คำผกา สงสัย ระบบแสดงผลการเลือกตั้งออนไลน์ 22 ล้านบาท บอกแพง แต่จะจ่ายหัวละ 500 รวม 2 หมื่นล้าน ให้คนออกมาเลือกตั้ง แก้ซื้อสิทธิ์ขายเสียง
24 ม.ค. 2566 – อั๋น ภูวนาท & แขก คำผกา มานั่งพูดคุยกันในประเด็น “ไอเดีย ส.ว. เสนอให้จ่ายเงิน 500 บาท ให้คนไปเลือกตั้ง-เลิกขายเสียง แก้ได้จริงหรือ ?” ในรายการ “ข่าวจบคนไม่จบ” ผ่านช่องทางข่าวสดออนไลน์
คำผกา กล่าวช่วงหนึ่งว่า ข้อเสนอของ ส.ว. คือ เขาต้องการแก้ไขปัญหาซื้อสิทธิ์ขายเสียงของคนไทย นั่นแปลว่า สมมติฐานเขาคิดว่า ปัญหาการเมืองไทยทั้งหมดนี้ ที่ไม่พัฒนา ประชาธิปไตยไม่เข้มแข็ง มันเกิดจากการที่ประชาชนโง่ โดนนักการเมืองหลอก ละโมบ โลภมาก เห็นแก่เงิน หวังผลประโยชน์ตัวเองระยะสั้น ไม่ได้คิดถึงประโยชน์ระยะยาว
อีกทั้ง ส.ว. ไปอ้างอิงงานวิจัยจากสถาบันพระปกเกล้า ที่ไปศึกษาเรื่องการซื้อสิทธิ์ขายเสียงมาว่า คนชนบทเชื่อเรื่องบุญบาป เพราะเชื่อว่าหากรับเงินจากนักการเมืองมา ต้องไปกาให้เขาจริง ๆ เพราะไม่เช่นนั้นจะบาป เราจะกลายเป็นคนไม่ดี คนบ้านนอกเป็นคนซื่อ แล้วก็อ้างงานศึกษาชิ้นนี้
ในมุมตน มันถูกครึ่งหนึ่ง ผิดครึ่งหนึ่ง เพราะไม่ใช่ว่าคุณเอาเงินไปให้ชาวบ้านแล้วเขาจะเลือกคุณเลย ส.ส. ที่ซื้อเสียงชาวบ้านได้ จะต้องเป็น ส.ส. ที่ได้ไปสร้างความสัมพันธ์กับชาวบ้านมาแล้วในระดับหนึ่ง เวลาชาวบ้านเขารับเงินใคร แล้วไปกาให้ใคร ตัวเงินอย่างเดียวไม่ได้รับประกันผลลัพธ์ สมการเรื่องซื้อเสียงขายเสียง มันไม่ใช่เรื่องศีลธรรมอย่างเดียว มันมีทั้งบุญคุณ ความผูกพัน ความไว้เนื้อเชื่อใจ เรื่องการทำพื้นที่ ทั้งเครือข่ายที่มีอยู่ในมือหัวคะแนนแต่ละคน
ประเด็นที่ตนจะสื่อคือ การจะหาเสียงนักการเมืองขึ้นอยู่กับนโยบาย ไม่ใช่การให้-รับผลประโยชน์ระยะสั้น มันไม่ใช่ไปเปลี่ยนสันดานนักการเมือง หรือไปจ่ายเงินแข่งกับเขา แต่คุณต้องไปออกแบบกติกา-นโยบายดีดี เพื่อให้การยิงหัวคะแนนไม่คุ้มที่จะยิงอีกต่อไป หรือผลที่ได้มันไม่คุ้มกับการเอาเงินไปแจก
หมายความว่าคุณต้องทำให้ประชาชน รอคอยผลลัพธ์เชิงนโยบายของพรรคการเมืองได้ เพราะไม่เช่นนั้นชาวบ้านเขาจะเชื่อว่า “กำขี้ดีกว่ากำตด” มันเป็นเรื่องธรรมชาติของการตัดสินใจ ซึ่งเราจะไปว่าเขาโง่ไม่ได้
อีกอย่าง คุณบอกว่าเอาเงินไปแจก 500 ใช้งบประมาณ 2 หมื่นล้านเท่านั้นเอง แต่ระบบแสดงผลการเลือกตั้งออนไลน์ของ กกต. 22 ล้านบาท คุณกลับบอกว่าแพง
