ไม่ต้องเร่ร่อนอีกแล้ว นักเรียนสาววัย 18 ให้ที่พักลุงวัย 62 นอนข้างถนน – รายงานพิเศษจากเว็บไซต์หนังสือพิมพ์ คอมโซมอลสกายา ปราฟดา ของรัสเซีย
ไม่ต้องเร่ร่อนอีกแล้ว – ไม่นานนี้ อนาโตลี ยูเรวิช สปีรีโดนอฟ ลุงวัย 62 ปี กลายเป็นคนไร้บ้าน ในดินแดนเปียร์ม ประเทศรัสเซีย ต้องนอนหลับตามสถานีรถไฟใต้ดิน ทางเข้าบ้าน หรือบนถนน แต่วันหนึ่ง ลุงอนาโตลีได้รับความสนใจจากวัยรุ่นสาวที่เดินผ่านมากับกลุ่มเพื่อนโดยบังเอิญ
วีโอเล็ตตา นีโคลสกายา สาววัย 18 เพิ่งจบชั้นมัธยมปลายหมาดๆ ครุ่นคิดไม่นาน ก็ได้เช่าห้องพักให้ ลุงอนาโตลี ซื้อโทรศัพท์มือถือ เสื้อผ้าสวมใส่สบายๆ พร้อมอาหารการกิน ของใช้ส่วนตัว ยารักษาโรค รวมทั้งจ่ายค่าอินเตอร์เน็ตเพื่อให้ลุงอนาโตลีสามารถเข้าถึงโซเชียลมีเดียในอนาคตได้ด้วย
วีโอเล็ตตา โพสต์ภาพถ่ายในอินสตาแกรมส่วนตัว เผยให้เห็นลุงผู้ไร้บ้านจูงมือกับวัยรุ่นสาวคนสวย พร้อมผมทรงใหม่ หนวดที่โกนเรียบร้อย และนั่งเก้าอี้โซฟาด้วยใบหน้าอันมีความสุข อีกทั้งเพิ่งแนะนำให้ครอบครัวเธอ ทั้งพ่อแม่ น้องชาย 2 คน และน้องสาวอีก 2 คน รู้จักกับลุงผู้ไร้บ้านคนนี้ด้วย
“นี่ไม่ใช่ความเพ้อฝันและไม่ใช่การทำตามอำเภอใจตัวเอง ดิฉันเข้าใจดีว่าตอนนี้จะต้องดูแลคุณลุงตลอดชีวิต” วีโอเล็ตตา กล่าวด้วยความรู้สึกยิ่งใหญ่
- ลุงอนาโตลีมาอยู่ข้างถนนได้อย่างไร
“ผมถูกจ้างไปทำงานประมงพื้นบ้านบนเกาะชีโคตัน (ทางตะวันออกไกลของรัสเซียใกล้ญี่ปุ่น) ทำความสะอาดและคว้านไส้ปลา รายได้ก็ไม่เลวนัก แต่ระหว่างทางกลับบ้าน ผมถูกขโมยเงินครับ” ลุงอนาโตลี กล่าว
“เมื่อมาถึงบ้าน ภรรยาก็ฟ้องหย่า บอกว่า “ดิฉันต้องรอคุณนานแค่ไหน?” จากนั้น ผมก็อยู่กินกับผู้หญิงคนใหม่ กระทั่งเธอเสียชีวิต ผมก็ย้ายไปอาศัยอยู่กับแม่ แต่แม่บอกผมว่า “อยู่ได้ชั่วคราวนะ เพราะทำพินัยกรรมยกเป็นมรดกให้หลานชายแล้ว” เมื่อแม่ของผมจากไป หลานชายผมก็เก็บข้าวของผมออกจากบ้าน บอกว่า มีแฟนสาวและต้องการสร้างครอบครัว จึงคับแคบ”
- นั่งและคิดไม่ออกว่าจะมีชีวิตต่อไปเพื่ออะไร
เมื่อเดือนก.ค.ที่ผ่านมา ลุงอนาโตลีต้องนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาล เนื่องจากเป็นโรคหลอดเลือดสมองตีบชั่วคราว (Ministroke) และออกจากโรงพยาบาลอีก 7 วันต่อมา ลุงอนาโตลีก็มานั่งบนม้านั่งในลานบ้านหลังหนึ่ง กระทั่งมีวัยรุ่นสาวสวยที่ชื่อว่า วีโอเล็ตตา เดินเข้ามาหาลุงผู้ไร้บ้านในที่สุด
“ผมนั่งและคิดไม่ออกว่าจะมีชีวิตต่อไปเพื่ออะไรครับ” ลุงอนาโตลี ยอมรับ “ผมถูกนำตัวส่งโรงพยาบาล หลังจากมีคนใจดีเห็นผมล้มฟุบอยู่ในพุ่มไม้และโทร.เรียกรถพยาบาลมารับ ตอนแรกผมไม่สามารถลุกขึ้นจากเตียงผู้ป่วยได้ครับ กระทั่ง 5 วันผ่านไป แพทย์แนะนำให้ผมพยายามเดิน ผมก็ลองเดินไปยังอ่างล้างหน้าด้วยเท้าเปล่า เพราะผมไม่มีรองเท้าแตะครับ อีก 2 วันต่อมา ก็ให้ผมออกจากโรงพยาบาล ผมบอกแพทย์ว่า ไม่มีที่ไป แต่แพทย์ก็ตอบว่า ไม่ใช่ธุระอะไรของเขา”
- สายตาอ่อนโยนที่เต็มไปด้วยความเศร้าโศก
“ดิฉันมองเข้าไปในดวงตาคุณลุงอนาโตลีขณะนั่งบนม้านั่ง ก็รู้สึกทันทีว่าต้องให้ความช่วยเหลือคุณลุงค่ะ” วีโอเล็ตตา เผย
“แน่นอนค่ะ ตอนแรกดิฉันคุยเรื่องนี้กับเพื่อนๆ แล้วก็พ่อแม่ ทุกคนถามว่า รู้หรือไม่ ดิฉันจะมีภาระต้องรับผิดชอบไปตลอดชีวิต แต่แล้วคุณพ่อก็ให้เงินมาก้อนหนึ่ง เพื่อนๆ ก็บริจาคเงินให้ด้วย หลังจากนั้น ดิฉันเริ่มโพสต์ภาพถ่ายคุณลุงในอินสตาแกรม ก็ได้รับการสนับสนุนมากขึ้นค่ะ”
ปกติแล้ว วีโอเล็ตตา จะท่องเที่ยวต่างประเทศกับครอบครัวในหน้าร้อนทุกปี ทว่าปีนี้เธออยู่บ้าน เนื่องจากมีลุงอนาโตลีที่ต้องดูแล แต่เธอก็มีเวลา เนื่องจากจบมัธยมปลายแล้ว และยื่นเอกสารเข้าเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยคุรุศาสตร์ สาขาวิชาพลศึกษา โดยชื่นชอบกีฬากรีฑามาตั้งแต่เด็ก
สำหรับแผนอันใกล้นี้ วีโอเล็ตตา จะพาลุงอนาโตลีไปลงทะเบียนรับเงินคนชราตามกฎหมาย และพาไปหมอเพื่อตรวจสุขภาพอย่างละเอียด นอกจากนี้ เพื่อนฝูงรับปากว่าจะช่วยติดตั้งเคเบิ้ลทีวีและอินเตอร์เน็ตให้ลุงอนาโตลีใช้ด้วย
- “ข้าวพิลาฟ” ลุงไร้บ้านตอบแทนวัยรุ่นสาว
ขณะเดียวกัน สิ่งที่ลุงอนาโตลีทำเพื่อตอบแทนวัยรุ่นสาวและเพื่อนๆ ของเธอ คือ ข้าวพิลาฟแสนอร่อย
“ผมจบหลักสูตรการทำอาหารหลังจบการศึกษาโรงเรียน และทำงานเป็นพ่อครัวในกองทัพ บรรดาทหารและเจ้าหน้าที่ต่างชื่นชอบข้าวพิลาฟฝีมือผมมาก ผมจะพักฟื้นให้ร่างกายแข็งแรงพยายามหางานทำเป็นพ่อครัวอีกครั้งหนึ่งครับ” ลุงอนาโตลี กล่าว