ความเดือดร้อนจากโควิด นอกจากจะทำให้เกิดการเจ็บป่วย สูญเสีย ล้มตายจำนวนมาก ยังมีคนอีกจำนวนมาก ที่ต้องสูญเสียรายได้ และใช้ชีวิตอย่างยากลำบาก อยู่ก็เหมือนตาย
ล่าสุดเป็นเคสที่ได้รับการเปิดเผยโดยมูลนิธิกระจกเงา เป็นหญิงคนหนึ่ง ที่ต้องอาศัยในบ้านร้าง กับครอบครัวที่มีสามีและลูกเล็ก 2 คน โดยครอบครัวอาศัยอยู่ในบ้านไม่มีเลขที่ เป็นบ้านร้างหน้าหมู่บ้านแห่งหนึ่งใกล้กรุงเทพมหานคร และยังมีอีก 7 ครอบครัวอาศัยอยู่ในบ้านร้างติดกัน
เรื่องราวดังกล่าวระบุว่า “วันนั้นทั้งบ้านมีเงินอยู่สองร้อย พอเห็นข่าวว่ารัฐจะจ่ายเงินเยียวยาผ่านประกันสังคม เลยแบ่งเงินร้อยนึงไปสมัครประกันสังคมมาตรา 40 ก็อยากได้เงินเยียวยาห้าพัน เพราะตั้งแต่มีโควิดครอบครัวก็แทบไม่มีรายได้เลย จ่ายเงินสมัครไปแล้วก็ไม่รู้ว่าจะได้เงินเยียวยาเมื่อไหร่ จะได้ยังไง ไม่รู้จริงๆ แต่หนูก็หวังตรงนี้ เพราะมันไม่มีความหวังอะไรอีกแล้ว มันมีแค่นี้
กล่องแบ่งปัน จากโครงการอาสามาเยี่ยม 16 กล่อง สำหรับ 8 ครอบครัว พร้อมด้วยนมโฟร์โมตส์ และผ้าอ้อมเด็กเบบี้เลิฟ สำหรับครอบครัวที่มีเด็ก ทั้งหมดนี้มาจากการแบ่งปันของผู้บริจาคทั้งสิ้น
“หนูอยู่ในบ้านร้าง เป็นโครงการที่ล้ม สร้างไม่เสร็จ บ้านมันว่างอยู่เลยเข้ามาอาศัยอยู่กัน ไม่มีเลขที่บ้าน น้ำไฟเลยต้องขอพ่วงเขาใช้ อยู่ตรงนี้ไม่มีใครเข้ามาช่วยเหลือเลย เราไม่มีทะเบียนบ้านอยู่ที่นี่ เหมือนแค่อาศัยอยู่ในพื้นที่ มันเลยตกสิทธิ์ ตกสำรวจไปหมด
“อย่างเช้านี้มีเงินเหลืออยู่ 65 บาท ให้แฟนติดตัวไปกินข้าวตอนทำงาน 40 บาทเหลืออยู่ 25 บาท แฟนหนูไปทำงานรับจ้างยกสินค้าขึ้นรถ สมัยก่อนที่จะมีโควิด มีสินค้าเยอะก็จะมีรายได้ 300-400 บาท ตอนนี้สินค้าน้อยคนทำงานเท่าเดิม ก็เฉลี่ยกันได้ค่าจ้างกลับบ้านมาวันละแค่ร้อยกว่าบาท แล้วไม่ได้มีงานทุกวัน
“หนูก็พยายามหางานอื่นทำไปด้วย เพราะตอนกลางวันต้องเลี้ยงลูกเล็กสองคน ตอนกลางคืนก็ไปรับเหมาเอาพลาสติกยัดใส่ถุงกระสอบ อดนอนทั้งคืน ยืนทำทั้งคืน ทำได้ 1,000 ถุง ก็ได้ค่าจ้างแบบเหมา 150 บาท พอจะไปสมัครงานโรงงาน เขาก็ขอผลตรวจโควิดที่ต้องตรวจจากโรงพยาบาล แล้วหนูจะเอาเงินที่ไหนไปตรวจ
“วัคซีนก็อยากฉีดนะ แต่มันลงทะเบียนไม่ได้ ของแฟนลงได้แต่ก็ถูกเลื่อน ยังไม่รู้จะได้ฉีดวันไหน อีกใจหนึ่งก็คิดว่า ถ้าฉีดวัคซีนแล้วมีผลต่อร่างกาย ทำงานไม่ไหว แล้วเราทำงานรับจ้างรายวัน หยุดงานก็คือไม่มีรายได้จะทำยังไงกัน
“บางทีมันก็น้อยใจชีวิตนะ แต่สุดท้ายเราก็ต้องสู้ ท้อแท้ไปไม่ได้อะไร พรุ่งนี้ก็ยังมี จะได้กินมาก กินน้อย แต่ต้องมีให้ลูกกิน บางวันไม่มีจริงๆก็อด วันที่ไม่เหลือเงินเลย ก็ต้มข้าวใส่ผงรสดี กินเป็นข้าวต้ม ให้เหมือนว่าเราได้กินข้าว
“เวลาลูกร้องจะเอาของเล่น จะกินขนม ก็บอกลูก บางทีเขาไม่เข้าใจหรอก คำว่า แม่ไม่มีเงิน มันคืออะไร บางวันแค่ลูกขอเงินกินขนม 5 บาทหนูยังไม่มีให้ลูกเลย รถขายลูกชิ้นผ่านหน้าบ้าน อยากซื้อให้ลูกกินก็ไม่ได้ ก็มองคนอื่นเขากินกัน
“เสียดายนะเงินร้อยนึงที่เอาไปสมัครประกันสังคม เงินนั้นก็เอามาซื้ออะไรให้ลูกกินได้ แต่ทำยังไงอ่ะ หนูก็อยากเอาเงินร้อยไปแลกเงินเยียวยาห้าพัน ก็สงสัยว่าทำไมต้องลงทะเบียนอะไรแบบนั้น มันเป็นกฏหรืออะไร ทำไมไม่ทำอะไรง่ายๆ ลงทะเบียนง่ายๆ แล้วโอนเงินเข้าบัญชี เพราะทุกคนก็เดือนร้อนกันหมด”
โดยมูลนิธิกระจกเงา จึงลงพื้นที่นำกล่องแบ่งปัน ซึ่งเป็นข้าวสาร อาหารแห้ง นม และขนมสำหรับเด็กไปให้การช่วยเหลือครอบครัวของปอ และอีก 7 ครอบครัวในบ้านร้างดังกล่าวแล้ว
