การมองสถานการณ์”ธรรมกาย” ที่มีโฟกัสอยู่ที่คลองหลวง ปทุมธานี ต้องมองอย่างเห็น “พัฒนาการ”
ไม่ว่าจะเป็นทางด้าน “ดีเอสไอ”
ไม่ว่าจะเป็นทางด้าน “ธรรมกาย”
เราเห็นคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 5/2560 ปรากฏขึ้นกลางดึก ของคืนวันที่ 15 กุมภาพันธ์
นั่นคือ จุดเริ่มของ “ดีเอสไอ”
เป็นจุดเริ่มอันนำไปสู่การกำหนด “เขตควบคุมพิเศษ” และการเคลื่อนกำลังในตอนเช้าวันที่ 16 ต่อเนื่องไปยังวันที่ 17 กุมภาพันธ์
เหมือนกับจะประสบ “ความสำเร็จ”
แต่พอถึงเช้าวันที่ 23 กุมภาพันธ์ กลับเป็นการเริ่มต้น”ใหม่”สะท้อนความต้องการจะเข้าไปใน”วัดพระธรรมกาย”อีก
Advertisement
ครานี้กลับไม่ราบรื่นเหมือนยืนอยู่บนเนินเขา
ปรากฏการณ์ 1 คือ การเริ่มต้นชุมนุมบริเวณพื้นที่”ตลาด กลาง” คลองหลวงในเย็นวันที่ 23 กุมภาพันธ์
ณ วันนี้ การชุมนุม”ตลาดกลาง”ก็ยัง “ปักหลัก”
มีความพยายามจะสกัด ขัดขวาง มิให้”หวอด”แห่งการชุมนุมบริเวณ “ตลาดกลาง” คลองหลวง หรือไม่
ตอบได้เลยว่า “มี”
ตั้งแต่การออกโรงของเจ้าคณะจังหวัด ประสานกับนายอำเภอพร้อมรถกระจายเสียงขอให้อย่าได้ชุมนุม
“สำเร็จ” หรือไม่
ตอบได้เลยว่า ไม่สำเร็จ ทั้งการชุมนุมยังขยายวงมีทั้ง พระ เณร อุบาสก อุบาสิกา
“พัฒนาการ” ขึ้นเป็นกลุ่มและมี “แกนนำ”
นำไปสู่การออกคำสั่งหัวหน้าคสช.ฉบับที่ 12/2560 เปลี่ยนตัวผู้อำนวยการสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ(พศ.)
พร้อมกับแผ่นป้าย”พศ.”ห้ามพระเณร เข้าร่วม
แทนที่การชุมนุม”ตลาดกลาง”คลองหลวงจะยุติ ตรงกันข้าม กลับทำท่าว่าจะเพิ่มอีกจุดที่บริเวณเก็บน้ำหมักป้าเช็ง คลองสอง
นี่คือ”พัฒนาการ” นี่คือการ”ขยายวง”
แม้ความพยายามในการตระเตรียมสถานที่บริเวณตลาดเก็บน้ำหมัก ป้าเช็ง คลองสอง จะล้มเหลว
เพราะ”ดีเอสไอ” ส่งกำลัง”ขวาง”
แต่นั่นมิได้หมายความว่าจะไม่มีความพยายาม ขณะเดียวกัน จุดเดิมคือ”ตลาดกลาง” คลองหลวงก็ยังดำรงคงอยู่
แม้จะมี”หมายเรียก” แกนนำเข้า”บก.ตชด.ภ.1″ รายวัน
ทั้งหมดนี้ “สะท้อน” ให้เห็นว่า การชุมนุมของ”ธรรมกาย”ก็ดำเนินไปในลักษณะ “ยืดเยื้อ” เหมือนกัน
เป้าหมาย คือ สร้างแนว”รุก”
มิได้เป็นการรุกออกมาจากภายใน ตรงกันข้ามเป็นการรุกและเพิ่มแนว”รัด” กระชับเข้าไป จาก”ตลาดกลาง” ไป “ตลาดป้าเช็ง”
จาก “คลองสาม” ไปยัง “คลองสอง”
