กระแสคัดค้านกว้างขวาง กรณีกระทรวงมหาดไทยปรับเปลี่ยนระเบียบ ว่าด้วยหลักเกณฑ์การจ่ายเงินเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น มีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 12 ส.ค.2566
สาระสำคัญของระเบียบ คือเปลี่ยนแปลงคุณสมบัติผู้มีสิทธิ์จะได้รับเงินเบี้ยยังชีพ โดยนอกจากจะต้องมีสัญชาติไทย มีชื่ออยู่ในทะเบียนบ้าน และอายุ 60 ปีขึ้นไปแล้ว ยังเพิ่มเกณฑ์ต้องเป็นผู้ไม่มี รายได้ หรือมีรายได้ไม่เพียงพอแก่การยังชีพ
หากผู้สูงอายุที่ไม่มีสิทธิ์ แต่ได้รับเงินเบี้ยยังชีพ ผู้สูงอายุด้วยความสุจริต ให้เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นตรวจสอบข้อเท็จจริง ก่อนรายงานผู้บริหารท้องถิ่นทราบ เพื่อระงับการจ่ายเงิน โดยยกเว้นการเรียกเงินคืน
ส่วนผู้สูงอายุที่ขึ้นทะเบียนและรับเงินก่อนวันที่ระเบียบใหม่บังคับใช้ ยังได้รับสิทธิ์ต่อไป แต่สำหรับผู้สูงอายุรายใหม่จะต้องพิสูจน์คุณสมบัติ
ปัจจุบันประเทศไทยมีผู้สูงอายุ 60 ปีขึ้นไปที่ได้รับสิทธิ์เบี้ยผู้สูงอายุ 11 ล้านคน ใช้งบประมาณเกือบ 9 หมื่นล้านบาทต่อปี คาดการณ์ว่าหากใช้เกณฑ์ตามระเบียบใหม่ จะมีผู้สูงอายุได้รับเบี้ยยังชีพเพียงแค่ 5 ล้านคน อีก 6 ล้านคนถูกลอยแพ
นอกจากนี้ ยังเกิดคำถามมากมายถึงการปรับเปลี่ยนระเบียบ เช่น สะท้อนถึงปัญหาการบริหารทางการเงินของรัฐบาล ซึ่งขณะนี้อยู่ในสภาพรัฐบาลรักษาการ
อีกทั้งด้วยการกำหนดเงื่อนไขพิสูจน์ตัวตน ยังเป็นการลดทอนคุณค่าความเป็นมนุษย์ของประชาชน ต้องแสดงเอกสารหลักฐานว่าจนจริง หรือเป็นคนอนาถา ถึงจะได้มีสิทธิ์รับเงินเบี้ยยังชีพ
ทั้งที่ผู้สูงอายุทุกคนควรได้รับสิทธิ์อย่างทั่วถึงถ้วนหน้า เป็นสวัสดิการที่รัฐต้องดูแล ไม่ใช่การสังคมสงเคราะห์
Advertisement
สํ าหรับเบี้ยยังชีพผู้สูงอายุในปัจจุบันกำหนดไว้ดังนี้ อายุ 60-69 ปี ได้รับเดือนละ 600 บาท, อายุ 70-79 ปี เดือนละ 700 บาท, อายุ 80-89 ปี เดือนละ 800 บาท และอายุ 90 ปีขึ้นไป เดือนละ 1,000 บาท
แต่ในสภาพความเป็นจริงจำนวนเงินเบี้ยยังชีพที่ ผู้สูงอายุแต่ละช่วงอายุได้รับถือว่าน้อยมาก เมื่อเทียบกับค่าครองชีพ ค่าพลังงาน ราคาสินค้าและค่าบริการที่สูงขึ้น
ดังนั้น รัฐบาลรักษาการ ตลอดจนคณะกรรมการผู้สูงอายุแห่งชาติ ต้องทบทวนการปรับเปลี่ยนระเบียบใหม่อย่างเร่งด่วน หรือถ้าจะปรับปรุงแก้ไข ก็ควรให้เป็นหน้าที่รัฐบาลชุดใหม่ตัดสินใจ
ขณะที่รัฐบาลชุดใหม่เองก็ควรปรับเพิ่มเงินเบี้ยคนชราด้วย เพราะที่เป็นอยู่ขณะนี้ 600-1,000 บาทไม่เพียงพอแล้ว
