เริ่มมีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ว่าการเลือกตั้งอาจมิใช่ภายในเดือนกุมภาพันธ์ 2562 อย่างที่เคยเชื่อ หากอาจเลื่อนไปเป็นภายในเดือนพฤษภาคม 2562 สะท้อนให้เห็นสภาวะอย่างที่เรียกว่า “งวด” เข้ามาเป็นลำดับ

หากย้อนไปมองคำประกาศในเรื่อง”วันเลือกตั้ง“ที่เคยกระทำในอดีตก็จะสัมผัสได้
“ปฏิญญา โตเกียว” อาจเลื่อนจากปี 2558 เป็น 2559
“ปฏิญญา นิวยอร์ค” อาจเลื่อนจากปี 2559 เป็น 2560
“ปฏิญญา ทำเนียบขาว” อาจเลื่อนจากปี 2560 เป็น 2561
“ปฏิญญา ทำเนียบรัฐบาล” อาจเลื่อนจากเดือนพฤศจิกายน 2561 เป็นเดือนภุมภาพันธ์ 2562
เห็นหรือไม่ในความเปลี่ยนแปลง

ความเป็นจริงก็คือ การเลื่อนในเบื้องต้นสามารถเลื่อนได้ข้ามปี แต่พอระยะหลังเลื่อนได้เป็นเดือนเท่านั้น
นั่นก็คือ เลื่อนจากพฤศจิกายน 2561 เป็นกุมภาพันธ์ 2562
และท้ายสุด เลื่อนจากกุมภาพันธ์ 2562 เป็นพฤษภาคม 2562
ไม่สามารถข้ามปีได้อีกแล้ว
หากเมื่อเลื่อนจากภายในเดือนกุมภาพันธ์เป็นภายในเดือนพฤษภาคม และมีอันต้องเลื่อนไปอีกก็จะเกิดคำถามตามมาอีกมากมาย
เป็นคำถามไปยัง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา เป็นคำถามไปยัง พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ
เป็นคำถามโดยตรงไปยัง “คสช.”
ไม่ว่า “คสช.” ไม่ว่า พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ไม่ว่า พล.อ. ประวิตร วงษ์สุวรรณ ล้วนตกอยู่ในสถานะอันเป็น “จำเลย” ในทางสังคม

หากถือว่า “การเลือกตั้ง” เป็นผลงาน 1 เป็นผลงานสำคัญของคสช. เป็นผลงานของการรัฐประหาร
ผลงานนี้ก็ดำรงอยู่เหมือนกับเป็น “เผือกร้อน”
ทำท่าว่าอาจจะลวกมือของคสช. ลวกมือ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ลวกมือ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ อย่างยากจะหลีกเลี่ยงได้พ้น
สถานการณ์หลัง”เลือกตั้ง”เป็นอย่างไรจึงไม่ยากที่จะคาดเดา