กลุ่มแคร์ วอน “สิทธิประกันตัว” เพนกวิน และแกนนำราษฎร ยกมาตรการในรัฐธรรมนูญประกอบ หยุดตราบาปแห่งยุคสมัย รักษาศรัทธาแห่งความยุติธรรม
วันที่ 29 เม.ย.64 CARE คิด เคลื่อน ไทย ออกแถลงการณ์เรียกร้อง ยื่นข้อเสนอเดียว กรณีแกนนำราษฎร เพนกวิน-พริษฐ์ รุ้ง-ปนัสยา ถึงผู้มีอำนาจและมีส่วนเกี่ยวข้อง ให้คืนสิทธิประกันตัวผู้ต้องหา ก่อนจะสายเกินไป กลายเป็น “ตราบาปแห่งยุคสมัย” โดยระบุว่า จงรักษาศรัทธาแห่งความยุติธรรม
เป็นเวลา 45 วันแล้ว ที่เพนกวิน “พริษฐ์ ชิวารักษ์” เด็กหนุ่มวัย 23 ปี อดอาหารประท้วงในเรือนจำ เพื่อเรียกร้องสิทธิในการประกันตัวออกมาสู้คดีที่ถูกกล่าวหา และเช่นเดียวกัน เป็นเวลา 31 วัน สำหรับ “รุ้ง ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล” สาวน้อยวัย 22 ปี ที่กำลังทำในสิ่งเดียวกัน และเป็นเวลากว่าหลายวัน ที่ “นักโทษทางความคิด” ยังคงถูกคุมขัง และไม่สามารถออกมาสู้คดี เพื่อพิสูจน์ความถูกผิดหรือไม่ของพวกเขาเองได้
“…ในคดีอาญา ให้สันนิษฐานไว้ก่อนว่าผู้ต้องหาหรือจำเลยไม่มีความผิด และก่อนมีคำพิพากษาอันถึงที่สุดแสดงว่าบุคคลใดได้กระทำความผิด จะปฏิบัติต่อบุคคลนั้นเสมือนเป็นผู้กระทำความผิดมิได้ การควบคุมหรือคุมขังผู้ต้องหา หรือ จำเลยให้กระทำได้เพียงเท่าที่จำเป็น เพื่อป้องกันมิให้มีการหลบหนี…” นี่คือบางวรรคตอนที่ถูกเขียนไว้ในรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย ฉบับปีพุทธศักราช 2560 มาตรา 29
หากเรามองย้อนใน “ข้อเท็จจริง” ที่ปรากฏแล้วนั้น พวกเขาไม่สามารถมีพฤติการณ์หลบหนีได้อีกแล้ว ด้วยสภาพร่างกายที่ไม่เอื้ออำนวย และมีความเสี่ยงถึงแก่ชีวิต ด้วยสถานการณ์โควิดที่ระบาดหนักในทั่วประเทศ ดังนั้น จึงไม่มีเหตุผลใดๆ ที่จะขังพวกเขาไว้อีกต่อไป และที่สำคัญอย่างยิ่ง สถานการณ์การระบาดของโควิดในเรือนจำ ยิ่งทำให้มีความน่าเป็นห่วงต่อสวัสดิภาพของพวกเขาและผู้ต้องขังคนอื่นๆ ในเรือนจำ
เรามีข้อเสนอเพียงข้อเดียว แก่ผู้มีอำนาจและส่วนเกี่ยวข้อง ที่จะรักษาความเชื่อมั่นต่อ “กระบวนการยุติธรรม” ของประเทศนี้ให้ดำรงอยู่ได้ นั่นคือ “คืนสิทธิในการประกันตัวแก่พวกเขา” โดยไม่มีเงื่อนไข เพราะนี่คือ สิทธิขั้นพื้นฐานของคนไทยทุกคน คืนให้ในวันที่พวกเขายังมีลมหายใจ ก่อนที่ทุกอย่างจะสายเกินไป จนกลายเป็น “ตราบาปแห่งยุคสมัย” อย่างที่พวกท่านมิอาจหลีกเลี่ยงตราบาปนี้ได้
