ประพันธุ์ ยกข้อบังคับประชุม-รธน. ค้านเสนอชื่อ ‘พิธา’ ชิงนายกฯ รอบสอง ชี้ทางที่เป็นไปได้ ต้องให้สมาชิกรัฐสภา 500 เสียงเห็นชอบก่อน แนะก้าวไกล อย่าปลุกความหวังด้อมส้มแบบผิดๆ มีแต่หายนะ
เมื่อวันที่ 14 ก.ค.2566 นายประพันธุ์ คูณมี ส.ว. กล่าวถึงความเป็นไปได้ในการโหวตนายกฯ รอบ2 จะเสนอชื่อนายพิธา ลิ้มเจริญรัตน์ ส.ส.บัญชีรายชื่อ หัวหน้าพรรคก้าวไกล แคนดิเดตนายกฯ อีกครั้งว่า กรณีชื่อของนายพิธานั้นจบแล้ว เพราะนายพิธา ได้เสียงเห็นชอบเป็นนายกฯ ไม่ถึงกึ่งหนึ่งของจำนวนสมาชิกของสองสภา ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 272 จึงทำให้ญัตติดังกล่าว เป็นอันตกไป
ดังนั้น กรณีจะเสนอชื่อนายพิธา ให้โหวตอีกครั้งนั้น ตามข้อบังคับการประชุมรัฐสภาถือว่าทำไม่ได้ เพราะญัตติตกไป ถือว่าจบแล้ว และข้อบังคับการประชุมรัฐสภา ข้อที่ 41 กำหนดว่าญัตติใดที่ตกไปแล้ว ห้ามนำญัตติที่มีหลักการเดียวกันเสนออีกในสมัยประชุมเดียวกัน เว้นแต่ญัตติที่ไม่มีการลงมติหรือประธานสภาอนุญาต เมื่อเห็นว่าเหตุการณ์เปลี่ยนแปลงไป ดังนั้นหากจะนำญัตติเสนอชื่อนายพิธาเป็นนายกฯ กลับมาอีกในสมัยประชุมปัจจุบัน ต้องมีเหตุเปลี่ยนแปลงตามมาตรา 272 วรรคสองเท่านั้น
นายประพันธุ์ กล่าวต่อว่า มาตรา 272 วรรคสอง ตามหลักการหากโหวตครั้งแรกไม่สามารถได้บุคคลเป็นนายกฯ ไม่ว่าด้วยเหตุใด ประธานรัฐสภาไม่มีอำนาจเปิดให้ลงคะแนนใหม่เองได้ ต้องให้สมาชิกรัฐสภารวมกันไม่น้อยกว่ากึ่งหนึ่งเข้าชื่อเสนอต่อประธานรัฐสภา ตามมาตรา 272 วรรคสอง เท่านั้น และต้องได้เสียงเห็นชอบไม่น้อยกว่า 2 ใน 3 ของสมาชิกสองสภา หรือ 500 เสียง จึงจะทำให้นายพิธา ในฐานะผู้ที่เคยได้รับการเสนอชื่อให้โหวตเป็นายกฯ กลับมาเสนอได้อีก หากดำเนินการใดๆ นอกจากแนวทางนี้ ย่อมไม่ชอบด้วยรัฐธรรมนูญ
“เมื่อรัฐธรรมนูญ ได้บัญญัติไว้เช่นนี้แล้ว จึงไม่เปิดช่องทางอื่นให้นายพิธา ถูกเสนอชื่อกลับมาให้รัฐสภาโหวตโดยง่าย หรือโหวตเลือกนายพิธา ซ้ำซากไปเรื่อยๆเหมือนนักกฎหมาย หรือพวกกุนซือสมองทื่อเสนอให้โหวตไปเรื่อยๆ จนสิ้นวาระของวุฒิสภา ด้วยเหตุนี้พรรคก้าวไกลและนายพิธา ควรให้การศึกษาพวกด้อมส้มให้โปรดเข้าใจตามนี้ด้วย” นายประพันธุ์ กล่าว
นายประพันธุ์ กล่าวอีกว่า หากระหว่างนี้ ศาลรัฐธรรมนูญมีคำสั่งให้นายพิธา หยุดปฎิบัติหน้าที่ ก็ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะเสนอชื่อนายพิธา ให้รัฐสภาพิจารณา จึงไม่ควรไปปลุกให้ความหวังพวกด้อมส้มแบบผิดๆ ควรยอมรับและเคารพมติโดยชอบของรัฐสภา หยุดปลุกมวลชนเพื่อสร้างปัญหาให้บ้านเมือง เพราะความดื้อรั้น มีแต่เกิดหายนะกับตนเอง
