สุดหดหู่! หนุ่มช่วยชาวบ้าน น้ำท่วม สุดท้ายเรือล่มจมดับ 2ลูกน้อยกำพร้า-พ่อแม่ชราไร้คนดูแล
น้ำท่วม / จากเหตุสุดสลดเกิดเหตุเรือล่มในพื้นที่หนองเทา ระหว่างตำบลบึงเกลือ – วังหลวง อ.เสลภูมิ จ.ร้อยเอ็ด เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิตหนึ่งราย ทราบในภายหลังว่าเป็นเรือที่อาสาพาจิตอาสาเข้าไปให้ความช่วยเหลือชาวบ้าน แต่กลับเกิดเหตุเรือล่ม ผู้เสียชีวิตเป็นชาย มีลูกยังเล็ก 2 คน เป็นเสาหลักของครอบครัว ดูแลพ่อแม่ที่แก่ชรา พ่อมีโรคประจำตัว
ไม่พลาดข่าวสำคัญ แอดไลน์@ข่าวสด ที่นี่
ล่าสุดรายการโหนกระแสวันที่ 9 ก.ย. โดย “หนุ่ม กรรชัย กำเนิดพลอย” ในฐานะผู้ดำเนินรายการ ผลิตในนามบริษัท ดีคืนดีวัน จำกัดออกอากาศทุกวันจันทร์-ศุกร์ เวลา 13.45 – 14.25 น. ทางช่อง 28 ได้ลงพื้นที่อ.เมือง จ.อุบลราชธานีเพื่อสอบถามถึงความยากลำบากในการเข้าไปช่วยเหลือผู้ประสบภัย
โดยเปิดใจสัมภาษณ์ บิณฑ์ บรรลือฤทธิ์ หัวหน้ากู้ภัยมูลนิธิร่วมกตัญญู , ปิยะรัตน์ ถิ่นแก้ว หรือ เอก หัวหน้ากู้ภ้ยร่วมกตัญญูซึ่งเป็นทีมค้นหา และ สุรินทร์ ศรีสุระ , สายฝน วิเชียรเครือ, คุณหนุ่ย อาสาที่รอดชีวิตจากเหตุการณ์เรือล่ม
คุณเอก เป็นหัวหน้าทีมกู้ภัย ลงพื้นที่ในนามร่วมกตัญญู?
เอก : “ไปลงพื้นที่จ.ร้อยเอ็ด ต่อเนื่องมายโสธร ปัจจุบันมาลงพื้นที่อุบลฯ น้ำท่วมเยอะ ประชาชนได้รับความเดือดร้อนวงกว้าง น้ำมาเยอะมาก วันแรกๆ ที่เดินทางมาถึง ไม่ได้ทำงานในสภาพมีแดด ทำงานกลางสายฝน”
พี่บิณฑ์ลงพื้นที่เมือไหร่?
บิณฑ์ : “เมื่อวานครับ เพราะคุณเอกพันธ์เขาลงพื้นที่กับคุณเอก ผมก็อยู่ต่อ เมื่อวานลงพื้นที่ทั้งวัน เราอพยพ มีแผนงานเอาข้าวสารอาหารแห้งให้ผู้ประสบภัยในบ้าน แต่เมื่อไปถึง ชาวบ้านไม่ไหว น้ำขึ้นชม. 2-3 เซนฯ เยอะมาก เราเลยเปลี่ยนแผน เอาเรือห้าลำที่มีอยู่ ขนอพยพประชาชนออกมา ขนสิ่งของมีค่าออกมา เมื่อวานทั้งคนป่วย คนแก่ คนอ้วน ตั้งแต่เก้าโมงยันหกโมงเย็น ตอนนี้เข้าไปมองอะไรไม่เห็นแล้ว เมื่อวานยังเห็นหลังคา วันนี้หลังคาหายไปเลย มีบางส่วนมิดหลังคาแล้ว ตอนผมผ่านมา สะพานปริ่มมาก ถ้ามวลน้ำยังมาอย่างนี้ผมว่าอันตรายมาก เป็นวิกฤตของอุบลฯ เลย”
อุบลฯ เป็นจุดรองรับน้ำจุดสุดท้าย?
บิณฑ์ : “ใช่ครับ”
ตรงนี้เป็นจุดผันออก ที่ผ่านๆ มาหลายปี รองรับน้ำอย่างเดียวยังเอาอยู่ แต่วันนี้บังเอิญพายุเข้าสองลูกซ้อน และตกย้ำๆ มันก็เลยท่วม?
บิณฑ์ : “หนักกว่าทุกปี หนักกว่า ปี 21 ปี 54 อุบลฯ ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อนเลย น่ากลัวมาก ทุกคนตกใจมากเกิดมาไม่เคยเจอสภาพแบบนี้”
ผู้ชมช่วยอะไรได้บ้าง?
บิณฑ์ : “ตอนนี้หน่วยงานนเราทำงานอยู่อุบลฯ ได้ประสานท่านนายอำเภอกับนายกฯ นายอำเภอบอกว่าให้ไปจุดนี้ชาวบ้านร้องขอ เราก็ไปได้ทันที เราออกตลอด การขอร้องให้ขนย้ายสัตว์ เมื่อวานทั้งหมูทั้งหมา หมูตัวใหญ่ท้องด้วย ถ้าไปช้าสองชม. ผมว่าจมน้ำแน่นอน ไล่จับหมูจับหมากัน”
เอก : “เราอพยพชาวบ้านผู้ป่วยพิการออกมาก่อนแล้ว มีชาวบ้านมาร้องขอเราว่าเขาเดือดร้อน มีหมูอยู่ในบ้าน พอเราล่องเรือไปดู มีหมูอยู่ตัวสุดท้ายติดอยู่ในคอก น้ำปริ่มตรงจมูก เราก็ช่วยเหลือ”
บิณฑ์ : “เขาเลี้ยงบ่อปลาสามบ่อ มีหมูด้วย เลี้ยงเป็ด ไปหมดเลย หมดอาลัยตายอยาก เขามาจับมือเรา เราก็ไปช่วยเขามาเมื่อวาน”
ถ้าชาวบ้านอยากช่วยบริจาคได้มั้ย?
บิณฑ์ : “ได้รับ ได้ทั่วประเทศ”
เอก : “องค์กรการกุศลต่างๆ ก็ได้ ตอนนี้หน่วยงานกระจายกำลังช่วยเหลือ ประชาชนที่อยากช่วยเหลือก็นำสิ่งของไปช่วยหน่วยงานการกุศลต่างๆ เดี๋ยวเขาจะนำไปกระจายช่วยเหลือผู้ประสบภัย”
ทั้งสามท่านเป็นอาสา ไม่มีหน่วยงานไหน อยากช่วยเอง เหตุเกิดเมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา เกิดอะไรขึ้น?
สุรินทร์ : “บ้านอยู่ร้อยเอ็ด บ้านเรารอด แต่รอบๆ ท่วมหมด เสลภูมิเป็นห่วงสุด เพื่อนที่อยู่กรุงเทพฯ บอกว่าจะไปช่วยแจกของกัน เราเลยรวมตัวกันทั้งหมด ซึ่งก็ไกลจากบ้านที่พวกหนูอยู่ พวกหนูเอารถหกล้อไป แล้วน้องที่มีเรือเขาออกมาซื้อกับข้าว เขาเอาเรือเขาออกมา เขาบอกว่าเอารถหกล้อไปเลย ถ้าจมจะเอารถมาดึงให้ ก็เลยบอกว่าขอขี่เรือที่น้องขับมาไปตามถนนได้มั้ย ถ้าน้ำไม่ลึกเราจะเข้าไปด้วยรถ”
เอาเรือไปดีกว่าแล่นไปตามถนน?
สุรินทร์ : “ค่ะ เขาออกมาซื้อน้ำมันเติมเรือ เราก็เจอเขาพอดี ยังไม่ทราบชื่อน้องเขาด้วย เราไปกับเพื่อนอีกสองคน แล้วมีน้องที่เป็นเจ้าของเรือ เราคุยกันสัพเพเหระ ว่าจะเอาของไปแจก พอคุยแล้วเขาบอกถ้าจะเข้าไปเดี๋ยวพาเข้าไปด้วยเรือ เป็นเรือหางยาว ลำไม่ได้ใหญ่มาก นั่งได้ 4-5 คน เราก็ไป ถึงเรือจะจม แต่เราไปแค่ถนน ไม่มีปัญหาแน่นอน ไม่ได้กะไปลงตรงลึกๆ ไม่ได้คิดถึงส่วนนั้น พอดีน้องเขาแล่นไปนิดนึง มีทางแยกที่เป็นกำแพง เขาก็แยกออกนิดนึง ก็บอกว่าให้น้องกลับเรือ น้องก็เลี้ยว”
เอก : “วิสัยคนขับเรือ หางเรือต้องกินน้ำลึก น้องเจ้าของเรือคงอยากออกนอกเส้นทางเพื่อหลบที่ดอน ออกแนวต้นยูคาลิปออกจากแนวถนนนิดเดียว คงกลัวว่าถนนจะตื้น ก็เลยหลบออกเส้นทาง”
สุรินทร์ : “พอเขาบิดเรือ พี่หนุ่ยก็ลงได้ ประมาณต้นขา เขาเอาเรือลงไปนิดเดียว”
หนุ่ย : “ก็คิดว่าเรือต้องล่มแน่ๆ เพราะเสียการทรงตัว มันโคลง แล้วก็ล่มจริงๆ”
สุรินทร์ : “มันไมได้พลิกนะคะ มันจมแบบสวยงาม นั่งขัดสมาธิเลย”
เรือวิ่งบนถนน คนขับเรือกลัวท้ายเรือตีถนน เขาเบี่ยงออกมา ทางนี้บอกให้เขาเอาหัวเข้ามา หัวก็เบี่ยงไปตรงน้ำลึก ยืนไม่ถึงเหรอ?
หนุ่ย : “ยืนไม่ถึงเพราะลึก พอเบี่ยงก็จมลงไปเลย”
สุรินทร์ : “หนูก็ลุกไม่ไหว พุทโธอย่างเดียว”
หนุ่ย : “ก็ช่วยอีกคน ว่ายไปดึงมือเขาขึ้นมา กระชากขึ้นมาบนถนน”
สุรินทร์ : “เรายังอยู่ในน้ำ”
หนุ่ย : “พอดีกระเป๋าเขาตีขึ้น”
สุรินทร์ : “มันทำให้หนูจมช้า หนูขึ้นมาได้สามครั้ง ตอนนั้นคิดว่าตายแล้ว โผล่ขึ้นมามีชาวบ้านรุมช่วย ส่วนเพื่อนอีกคนเขาว่ายน้ำได้ เพื่อนถึงถนนก่อนเขาบอกว่าพอเขาขึ้นฝั่งก็ตะโกนให้คนช่วย”
เอก : “ห่างกันไม่เท่าไหร่ แต่ความลึกต่างกันเยอะมาก”
บิณฑ์ : “ผมว่าคนขับเรือว่ายน้ำไม่เป็นด้วย คนขับเรือเสียชีวิต เขาเป็นคนพื้นที่และเป็นคนขับเรือ พาพี่ๆ จิตอาสาจะพาสิ่งของมาช่วยเหลือ ที่หมู่บ้านตัวเอง สุดท้ายเสียชีวิต”
เอก : “คุณเอกพันธ์ลงไปงม คือเราทำหน้าที่มอบบ้าน ซ่อมแซมบ้านใหม่ให้ แล้วรับโทรศัพท์ตอนเที่ยง ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านบอกว่ามีเรือล่มคนหายไปหมดเลย ก็รีบมาช่วย พอมาเห็นรถพยาบาลคันสุดท้ายออก เขาบอกว่ามีอีกคนนึงยังหาไม่เจอ ก่อนหน้านี้มาแจกของตรงนี้เป็นลักษณะน้ำไหล ลักษณะหกคูณหกเมตร เราก็นำนักประดาน้ำให้ช่วย ซึ่งก็งมร่างน้องเขาช่วยมาได้ เป็นชายอายุ 31 ปี เป็นคนหมู่ 5 มีลูกเล็ก 2 คน และเป็นลูกชายคนเดียวของบ้านหลังนี้ พ่อแม่ป่วยแก่ชรา พ่อมีโรคประจำตัว พี่ไทด์บอกว่าเราต้องช่วยเขาให้ถึงที่สุด ส่งศพไปบ้านก็ไม่ได้ เพราะน้ำท่วม ส่งไปเขตตำบลก็ไว้ไม่ได้ น้ำท่วม ไปฝากไว้อีกตำบล ไปเจอลูกเขาเล็กๆ สองคน ก็ร้องไห้ พ่อแม่เขาก็ร้องไห้ ที่หดหู่เขาบอกว่าเพิ่งไปง้อภรรยาที่ชลบุรี เลิกรากับภรรยา ภรรยาก็บอกว่าไม่ต้องมาแล้ว เพิ่งกลับมาอยู่บ้าน คนโต 7 ขวบ คนเล็ก 3 ขวบ”
บิณฑ์ : “เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงของครอบครัว หาเงินเลี้ยงพ่อแม่และลูกอีก 2 คน ใครอยากช่วยเหลือช่วยได้นะครับ”
ที่มือมีผูกรับขวัญ?
สุรินทร์ : “ใช่ค่ะ ตกใจนอนร้องไห้ทั้งคืน เพราะกลัว คิดว่าเขาออกไปหมดแล้ว แม้แต่น้องคนเรือ หนูว่าเขาพุ่งออกไปแล้วนะ ตอนหนูผุดขึ้นมาหายใจ แต่จมไปสามครั้ง ตอนขึ้นมาหนูเห็นน้องเขากระโดดออกแล้วนะ ก็คิดว่าตัวเองเหลืออยยู่คนเดียว”
พี่สายฝนก็ผูกรับขวัญ?
สายฝน : “ค่ะ ขวัญเสียค่ะ นอนไม่หลับ หนูคิดว่าตายไปแล้ว ถ้าพี่หนุ่ยไม่ช่วย”
น้องคนเสียชีวิตว่ายน้ำไม่ได้เหรอ?
เอก : “น้ำลึก 4 เมตร ขาไม่ถึงพื้นแล้วมีอุปสรรคมีทั้งต้นไม้พัน เพราะลงไปร่างน้องลงถึงพื้น ต้นหญ้าสูงประมาณเอวกับหัวเข่าคลุม ผมว่าเขาคงว่ายไม่เป็น เพราะถ้ากระเสือกกระสนลอยตัวก็น่าจะถึงแล้ว”
บิณฑ์ : “ผมว่าคนขับเรือว่ายน้ำไม่เป็น”
เอก : “อีกอย่างสวมกางเกงยีนส์”
บิณฑ์ : “ขอตินิดเดียว การออกพื้นที่ ต้องใส่เสื้อชูชีพ ผมเป็นห่วงมากพี่น้องอาสาที่ช่วยเหลือพี่น้องประชาชน ต้องเซฟตัวเองให้มาก ถ้าเรามีเสื้อชูชีพพร้อมติดเรือไปให้ชาวบ้านอพยพออกมาให้เขาใส่ทุกคน ถึงว่ายน้ำเป็นแต่เจอกระแสน้ำแรงๆ น้ำลึกๆ ชูชีพช่วยได้มาก ก่อนช่วยใครเราต้องช่วยตัวเองให้ปลอดภัยก่อน”
คุณบิณฑ์ลงอีก?
บิณฑ์ : “ครับ เมื่อวานยังมีติดค้างอยู่ มีสมาคมและวัดที่ไม่มีเครื่องอุปโภค บริโคภ จะเอาน้ำเข้าไป พวกขี้ผึ้ง ก็จะเอาเข้าไป”
ความยากลำบากรออยู่ข้างหน้ามีอะไรอีก?
เอก : “กระแสน้ำแรง การปฏิบัติหน้าที่ก็ลำบาก ฝากสิ่งสำคัญอย่าคาดหวังให้คนอื่นช่วยเรา การเตรียมตัว การติดต่อข่าวสารสำคัญ การเตรียมพร้อม ผมเข้าใจคนไทยห่วงของมาก รักบ้านมาก ไม่ยอมออก”
บิณฑ์ : “บางทีต้องบังคับให้ออก”
เอก : “ชีวิตสำคัญที่สุด เตรียมตัวไว้ก่อนดีกว่ารอให้คนอื่นมาช่วยแล้วเราต้องเจอภาวะวิกฤต”
