สว.วันชัย เล่าตำนาน ‘หมาเห่าหลังโรงลิเก’ การเมืองเปลี่ยน เหมือนลิเกเปลี่ยนวิก แต่ยังมีคนตกยุค ย่ำอยู่กับเรื่องเก่า เห่าหอนไม่ยอมเลิก
เมื่อวันที่ 8 ก.ย.2566 นายวันชัย สอนศิริ สว. โพสต์เฟซบุ๊ก เรื่อง“การเมือง..กับหมาเห่าหลังโรงลิเก” ระบุว่า เวลาเปลี่ยน สถานการณ์เปลี่ยน โลกเปลี่ยน ชีวิตเราก็เปลี่ยน สมัยก่อนวัดตามต่างจังหวัดจะมีโรงลิเกประจำอยู่ในวัด เมื่อมีงานประจำปี หรืองานเทศกาลต่างๆ จะมีลิเกมาเล่น 7 วัน 7 คืน 15 วัน 15 คืน หรือบางแห่งเป็นเดือนก็มี เพราะสมัยโบราณการเดินทางลำบาก
เมื่อจ้างมาเล่นทั้งทีก็จะเล่นหลายคืน เจ้าภาพจะเอาอาหารมาเลี้ยงลิเก 3 มื้อ เมื่อลิเกกินอาหารเหลือก็จะสาดไปหลังโรง หมาก็จะกัดกันเห่ากันแย่งอาหารกัน วันต่อๆมา หมาก็จะมาเห่าหอนรออาหาร เป็นอย่างนี้ทุกวัน
เขาเรียกว่าหมาหลังโรงลิเก ครั้นเมื่อครบ 7 วันหรือ 15 วัน ลิเกเลิก เก็บฉากเก็บดาบเก็บหอกเก็บข้าวเก็บของ ย้ายวิกไปแสดงที่อื่น หมาหลังโรงลิเกมันไม่รู้ว่าลิเกเขาเลิกแล้ว ย้ายวิกเปลี่ยนเรื่องไปแสดงที่อื่นแล้ว มันยังมาเห่าหอนอยู่หลังโรงลิเก คิดว่าจะได้เศษอาหารเหมือนที่มันเคยได้ มันจะมาเห่าหอนอย่างนี้ทุกวัน ใครเห็นก็เรียกว่า พวกหมาเห่าหลังโรงลิเก
“สื่ออาวุโสท่านหนึ่งเล่าเรื่องนี้ให้ผมฟัง บอกว่าวันนี้เวลานี้การเมืองมันเปลี่ยน เรื่องเก่าเขาเลิกเล่นกันแล้ว เขาเปลี่ยนวิกเปลี่ยนเรื่อง อย่าทำตัวเป็นคนตกยุค ตกสมัย ย่ำอยู่กับเรื่องเก่าเล่าเรื่องเดิม คุณวันชัย อย่าทำตัวเป็นหมาเห่าหลังโรงลิเกนะ ผมเงี๊ยะ เข้าใจลึกซึ้ง จี๊ดเลย”นายวันชัย ระบุ
