ณัฐวุฒิ เล่า แม่เพนกวิน ร่ำไห้ ยื่นประกันตัวลูกอีกครั้ง ทวงสิทธิประกันตัว “ราษฎร” ลั่น ถ้ามีคนตายในห้องขัง จะบันทึกในประวัคิศาสตร์อย่างไร
วันนี้ (29 เม.ย.) นายณัฐวุฒิ ใสยเกื้อ อดีตแกนนำ นปช. โพสต์เฟซบุ๊ก ถึงกรณี พริษฐ์ ชิวารักษ์ หรือเพนกวิน อดอาหารเรียกร้องสิทธิในการประกันตัว มานาน 45 วัน จนร่างการทรุดโทรมอย่างหนัก อาจจะส่งผลต่อชีวิต โดยระบุว่า
“แม่เพนกวิน” โทร.มาเล่าอาการของลูกชายด้วยเสียงปนสะอื้นว่าน้องดูแย่มากแล้ว จะยื่นประกันตัวอีกครั้ง แม้ทนายประเมินโอกาสว่ายากมาก แต่แม่ต้องทำในสิ่งที่ทำได้และไม่สิ้นหวังเมื่อได้ทำ ประสบการณ์ตรงของผมกับเพื่อนมิตรคราวติดคุกปี 2553 คดีก่อการร้ายอัตราโทษสูงสุดประหารชีวิต ยื่นประกันตัวทั้งศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์รวมเกือบ 20 ครั้ง จนได้ประกันเมื่อเวลาผ่านไปแล้ว 9 เดือน และในคดีนั้นเราต่อสู้จนศาลชั้นต้นยกฟ้อง
ทุกครั้งที่ไม่ได้ประกัน ศาลวินิจฉัยว่าไม่มีเหตุเปลี่ยนแปลงคำสั่ง แต่ตอนได้ประกันตัวมีการไต่สวนคำร้องโดยคนในรัฐบาลขึ้นเป็นพยานให้ฝ่ายผู้ต้องขัง คุณวีระกานต์ ประธานนปช.ได้ประกันไปก่อนตั้งแต่ 2 เดือนแรก มีคุณกอร์ปศักดิ์ สภาวสุ เลขาธิการนายกฯขณะนั้นเป็นพยาน แม้มีคำถามว่าประธานได้ประกันไปแล้วลูกทีมทำไมถึงไม่ได้ แต่ในที่สุดผมและพรรคพวกอีก 7 คนได้ประกันในเดือนที่ 9 โดยพล.ต.สนั่น ขจรประศาสน์ รองนายกฯ ศ.ดร.คณิต ณ นคร ประธาน คอป. พล.ต.ต.วิชัย สังข์ประไพ ผบก.น.1 (ในขณะนั้น) เป็นพยาน
เล่าเรื่องนี้ให้ฟังเพื่อบอกว่าแม้เป็นอำนาจอิสระของศาล แต่ท่าทีของรัฐบาลน่าจะมีนัยสำคัญต่อการพิจารณาคำร้องขอประกันตัวผู้ต้องขังด้วย โดยเฉพาะคดีที่เกิดจากการต่อสู้ทางการเมือง ผมเชื่อโดยบริสุทธิ์ใจอย่างนี้
คำถามคือ รัฐบาลคิดอย่างไร
นายกฯพูดหลายหนว่ารัฐบาลไม่เกี่ยว แล้วตัวอย่างที่ผมเล่ามาควรไตร่ตรองดูหรือไม่ สมมติว่าเปลี่ยนจาก พล.ต.สนั่น วันนั้นเป็น พล.อ.ประวิตร วันนี้ผลจะเป็นอย่างไร ผมไม่ได้คาดคั้นต่อตัวบุคคล แต่เห็นว่าเหตุการณ์มาถึงวันนี้ ถ้ารัฐบาลยังเพิกเฉยก็เท่ากับจะปล่อยให้เด็กค่อยๆ ตายไปทีละคนในคุกหรือไม่ แล้วประเทศจะได้อะไรนอกจากรอยแผลลึกของยุคสมัย
จากสภาพร่างกาย สถานการณ์โควิด 19 กระทั่งบริบทของการต่อสู้ ได้ประกันออกมาก็ไม่ใช่จะเคลื่อนไหวอะไรได้ง่ายๆ ยังไม่นับเงื่อนไขหากศาลจะกำหนดก็อาจจำกัดบทบาทพวกเขาไว้อีกชั้นหนึ่ง เพนกวิน รุ้ง และเพื่อนๆ อดอาหารจนได้ประกันตัว ก็ใช่ว่าจะชนะ เพราะการต่อสู้ยังอีกยาวไกล รัฐบาลขยับตัวช่วยเหลือก็ไม่แพ้ เพราะเมตตาต้องมาจากผู้เป็นใหญ่ ศาลก็รักษาสถานะไว้ได้ท่ามกลางความขัดแย้งที่แหลมคม
ปล่อยเด็กออกมารักษาตัว ให้สู้คดีอย่างเต็มที่เสียเถิด ถ้ามีคนตายในห้องขัง แม้แต่องค์กรศาลก็ไม่รู้จะถูกบันทึกในประวัติศาสตร์อย่างไร เพนกวิน รุ้ง และเพื่อนๆ อดข้าวเท่ากับกดดันและทำร้ายตัวเอง จะว่าอย่างนั้นก็ได้ แต่พวกเขาทำเพื่อเรียกร้องการประกันตัวซึ่งเป็นสิทธ์โดยชอบตามกฎหมาย เป็นวิถีการต่อสู้ที่ต้องเคารพและเข้าใจ
สถานการณ์ไปไกลมากแล้ว อย่าให้เลวร้ายไปกว่านี้เลยครับ
