ถ้าเราลองนึกภาพของคนที่เรียนจบการศึกษาสูงๆ ก็คงจะนึกถึงคนที่ได้ทำงานในตึกสูงใจกลางเมืองกันเป็นส่วนใหญ่ แต่ไม่ใช่กับเธอคนนี้ ว่าที่ดร.ด้านการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ที่ปัจจุบันได้ผันตัวเองมาเป็นเจ้าของธุรกิจการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ที่หมู่บ้านสามขา อ.แม่ทะ จ.ลำปาง คุณนก-พรนับพัน วงศ์ตระกูล
“นกเกิดและโตที่บ้านสามขาค่ะ ถึงแม้ว่าตอนเรียนมัธยมจะเข้าไปเรียนในตัวเมืองลำปาง แม้แต่ตอนเรียนปริญญาก็เรียนในกรุงเทพฯ แต่นกก็ยังรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่นี่และตั้งเป้ากับตัวเองไว้ว่าจะเอาความรู้ทั้งหมดกลับมาพัฒนาชุมชน เวลาที่ได้เห็นได้เจอประสบการณ์ใหม่ๆ ก็จะนึกถึงว่าอันไหนจำเป็นสำหรับตอนที่เรากลับไปอยู่ที่บ้านแล้วได้ใช้จริง พอนกเรียนจบป.ตรี ก็กลับมาบ้านเริ่มทำธุรกิจการท่องเที่ยวแบบโฮมสเตย์ โดยตกลงร่วมกับคนในชุมชนว่านกจะทำหน้าที่เป็นผู้นำเที่ยวให้ เพราะส่วนตัวเป็นคนชอบเที่ยว ชอบเจอผู้คนได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆ และถนัดพูดภาษาอังกฤษอยู่แล้ว พร้อมๆ ไปกับเรียนป.โท ด้วยในตอนนั้น”
ทำไมถึงคิดเริ่มต้นทำธุรกิจโฮมสเตย์ในชุมชน?
“นกมองว่าการทำโฮมสเตย์เป็นเหมือนโอกาสได้แลกเปลี่ยนความรู้และวัฒนธรรมระหว่างแขกผู้มาเยือนกับเจ้าของบ้านซึ่งเป็นคนท้องถิ่น เราแทบจะไม่ต้องเสียเวลา เสียแรง เสียเงิน เพื่อตามหาโอกาสขวนขวายหาความรู้ใหม่เลย อย่างตอนที่มีแขกมาพักก็จะพูดคุยถึงข้อดีข้อเสียของโฮมสเตย์ ให้พวกเขาช่วยคิดวิเคราะห์และแนะนำเราต่อว่าควรพัฒนาหรือปรับปรุงอย่างไรต่อไปบ้าง นกคิดว่าเป็นโอกาสมากกว่าเรื่องตัวเงินนะคะ ถ้ามองถึงเรื่องเงินเป็นใหญ่ เราเลือกทำธุรกิจอื่นน่าจะได้เยอะกว่านี้ แต่ที่เราเลือกทำตรงนี้เพราะว่านอกจากตัวเราได้ประโยชน์แล้วยังมีชาวบ้านอีกเป็นสิบๆ คนที่จะได้เงินจากตรงนี้ค่ะ”
ประโยชน์ที่เกิดขึ้นในชุมชน หลังจากเริ่มทำธุรกิจโฮมสเตย์ที่บ้านสามขาคืออะไร?
“ตัวธุรกิจโฮมสเตย์นกมองว่านอกจากจะช่วยสร้างรายได้ให้กับชุมชนแล้ว ที่สำคัญคือโอกาสของเด็กๆ ในชุมชนที่จะได้พัฒนาทักษะด้านภาษา จะได้ฝึกพูดภาษาอังกฤษกับเจ้าของภาษา ทำให้ไม่กลัวที่จะเข้าหาหรือพูดคุยกับคนต่างชาติ และเมื่อพวกเขาได้ฟังภาษาและวิธีการที่นกพูดหลายๆ ครั้ง วันหนึ่งพวกเขาก็พร้อมที่จะพูดเอง เราก็จะได้คนนำเที่ยวเพิ่มขึ้นอีก จากเดิมแทนที่เราจะรับแขกได้จำนวนจำกัดแค่วันละ 20 คน ก็สามารถรับเพิ่มได้อีกเป็นเท่าตัว เรียกได้ว่าธุรกิจนี้สามารถสร้างอาชีพเชิงท่องเที่ยวในชุมชนให้ทั้งชาวบ้านและเด็กๆ มีโอกาสสัมผัสประสบการณ์ใหม่ด้วยตัวเอง เป็นการปลูกฝังความรู้สึกสำนึกรักบ้านเกิดและชี้ให้พวกเขาเห็นโอกาสสร้างรายได้ในบ้านเกิดของตัวเอง เพื่อเป็นอนาคตของคนในชุมชนต่อไปค่ะ”
“ตัวนกเองต้องขอบคุณมูลนิธิไทยคมที่ให้โอกาสเยาวชนและคนในชุมชน ทั้งในเรื่องทุนการศึกษา การนำองค์ความรู้และเทคโนโลยีเข้ามาสอนเด็กๆ และชาวบ้านกว่า 16 ปีที่ผ่านมาจนวันนี้พวกเราชุมชนบ้านสามขาได้ต่อยอดจากองค์ความรู้นั้นเป็นการสร้างอาชีพในวันนี้ค่ะ”
