คอลัมน์ วิเคราะห์การเมือง
ภาพจาก ทักษิณ – ฟัง นายทักษิณ ชินวัตร ฟัง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ แล้วรู้สึกอย่างไร
ไม่ว่าเมื่อ นายทักษิณ ชินวัตร พูดถึงเรื่องของ “โควิด” ไม่ว่าเมื่อ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ พูดถึงมาตรการของรัฐบาลที่นำออกมาใช้ในการแก้ปัญหา “โควิด”
ฟังแล้วรู้สึก“เสียดาย” แทน “คนไทย”
เสียดายที่ นายทักษิณ ชินวัตร ไม่ได้มีบทบาทอะไรอยู่ในรัฐบาล เสียดายที่ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ก็ถูกตัดสิทธิทางการเมืองจากกรณียุบพรรคอนาคตใหม่
บทสรุปและวิสัยทัศน์ดีๆ จึงได้แต่ลอยไปตามสายลม
มีความเป็นไปได้ “น้อยมาก” ที่รัฐบาล พล.อ. ประยุทธ์ จันทร์โอชา จะเปิดใจกว้าง
แทนที่บทสรุปที่ว่า ต้อง“ป้องกัน”มิใช่“ควบคุม” อันออกมาจากปากของ นายทักษิณ ชินวัตร แทนที่ข้อเสนอที่ว่าจะต้องปรับเปลี่ยน“โครงสร้าง”ของอุตสาหกรรม
ต้องช่วงชิงโอกาสนี้ก้าวไปยัง“เศรษฐกิจ ดิจิทัล”
เพราะการเข้ามาของไวรัสโควิด-19 ได้มีส่วนอย่างสำคัญในการบ่อนเซาะ“เศรษฐกิจ อนาล็อก”ลงไป อย่างเด่นชัด ไม่มีทางที่จะดำรงคงอยู่ได้อย่างมีอนาคต
นี่ย่อมเป็นเงื่อนไขอันเหมาะสมยิ่งต่อเศรษฐกิจ “ใหม่”
หากมองอย่างสร้างสรรค์ต่อการออกโรงของ “ทักษิณ” และ “ธนาธร”
คนที่ติดตามบทบาทของ นายทักษิณ ชินวัตร ประสานเข้ากับบทบาทของ นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ ก็จะสัมผัสได้ในลักษณะ “ร่วม” ในทางความคิด
ต้องยอมรับว่า 2 คนนี้เป็น“คนรุ่นใหม่” มองเห็น“อนาคตใหม่”
มองเห็นภาพของโลกในยุคข้างหน้าอีกไม่ไกลว่าจะเป็นอย่างไร มองเห็นความจำเป็นที่การเมืองจะต้องปรับตัวเองให้สอดรับกับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น
น่าเสียดายที่ 2 คนนี้ไม่มีโอกาสได้ทำงานร่วมกัน
มอง นายทักษิณ ชินวัตร มอง นายธนาธร จึงรุ่งเรืองกิจ แล้วเห็นอะไร
เห็นการดำรงอยู่ของรัฐประหารเมื่อปี 2557 เห็นการเข้ามาครองอำนาจของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เรื่อยมาจนถึงเดือนมกราคม 2564 เป็นเรื่องแปลก
แม้จะรู้ว่า “จุดจบ” เป็นอย่างไร แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเป็นเมื่อใด
