ไม่เผาศพ! ญาติฮือจี้ตร.พา พูล้า มาขอขมาศพยายหลานถูกปาดคอ
จากคดีสะเทือนขวัญ หนุ่มชาวลาวบุกฆ่าปาดคอ 2 ยายหลานเสียชีวิตคาที่ ในขณะที่หลานอีกคนถูกปาดคอหลอดลมขาด บาดเจ็บสาหัส เหตุเกิดที่ย่านพระประแดง จนกลายเป็นกระแสวิพากษ์วิจารณ์ เรียกร้องให้มีการประหารชีวิต เพราะเหี้ยมเกินมนุษย์
ล่าสุดรายการโหนกระแสวันที่ 18 ก.ย. โดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัด ออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 13.30-14.10 น. ทางช่อง 28 ได้เปิดใจสัมภาษณ์ “พี่กุ้ง ปรีชา ช้างใหญ่” ซึ่งเป็นคนที่เห็นคนร้าย “พี่ป้อม สมใจ รอดสุวรรณ์” อาสาสมัครสาธารณสุข “ยายสุวรรณ ยิ้มดี” ยายของผู้เสียชีวิต และ “แย็ก สุภาพร หาญสัญจร” แม่ของเด็กที่ถูกเข้าสิง พร้อม “ทนายสงกานต์ อัจฉริยะทรัพย์” คณะกรรมการปฎิรูปกระบวนการยุติธรรม
ปกติน้องจิวไปนอนบ้านยายแร่ (ยายที่เสียชีวิต) ตลอดเวลาเหรอ?
ยายสุวรรณ : “เป็นวันหยุดเสาร์อาทิตย์ หลานเขาจะขอ แล้วยายแร่ก็ขอให้ไปนอนเป็นเพื่อนหลานเขา เพราะเขาอยู่กันสองคนยายหลาน อยากให้อยู่เป็นเพื่อนข้าวหอม วันอาทิตย์ถ้าแม่เขาอยู่จะพาไปว่ายน้ำไปเที่ยวไปบิ๊กซี”
พี่กุ้ง คือคนสุดท้ายที่ได้เจอคุณยาย?
กุ้ง : “วันนั้นผมจะออกมาซื้อของ ช่วงเช้ามืด 6 โมงกว่าๆ แกเป็นคนตื่นเร็ว ถ้าใส่บาตรก็ตื่นเร็ว 6 โมงกว่าๆ แล้วแกก็เปิดประตูบ้านลงมา บอกว่ารอเดี๋ยว ไปเอากุญแจก่อน ผมมานั่งร้านเขาเป็นประจำทุกวัน มาซื้อพวกเครื่องดื่มอะไรพวกนี้ ก็มาซื้อทุกเช้า แกขึ้นไปเอากุญแจมาเปิดตู้แช่ พอแกขึ้นไปก็ได้ยินเสียงเด็กกรี๊ดขึ้นมา”
ขึ้นไปนานมั้ย?
กุ้ง : “สัก 5 นาที ก็นั่งอยู่ตลอด”
ลักษณะร้านเป็นยังไง?
กุ้ง : “ด้านล่างเป็นลานกว้าง”
ป้อม : “ด้านหน้าเป็นตู้เย็น ด้านหลังเป็นตู้แช่ พี่กุ้งเขามาเป็นประจำทุกวัน ยายบอกว่าตู้แช่ยังล็อกกุญแจอยู่ ยายขึ้นไปเอากุญแจก่อน”
กุ้ง : “ก็นั่งอยู่ตรงนั้นแหละ ผมนั่งหันหลัง ผมอยู่ในตัวบ้านแล้ว”
บ้านอยูในรั้ว ห่างกันสักกี่เมตร?
ป้อม : “ไม่เกินสิบเมตร”
กุ้ง : “เป็นสองชั้นแต่แกอยู่ชั้นล่าง”
5 นาทีได้ยินเสียงเด็กร้อง?
กุ้ง : “กรี๊ดขึ้นมาเลยครับ ผมก็หันไปข้างบ้านคุยกับเขา เขาก็ตวาดว่าร้องทำไมแต่เช้า เด็กคนนี้เขากรี๊ดเป็นประจำ เราก็ไม่ได้เอะใจ มาเอะใจตอนคนร้ายเดินออกมา ผมก็ตะโกนถามว่าขึ้นไปบนบ้านเขาได้ยังไง เขาบอกว่ายายให้มานอนเป็นเพื่อน ผมก็เอะใจแล้ว”
ป้อม : “น้องข้าวหอมเป็นคนกรี๊ดประจำ งอแง ก็คิดว่าเป็นปกติ เราไม่คิดว่าชุมชนแห่งนั้นจะมีเหตุการณ์ร้ายแรงแบบนี้เพราะมันไม่เคยมี”
หลังน้องร้องนานมั้ย นายพูล้าถึงลงมา?
กุ้ง : “ไม่นาน ไม่ถึง 5 นาที ผมนั่งหันหลังก็หันไปมอง แล้วตะคอกถามว่าขึ้นไปบ้านเขาได้ยังไง แล้วก็บอกว่าให้ผมไปส่งเขาหน่อย ก็บอกว่าไม่ได้หรอก ยายขึ้นไปเอากุญแจ ไม่มีใครเฝ้าหน้าร้าน ก็บอกว่าทำไมไม่ขับมอเตอร์ไซค์ไปเองล่ะ รถก็มี เขาบอกเมียยึดกุญแจไป”
ใจเย็นมากลงมานิ่งและคุย?
กุ้ง : “ใช่ครับ แล้วเขาก็เดินออกไป นั่งซ้อนมอเตอร์ไซค์ไปส่งที่หน้าปากซอย”
เราทราบได้ไงว่าคุณยายเสียชีวิต?
กุ้ง : “ผมบอกพี่นิด เขาก็ไปตะโกนเรียก แล้วเห็นท่าไม่ดี ขึ้นไปบ้านเขาได้ไง ข้างบ้านก็เห็น”
เนื้อตัวเขามีเลือดมั้ย?
กุ้ง : “มีเลือดติดที่ชายเสื้อ เสื้อยืดสีเขียวที่เขาจับได้”
พี่ป้อมขึ้นไปบนบ้านยาย?
ป้อม : “พี่นิดบอกว่าป้อมๆ ขึ้นไปดูบนบ้านหน่อยว่ายายแร่เป็นอะไร เพราะเห็นรอยเลือดอยู่ตรงครัวที่เขาทำกับข้าว ป้อมก็ลงมา กำลังจะอาบน้ำก็วิ่งมาดูก่อนเลย ก็เจอรอยเลือดตรงครัวก็ตะโกนเรียกสามสี่ครั้ง ถ้าไม่ตอบจะเปิดไปแล้วนะ ป้อมก็เปิดประตูเข้าไป ภาพแรกที่เห็นน้องข้าวหอมวิ่งมาหา สภาพคือโดนปาดคอ หลอดลมขาด แผลเปิดอ้า ด้วยความตกใจก็ถามว่าน้องข้าวหอมเป็นอะไรลูก ใครทำหนู เขาก็ตอบไม่ได้ เสียงหลอดลมออกมาฟื๊ดๆ ถามว่ายายอยู่ไหน เขาก็ชี้ไปที่ห้องน้ำ หันมาอีกทีก็เห็นน้องจิวเสียชีวิตอยู่บนที่นอนแล้ว นอนจิวนอนจมกองเลือด ก็เลยวิ่งไปห้องน้ำ ก็เป็นป้าแร่นอนเสียชีวิตอยู่ในนั้นแล้วสภาพนอนหงาย แล้วน่าจะมีร่องรอยการต่อสู้เกิดขึ้น พอเห็นแกก็เลยรีบวิ่งออกมาข้างนอก บอกน้องข้าวหอม วิ่งตามป้ามาอยู่ตรงบันไดหน้าบ้าน”
น้องข้าวหอมสาหัสมาก?
ป้อม : “ใช่ค่ะ เลือดเต็มตัวเลย หลอดลมเขาขาดแน่ๆ แผลเปิดอ้ามากเลย แผลลึกมาก จากนั้นพี่ก็โทรเรียก 1669 หน่วยงานแรกที่เข้ามาคือหน่วยกู้ชีพของบางยอนะคะ คนที่นำส่งตัวน้องข้าวหอมคือหน่วยกู้ชีพของบางยอ ต่อมาก็เป็นของรพ. “
คุณยายน้องจิว ปกติน้องเป็นคนยังไง?
ยายสุวรรณ : “เป็นเด็กเรียบร้อย ช่วยยายทุกอย่าง ช่วยยายทำงานเก็บเหล็กข้างนอก ทีนี้น้องจิวกลับจากโรงเรียน ก็ช่วยล้างถ้วยล้างชาม หุงข้าวให้ (เสียงสั่นเครือ) ทำการบ้านถ้าไม่ไปไหนก็อยู่บ้าน แต่วันนั้น ยายกลับมาไม่เจอหลาน เมื่อวันเสาร์เขาช่วยทางโรงเรียน แล้วกลับบ้านป้าแร่ วันนั้นยายไม่สบาย ยายเป็นไข้ กลับมาก็ล้างตัวแล้วขึ้นไปนอน พี่สาวบอกว่าน้องจิวขอนอนกับยายแร่ ยายแร่สั่งมาให้นอนเป็นเพื่อนข้าวหอมหน่อย ยายก็หลับไป”
แย็ก : “(ร้องไห้)”
ในมุมครอบครัว ตอนนี้จะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด?
ยายสุวรรณ : “เราจะขอความเป็นธรรมเพราะเขาโหดเกินเป็นฆาตกรที่โหดมาก หัวเราะตลอดเวลา เรารู้จักกันดี มาทำหลานเราทำไม เขาสนิทกับแม่แร่ ซื้อของก็ให้เซ็นทั้งเมียทั้งผัวและพี่สาว ก็อยู่กินบ้านแม่แร่เหมือนกัน กินข้าวหม้อเดียวกันนั่นแหละ สนิทกันดี”
รู้จักจิว และรู้จักข้าวหอม?
ยายสุวรรณ : “น้องจิวนี่พี่สาวเขายังเคยขอให้ไปนอนกับลูกสาวเขาเลย ไปนอนบ้านพี่สาวไอ้พูล่า ห้องอยู่ตรงข้ามกัน รู้จักกันมานานแล้ว เขาเป็นคนที่รักเรา เราก็รักเขา”
นิสัยตอนที่อยู่ในชุมชนเป็นไง?
ป้อม : “ก็เป็นคนธรรมดา ออกไปทำงานแล้วก็กลับมา เขาจะมีปัญหากับเมียเขา 2คน เขาทะเลาะกันเป็นประจำ ถึงเวลาก็ด่ากันแต่ไม่ถึงขั้นตบตี”
เขารับสารภาพว่าเขากินยาบ้าไปด้วย?
ป้อม : “ข้ออ้างเหรอเปล่าคะคนเราต้องมีการวางแผนแล้วถึงเข้าไปขนาดนั้น คนกินยาบ้าคงไม่มีการวางแผนขนาดนี้ ถ้าพูดถึงจริงๆ คนกินยาบ้าเขาคลั่งเขาก็เข้าไปเลย ไม่มีการไปนั้งไปยืนแล้วไปถอดกระจกบานเกล็ด แล้วปีนบานเกล็ดเข้าไปก่อเหตุ”
ก่อเหตุเพื่อชิงทรัพย์?
ป้อม : “ใช่ เพราะคนก่อเหตุเขาเป็นคนในชุมชน เขาจะรู้ว่าบ้านหลังนี้มีคนอยู่กี่คน มีแต่ผู้หญิงทั้งนั้น”
คุณแย็ก เป็นแม่เพื่อนน้องจิว?
แย็ก : “ไม่รู้จักกันเลย หนูไปพร้อมกู้ภัย นำอุปกรณ์เข้าไปที่เกิดเหตุก่อน แต่ว่าวันนั้นหนูก็ทำข่าวตรงนั้น ช่วงลูกหนูมากินข้าวแถวนั้น หนูคิดไงไม่รู้ก็เอาลูกสาวมาที่บ้านหลังนี้ เหมือนเขาสื่ออะไรกับเรา ก็พาลูกอยู่ข้างบ้านนะ หนูก็คุยกับนักข่าวช่องอะไรไม่รู้ คุยๆ กันอยู่สักแป๊บเราบอกว่าจะกลับไปขายของ”
น้องจิวมาเข้าร่างลูกสาว?
แย็ก : “มาบอกอาการก่อน ตอนแรกยังไม่เข้าเขาบอกว่าแม่หนูเป็นอะไรไม่รู้ หนูสั่น หนูเจ็บคอ หนูอยากร้องไห้ ก็บอกว่าลูกไม่ต้องจินตนาการ ให้นึกถึงพระที่เรานับถือเยอะๆ แล้วก็ชวนไปซื้อของที่ตลาด พอดีไปเจอเพื่อนก็ไปนั่งคุยกัน ไม่คิดว่าพี่สาวน้องจิวจะไปโรงพัก สักพักลูกหนูหาย เขาก็โทรมาว่าแม่จ๋าๆ มาหาหนูเร็ว หนูอยู่ห้องน้ำ พี่เขามาแล้ว ก็ตามเขาไป เขาวิ่งออกมา เขาก็ร้องปล่อยโฮ ฆ่าหนูทำไม”
เชื่อมั้ยว่าเป็นหลานเราที่เข้าลูกเขา?
ยายสุวรรณ : “ไม่ทราบจริงๆ”
ในมุมกลับกัน ทางตร.อาจไม่นำตัวนายพูล้าไปทำแผนเพราะกลัวสหบาทา?
ยายสุวรรณ : “ไม่โดนหรอก”
ป้อม : “พี่ไม่ทำ แต่คนอื่นไม่แน่ พี่ไม่ทำ แต่อย่าเผลอ”
ยายสุวรรณ : “อโหสิ”
ฝั่งญาติพี่น้องหรือคนที่รู้สึกโกรธแค้นอยากให้พานายตัวพูล้ามากราบคารวะศพ?
ป้อม : “เหตุการณ์นี้ไม่เคยเกิดขึ้นนะคะ นี่คือเหตุการณ์ที่ร้ายแรงที่สุด อีกอย่างคนทำไม่ใช่คนไทยไม่ได้ว่าประเทศเขาจะไม่ดี คนดีก็มีคนไม่ดีก็มี แต่ทีนี้คนๆ นี้ขออย่างเดียว ขอความเป็นธรรมอย่างเดียว ขอให้มากราบศพ”
ถ้าไม่มา?
ป้อม : “ก็ไม่เผาไงคะ”
แย็ก : “(อยู่ๆ ก็ร้องไห้แล้วพูดว่า) หนูไม่ยอม มาฆ่าหนูทำไม หนูทำอะไรผิด หนูนอนอยู่ ฆ่าหนูทำไม (ร้องไห้คร่ำครวญ) หนูนอนของหนูอยู่ดีๆ ฆ่าหนูทำไม”
นี่เป็นจิวหรือเปล่า?
ยายสุวรรณ : “ไม่รู้เหมือนกัน”
ทนายสงกานต์ เขากลัวคนร้ายถูกส่งตัวกลับไปลาว?
ป้อม : “เขาไม่ใช่คนประเทศไทยเราแต่มาก่อเหตุประเทศไทยเรา อยากรู้ว่าเขาจะถูกส่งไปประเทศเขามั้ยคะ”
ทนายสงกานต์ : “คงไม่ได้กลับ เพราะโทษเรื่องฆ่าผู้อื่นโดยเหตุร้ายปาดคอขนาดนี้ โทษสูงสุดประหารชีวิตสถานเดียว นอกจากนี้เรื่องฆ่าชิงทรัพย์โทษสูงสุดก็ประหารชีวิตเหมือนกัน โอกาสกลับประเทศเขาน้อยแล้ว”
มุมญาติพี่น้องคิดว่ามีสิทธิ์มั้ยที่จะพานายพูล้าไปกราบขอขมา?
ทนายสงกานต์ : “จริงๆ ที่ผ่านมาเรามักจะพาไปทำกัน พาไปกราบ จริงๆ กฎหมายไม่ได้บังคับ นอกจากผู้ต้องหาเขาสำนึกในการกระทำ เขาไปกราบ แม้แต่การทำแผนในกฎหมายไม่ได้บังคับว่าผู้ต้องหาต้องทำแผน แต่การทำแผน ทำให้ศาลมองเห็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ง่าย และเป็นความสมัครใจของผู้ต้องหา ถ้าเขาไปขอขมา ในทางกลับกัน เขารับสารภาพ เขาสำนึก มันจะไม่เป็นผลกับเราเท่าไหร่นะ”
แม่น้องจิวจะมาเมื่อไหร่?
ยายสุวรรณ : “อยู่เกาหลี ยังกลับมาไม่ได้ คุณพ่อก็เสียชีวิตไปเมื่อปลายปี”
คุณยายอยู่กับใคร?
ยายสุวรรณ : “ยายก็อยู่กับลูก มีหลานเยอะ”
ป้อม : “คุณยายก็หาเศษเหล็กมาขาย”
ยายสุวรรณ : “ไปกับพี่สาวพูล้า แต่ไม่ได้ไปทุกวัน”
ป้อม : “เขาไม่แสดงพฤติกรรมอะไร”
ยายสุวรรณ : “บางทีกลับมา เขาก็ถามว่าเราได้เยอะมั้ย ก็เล่นกับเมียเขา เขาไม่มีพฤติการณ์ แต่เป็นคนล่อกแล่ก กินเหล้าเมาพูดอะไรไม่ฟัง”
ตอนนี้อยากให้มีอะไรเกิดขึ้นบ้าง?
ป้อม : “อยากให้ไปไหว้กราบขอขมาศพ”
ตำรวจไม่กล้าหรือเปล่า?
ป้อม : “ยังไงก็โดนแน่ๆ ค่ะ”
ทนายสงกานต์ : “ถ้าตำรวจพาไป คนร้ายโดนทุบตี ตำรวจจะมีปัญหา”
ป้อม : “เข้าใจค่ะ ถ้าเข้าไป แต่ก็ต้องบอกก่อนว่าเราไม่รับประกันความปลอดภัย แต่อยากให้มามาก เพราะทางยายน้องจิว และลูกแม่แร่ เขาอยากให้มากราบขอขมา เพราะเป็นคนคุ้นเคย กินอยู่กับเขาด้วย”
คุณยายน้องจิว อยากบอกอะไรน้องจิว?
ป้อม : “อยากบอกว่าน้องจิว ยายก็ทำเพื่อหลานได้แค่นี้ ก็บอกเขาแล้วให้ไปขอขมาศพ เขาไปได้หรือไม่ได้ก็ไม่รู้ก็ขอความเป็นธรรมถ้าเขาติดคุกแล้ว มีวันออกมาก่อคดีอีก”
แย็ก : “(ร้องไห้) หนูรักยาย ไม่อยากไป (ร้องไห้)”
ทนายสงกานต์ : “คือโทษประหารชีวิตอยู่แล้วไม่ต้องกังวล”
