เชื่อหนุ่มใหญ่โดน ‘เถาอาถรรพ์’ เล่นงานจนหลงป่า เชื่อใครเดินไปโดนจะหลงทาง หาทางออกจากป่าไม่ได้ เตรียมค้นหาอีกรอบ หลังมีคนพบเบาะแส
กรณีนายพร เพ็ชรเกลื่อน อายุ 57 ปี เห็นภาพหลอนว่ามีคนมาตามฆ่า เพราะว่าตัวเองติดเชื้อไวรัสโควิด แล้ววิ่งหนีเตลิดหายไปในป่า ตั้งแต่วันที่ 16 พ.ค. ที่ผ่านมา สันนิษฐานว่า น่าจะหายเข้าไปภายในป่าโคกหนองยางติดกับหมู่บ้านดอนเต็ง ต.นางรำ อ.ประทาย จ.นครราชสีมา ชาวบ้านในพื้นที่ ระดมค้นหา แต่ยังไม่พบตัว ล่าสุดเจ้าหน้าที่ กู้ภัยฮุก 31 จุดประทาย และชาวบ้านในพื้นที่ ยุติการค้นหา โดยคาดว่านายพรน่าจะไปบ้านญาติในต่างอำเภอ ตามที่เสนอข่าวไปนั้น
เกาะติดข่าว กดติดตามไลน์ ข่าวสด
อ่านข่าว เลิกการค้นหา หนุ่มใหญ่เมาหลอน หลงป่า หลังระดมคนออกตาม 4 วันยังไม่เจอ
ความคืบหน้า เมื่อวันที่ 20 พ.ค. ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ได้รับแจ้งเบาะแสใหม่ว่า มีคนเข้าไปหาเห็ดในป่าที่ห่างจากจุดที่คาดว่านายพรหายตัวไปประมาณ 3 กิโลเมตร แล้วพบชายลักษณะรูปร่างเล็ก ไม่ใส่เสื้อ สวมเพียงกางเกงสามส่วนตัวเดียว ไม่ใส่รองเท้า เดินพูดคุยอยู่คนเดียวกลางป่า เมื่อช่วงเวลาประมาณ 10.00 น. เมื่อวันที่ 19 พ.ค.ที่ผ่านมา
ด้วยความตกใจ คนหาเห็ดจึงวิ่งหนีออกมาจากป่า พร้อมกับแจ้งเรื่องให้คนเลี้ยงวัวทราบ คนเลี้ยงวัวจึงแจ้งให้เจ้าหน้าที่และทีมค้นหาทราบ ทำให้ต้องประชุมเพื่อเตรียมค้นหาใหม่อีกรอบตามเบาะแสที่ได้รับ
ซึ่งในขณะที่เจ้าหน้าที่ลงพื้นที่ ผู้สื่อข่าวพบกับ นางอนงค์ เพ็ชรเกลื่อน ภรรยาของนายพร ซึ่งนายอนงค์ เปิดเผยว่า ก่อนหน้านายพรจะหายตัวไปได้โทรศัพท์พูดคุย ต้องการให้ตนเองที่ไปทำงานที่อ.ปากช่อง กลับมาอยู่บ้านด้วยกัน เนื่องจากนายพรเห็นภาพหลอนเกรงกลัวว่าจะมีคนมาตามฆ่า เพราะนายพรติดเชื้อโควิด
แต่เนื่องจากตนทำงานอยู่จึงไม่สามารถกลับมาได้ นายพรจึงบ่นน้อยใจ ก่อนลาว่าจะไปคิดสั้น แต่ถ้าผูกคอตัวเองในบ้าน เกรงว่าภรรยาและลูกจะอยู่บ้านไม่ได้ จึงคิดว่าจะเข้าป่าไปตายไกลๆ พร้อมกับบอกว่า ถ้าหากตนเองเข้าป่าแล้วยังไม่ออกมา ให้กางเต็นท์รอจัดงานได้เลย ซึ่งที่ผ่านมา ก็ไปหาหมอดูตามที่ต่างๆ ก็ได้รับการยืนยันว่า นายพรยังคงมีชีวิตอยู่ ทำให้ยังมีความหวังจะต้องค้นหาให้พบตัวไม่ว่าจะเป็นหรือตายก็ตาม
ด้านคุณยายจู ช่างเกวียน เปิดเผยว่า ภายในป่าค่อนข้างรกทึบ ที่ผ่านมาเคยเข้าไปหาของป่าแล้วหลงทิศมาแล้ว ซึ่งภายในป่าจะมีสิ่งที่ชาวบ้านเรียกว่า “เครือเถาหลง” จะทำให้คนที่เดินทางเกิดอาการหลงทาง จนหาทางออกจากป่าไม่ได้ ซึ่งตนต้องอาศัยจดจำและทำทางไหลของน้ำ แล้วเดินตามทางน้ำมาเรื่อยๆ จนทำให้สามารถเดินออกจากป่าได้
ที่ผ่านมา ก็เคยมีชาวบ้านเข้าไปหาของป่าแล้วเกิดอาการหลงป่ามาแล้วหลายราย แต่เป็นเพียงอาการหลงทิศ ไม่สามารถออกมาจากทิศทางเดิมที่เดินเข้าไปได้ เพิ่งจะมีกรณีของนายพรเป็นคนแรก ที่เข้าไปแล้วหลงอยู่ข้ามวันข้ามคืนยังไม่สามารถออกมาได้
