เมื่อวันที่ 11 ธ.ค. ผู้สื่อข่าวได้รับแจ้งว่า “เจ้านำโชค” หมูแสนรู้ออกเดินตามพระวัดโนนป่าติ๋ว ต.หนองสาหร่าย อ.ปากช่อง จ.นครราชสีมา บิณฑบาตจนเป็นที่คุ้นตาของชาวบ้าน เกิดล้มป่วยแล้วตายลงแล้ว ท่ามกลางความเสียใจของชาวบ้าน จึงเดินทางไปตรวจสอบ
โดยพระลูกวัด เปิดเผยว่า เมื่อช่วงเย็นวันที่ 9 ธ.ค.ที่ผ่านมา เจ้านำโชคก็ล้มป่วยทางพระก็พยายามรักษา จนกระทั่งพระมหาฐานันดร วรธัมโม หรือพระมหาดร เจ้าอาวาสวัดกลับจากนิมนต์มาถึงวัดเจ้านำโชคก็ลุกเดินมาล้มตายในที่สุด รวมอายุเจ้านำโชคก็ประมาณ 5 ปี 6 เดือน 7 วัน น้ำหนักร่วม 500 ก.ก. ส่วนร่างได้นำร่างไปฝังที่ไร่ใกล้ๆวัดใช้รถแบ็กโฮขุดหลุมฝัง จากนั้นหากพระมหาฐานันดรเสร็จงานที่วัดโนนขี้ตุ๋น ก็จะปรึกษากับชาวบ้านว่าจะขุดนำร่างเจ้านำโชคมาเผาแล้วทำบุญให้
“แต่มีเรื่องที่เหลือเชื่อว่า เจ้านำโชคตายมีญาติโยมมาขอเขี้ยวเจ้านำโชค เพราะถือว่าเป็น เขี้ยวหมูตัน เป็นวัตถุมงคลเครื่องรางค์ของขลัง พระอาจาจารย์ท่านก็ไม่ว่าอะไร ถ้าเขาให้ใครเอาได้ก็เอาไป แต่ปรากฏว่าญาติโยมจะพยายามถอดเอาเขี้ยวเจ้านำโชคอย่างไรก็ถอดเอาไม่ได้ สุดท้ายต้องปล่อยให้ฝังเจ้านำโชคไปในหลุม เรื่องเหลือเชื่อมีว่า พระอาจารย์ดร มีกิจนิมนต์ไปร่วมรับผ้าป่าสามัคคีที่ วัดโนนขี้ตุ๋น อ.ด่านขุดทด จ.นคคราชสีมา นั้นเพราะจะช่วยสร้างวัด ขณะจำวัดอยู่ที่วัดโนนขี้ตุ๋นวิญญาณเจ้านำโชคมาเข้าฝัน ร้องไห้ บอกพระอาจารย์ดรว่าเขาจะมาเอาเขี้ยวเจ้านำโชคไม่ยอม บอกจะให้เขี้ยวกับพระอาจารย์ดร เพราะเคยขอเขี้ยวเจ้านำโชคไว้นานแล้ว ก็เป็นเรื่องเหลือเชื่อ ”
พระลูกวัด กล่าวต่อว่าสำหรับเจ้านำโชค ตอนเล็กๆถูกส่งตัวเข้าโรงฆ่าสัตว์ แต่โรงฆ่าสัตว์ไม่ฆ่าเพราะว่าลูกหมูเจ้านำโชคตัวนี้ เกินหมูธรรมดา ตัวหมูธรรมดาจะมีนิ้วข้างละ 5 นิ้ว นิ้วเท้าหน้า 10 นิ้ว นิ้วเท้าหลัง 10 นิ้ว แต่นำโชคตัวนี้กลับมีนิ้วเท้าหน้าข้างซ้าย 6 นิ้ว แทนที่จะเป็น 5 นิ้ว เป็นนิ้วที่แยกออกมาจากจาก 5 นิ้ว ก็เป็นว่าเท้าซ้ายหน้า มี 11 นิ้ว ทางโรงฆ่าสัตว์ เขาไม่ฆ่า เพราะถือว่าเป็นอัปมงคลจะไม่ฆ่า เจ้าของหมูจึงนำมาถวายพระอาจารย์ดร ตั้งแต่อายุได้เดือนกว่าๆพร้อมถวายปัจจัยให้อีกด้วย
“พระอาจารย์ดรจึงตั้งชื่อลูกหมูตัวนี้ว่า “นำโชค” เพราะมีโชคที่ไม่ถูกโรงฆ่าสัตว์ฆ่า เมื่อพระท่านออกเดินบิณฑบาตในตอนเช้า เจ้าลูกหมูนำโชคจะออกเดินตามพระด้วย พระท่านก็ไล่ให้กลับวัดเพราะเกรงว่า จะไปสร้างความรำคาญให้กับญาติโยมที่ใส่บาตรเจ้านำโชคก็เดินกลับวัด แต่พอลับตาก็แอบเดินตามออกบิณฑบาต ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย เจ้านำโชคก็ไม่ความยุ่งยากอะไร แม้สุนัขจะเห่าอย่างไรเจ้านำโชคก็ไม่สนใจเดินตามพระออกบิณฑบาตจนเคยชิน”
