาล ตรงข้ามกับ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ด้วยความเข้มแข็งและมั่นคงไม่แปรเปลี่ยน
นี่ย่อมเป็นหลักการเดียวกันกับของ “คนเสื้อแดง”
ยิ่งกว่านั้น สถานการณ์การตั้ง “คณะกรรมา ธิการ” กลับมากด้วยความอ่อนไหว
เป็นชัยชนะของพรรคพลังประชารัฐประสานกับ 250 ส.ว.จริง แต่ความรู้สึกของพรรคประชาธิปัตย์ ของพรรคภูมิใจไทย พรรคชาติไทยพัฒนาเล่า
คิดหรือว่าจะไม่หงุดหงิด คิดว่าจะพอใจ
ยิ่งสถานการณ์การขยายตัวของ “ม็อบ” ไม่เพียงแต่แพร่ระบาดในพื้นที่ของกรุงเทพมหานคร หากแตกช่ออรชรไปในขอบเขตทั่วประเทศด้วยความคึกคัก หนักแน่น
ยิ่งจำเป็นต้องคิดนึก ตรึกตรองอย่างจริงจัง
ที่คิดว่าเป็นการรุกในทางการเมือง เอาเข้าจริงๆกลับกลายเป็นการตั้งรับในทางการเมือง
นี่คือความละเอียดอ่อนของแต่ละสถานการณ์ นี่คือผลพวงอันต่อเนื่องมาจากรัฐประหารเมื่อเดือนพฤษภาคม 2557 ซึ่งเคยเป็นจุดแข็ง กลับกลายเป็นจุดอ่อน
เป็นจุดอ่อนในสถานการณ์เดือนตุลาคม 2563
