ปมสุนัขคนในซอยหลุดออกมาทำร้าย3ขวบ พ่อแม่ยันเอาเรื่องเจ้าของพิตบูล ทั้งทางแพ่งและอาญา เผยลูกผวาไม่กล้าออกบ้าน หมดค่ารักษาไปเกือบแสน
จากกรณีที่ด.ญ.วัย 3 ขวบถูกสุนัขพันธุ์พิตบูล เพศเมีย สีขาว ซึ่งเป็นสุนัขที่เพื่อนบ้านในซอยเดียวกันเลี้ยงไว้ หลุดออกมาจากบ้านพักก่อนจะวิ่งเข้ามากัดแขนด.ญ. ขณะขี่จยย.เด็กเล่นอยู่หน้าบ้านจนได้รับบาดเจ็บ ภายในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง พื้นที่หมู่ที่ 3 ต.บางหญ้าแพรก อ.เมืองสมุทรสาคร ต่อมาเจ้าหน้าที่ของเทศบาลตำบลบางหญ้าแพรก ศูนย์ดำรงธรรมของเทศบาล และปศุสัตว์ เข้าไปรับฟังปัญหาที่เกิดขึ้นเพื่อเจรจากับทั้งสองฝ่าย
แม้จะได้ข้อสรุปในเบื้องต้นว่า ทางนายจุฑาวัชร อายุ 30 ปี เจ้าของสุนัข ยังคงขอเลี้ยงหมาไว้ในที่เดิม ภายใต้เงื่อนไขความปลอดภัยเป็นหลัก โดยจะทำพื้นที่ด้านหลังบ้านกั้นให้แข็งแรงมิดชิด ทำหมันกับตัดเขี้ยวสุนัขออก แต่ข้อสรุปดังกล่าวก็ยังไม่เป็นไปตามความประสงค์ที่ชัดเจนของพ่อแม่ด.ญ. ที่เคยได้แจ้งความลงบันทึกประจำวันไว้ก่อนหน้า ตามที่เสนอข่าวไปแล้วนั้น
ความคืบหน้าล่าสุดเมื่อเวลา 10.00 น. วันที่ 16 มิ.ย.2564 นายกัลป์พล อายุ 34 ปี และ น.ส.ศิริมาศ อายุ 33 ปี พ่อแม่ของด.ญ. เปิดเผยว่า ทางเราได้ขอเจ้าหน้าที่ให้นำสุนัขออกไปไว้ที่อื่น แต่เจ้าของหมาไม่ยอม บอกว่าจะทำที่กั้นแยกโซนหมาไว้หลังบ้าน พร้อมกับจะทำหมันและตัดเขี้ยวออกเพื่อลดความดุร้ายลง ซึ่งทางเราที่เป็นพ่อกับแม่เห็นลูกเจ็บก็ไม่ได้ยินยอม
แต่ทั้งนี้ทางเจ้าหน้าที่ได้ขอให้เป็นทางออกในเบื้องต้นไปก่อน ส่วนที่เหลือจะว่ากันยังไงให้ไปว่ากันในชั้นศาล ซึ่งพ่อกับแม่ก็จะเดินหน้าฟ้องศาลให้ถึงที่สุดทั้งทางแพ่งและอาญา เหตุที่เรายืนยันไม่ยอมให้เขาเลี้ยงสุนัขไว้ที่บ้าน ไม่ใช่ว่าเราไม่รักสัตว์ แต่เพราะรู้สึกว่าไม่มีความปลอดภัยต่อภาวะจิตใจเด็ก เราซื้อบ้านเราก็อยากได้สังคมที่ดีมีความปลอดภัยโดยเฉพาะกับลูก
อีกทั้งวันข้างหน้าถ้าเขาจะเลี้ยงสุนัขตัวใหม่ ก็ยังสามารถนำพิตบูลตัวอื่นมาเลี้ยงได้อีก กลายเป็นอันตรายต่อส่วนรวม เราจึงต้องต่อสู้ต่อไป เราพร้อมที่จะสู้ทั้งแพ่งและอาญา ส่วนเรื่องค่ารักษาพยาบาลตอนนี้หมดไปแล้วเกือบ 1 แสนบาท แต่ยังคงต้องรอรวบรวมจนกว่าการรักษาจะสิ้นสุด เพราะทุกวันนี้น้องยังคงต้องเข้ารับการฉีดวัคซีนป้องกันพิษสุนัขบ้า 5 เข็ม และล้างแผลที่เย็บไปกว่า 20 เข็มทุกวัน โชคดีที่ไม่ถูกจุดสำคัญ
พ่อแม่ด.ญ.เผยต่อว่า แต่จุดที่น่าเป็นห่วงคือ สภาพจิตใจของลูก ทุกวันนี้ลูกไม่กล้าเข้าบ้าน ยังคงหวาดกลัว นอนตกใจกรีดร้อง ออกมาหน้าบ้านก็หวาดกลัวจะเจอสุนัข ดังนั้นทางครอบครัวของเราจึงไม่อยากให้มีสุนัขพันธุ์ดุร้ายแบบนี้อยู่ในหมู่บ้านเพื่อความปลอดภัยของทุกคนในหมู่บ้าน โดยเฉพาะเด็กๆ ส่วนเรื่องความชัดเจนของหมู่บ้านนั้นก็รออยู่
