ดร.สุเมธ เล่าความฝัน ในหลวง ร.9 พระพักตร์แจ่มใส ตรัสถึงสถานที่อยากเสด็จฯ
ดร.สุเมธ เล่าความฝัน – เมื่อวันที่ 13 ต.ค. ที่ห้องประชุมราชปนัดดาสิรินธร อาคารศรีสวรินทิรา รพ.ศิริราช ดร.สุเมธ ตันติเวชกุล เลขาธิการมูลนิธิชัยพัฒนา ปาฐกถาเถิดพระเกียรติในหัวข้อ “ศิระกรานพระภูบาลนวมินทร์” ตอนหนึ่งว่า ตลอด 70 ปีที่ทรงงาน พระองค์เสด็จพระราชดำเนินไปประทับที่ต่างจังหวัดถึงปีละ 8 เดือน เพื่อทรงงานให้พสกนิกร ตนได้ร่วมติดตามเสด็จมาตลอด 35 ปี จัดกระเป๋าติดตามไปด้วยทุกหนแห่ง ยอมรับว่าทุกวันที่ติดตามพระองค์ไปทรงงาน ถือเป็นวันเหนื่อยยากที่สุด
พระองค์ใช้เวลาทรงงานตั้งแต่ช่วงเช้าจนย่ำค่ำดึกดื่น พระองค์ทรงงานอย่างหนักทุกวัน ทรงเป็นห่วงผู้อื่นเสมอ ทั้งที่ไม่จำเป็นต้องทำก็ได้ เคยกราบทูลถามว่าเหตุใดต้องทำ พระองค์ตรัสว่าเพื่อรักษาสัญญาที่ให้ไว้ ทั้งฟื้นฟูป่าที่เสื่อมโทรม บริหารน้ำ ดิน ชีวิตและสอนคุณธรรม เพื่อให้แผ่นดินผืนนี้มีความสุขและเพื่อประโยชน์สุขของมวลชนชาวไทย
ภาพบรรยากาศที่ รพ.ศิริราช 13ตค61
ดร.สุเมธกล่าวว่า ทรงมีพระราชอารมณ์ขันและทรงเป็นนักประชาธิปไตย เพราะทรงรับฟังความคิดเห็นและคำแนะนำจากทุกคน ในช่วงที่พระองค์ทรงมีพระชนม์ชีพอยู่ ทรงมีพระราชประสงค์เสด็จพระราชดำเนินไปศึกษาดูงานที่ต่างประเทศหลายครั้ง แต่เนื่องจากทรงมีพระราชกรณียกิจในประเทศที่ต้องช่วยเหลือพสกนิกรจำนวนมาก ทำให้ไม่มีโอกาสเสด็จฯ ตามพระราชประสงค์
จำได้ว่าขณะบรรยายครั้งที่แล้ว น้ำตารินไหลค่อนห้อง จนวันนี้น้ำตาแห้งแล้ว ลองถามตัวเองว่าทุกวันนี้เราทำอะไร เพื่อพระองค์บ้าง หากไม่มีคำตอบเท่ากับเราบกพร่องต่อหน้าที่ และอาจทำให้อนาคตยุ่งยาก ทั้งนี้ รับสั่งสุดท้ายที่พระองค์ทรงฝากไว้ คือ เรื่องของการรู้จักหน้าที่และการทำงาน หากคนไทยรู้จักหน้าที่ ทำหน้าที่ของตนเองให้ดีก็จะทำให้ประเทศชาติพัฒนาและมีความสุข
“ตั้งแต่พระองค์เสด็จสวรรคต ผมฝันถึงพระองค์ราว 2-3 ครั้ง โดยเมื่อคืนวาน ผมอยากให้ทุกคนเห็นภาพความฝันของผม พระองค์มีพระพักตร์ชื่นบานมาก แจ่มใส ฉลองพระองค์เสื้อคลุมเบลเซอร์สีขาว ข้างในเป็นแถบสีสตริปไลน์ ซึ่งแปลกมาก เพราะไม่เคยเห็นพระองค์สวมใส่มาก่อน พร้อมบอกผมว่า ช่วยจัดทริปไปยอดเขาคิลิมันจาโร เพราะฉันอยากไปเหลือเกิน จึงฉุกคิดได้ว่า ขณะครองราชย์ในฐานะพระมหากษัตริย์นั้น มีพระราชประสงค์ อยากเสด็จฯ ไปต่างประเทศหลายแห่ง แต่พระองค์ไม่อาจละทิ้งงานที่ทรงอยู่ได้” ดร.สุเมธ กล่าว
ดร.สุเมธ กล่าวว่า อยากฝากถึงประชาชนให้คิดด้วยว่า พระองค์ทรงเป็นจอมทัพ แต่ไม่ใช่จอมทัพของการสู้รบ แต่เป็นจอมทัพของการพัฒนา วันนี้จอมทัพไม่อยู่แล้ว แต่ทรงพระราชทานแนวทางและคำสอนต่างๆไว้ให้คนในกองทัพ จึงอยู่ที่ว่าคนในกองทัพจะสานต่อสิ่งเหล่านี้ให้ดีได้อย่างไร
