GREEN BOOK กรีนบุ๊ค : หนังเด่น โดย กฤษดา
GREEN BOOK กรีนบุ๊ค : หนังเด่น โดย กฤษดา – สําหรับผม (และอาจรวมถึงอีกหลายคน) ไตรมาสแรกของปีถือว่าเป็นเวลาทองของการดูหนัง เปรียบเหมือนการเข้าสู่เทศกาลหนังดีระดับได้รางวัลหรือได้เข้าชิงรางวัล
ในปีนี้เทศกาลเริ่มต้นค่อนข้างเร็ว หนังที่เปิดเทศกาลก็คือ Green Book
Green Book ได้รับการตัดสินให้เป็นหนังยอดเยี่ยมของคณะกรรมการวิจารณ์แห่งชาติของสหรัฐ และเป็น 1 ใน 10 หนังยอดเยี่ยมของสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน
และที่เพิ่งประกาศผลไปเมื่อวันที่ 7 มกราคมที่ผ่านมา คือ รางวัลลูกโลกทองคำ โดย Green Book ได้ 3 รางวัลสำคัญ ได้แก่ หนังยอดเยี่ยม (ประเภทเพลง หรือตลก) บทภาพยนตร์ และผู้แสดงสมทบชาย (มาเฮอร์ชาลา อาลี)
เมื่อมองที่รางวัลที่ได้ ต้องยอมรับว่านี่คือหนังที่มีรางวัลรับรองคุณภาพ และเมื่อได้ดูหนัง สามารถกล่าวได้ว่าเป็นหนังที่ดี มีบท และงานแสดงที่ดี สอดคล้องกับรางวัลที่ได้
อาจเพิ่มเติมตรงส่วนการแสดงของ วิกโก้ มอร์เทนเส็น ที่พลาดรางวัล (ลูกโลกทองคำ ผู้แสดงนำชาย) แต่ได้แสดงให้เห็นถึงงานแสดงชั้นดี ไม่เป็นรอง อาลี
ชื่อของหนังเรื่องนี้ตั้งตามไกด์บุ๊กชื่อ The Negro Motorist Green Book ที่เป็นคู่มือสำหรับนักเดินทางผิวดำ ในเล่มเน้นให้ข้อมูลเกี่ยวกับร้านอาหารและที่พัก ที่ยินดีต้อนรับคนผิวดำ
ในเรื่อง ตัวละครเอกเป็นชายผิวขาวที่รับงานเป็นคนขับรถพานักเปียโนผิวดำ ตระเวนแสดงไปตามเมืองต่างๆ ทางตอนใต้ของสหรัฐ ฉากหลังของเรื่องคือสังคมอเมริกันยุค 1960
การสร้างเรื่องและตัวละครแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า หนังต้องการนำเสนอประเด็นการเหยียดผิวในสังคมอเมริกัน
ตัวละครเอกมาจากสภาพแวดล้อมแบบ “ขาวเท่านั้น” แต่ต้องมาทำงานให้ชายผิวดำ ในขณะที่นักดนตรีผิวดำต้องแสดงดนตรีต่อหน้าชนชั้นสูงผิวขาว ที่บางรายปฏิเสธไม่ให้เขาใช้ห้องน้ำในบ้าน
อีกประเด็นหนึ่งที่นำเสนอควบคู่กันก็คือการเรียนรู้ซึ่งกันและกัน ผ่านการเดินทางตามท้องถนน แม้ทั้งสองจะรู้สึกว่าแตกต่างอย่างตรงข้ามในตอนแรกก็ตาม
ด้วยการสร้างตัวละครและการเขียนบทสนทนาอันยอดเยี่ยม ช่วยทำให้หนังมีความเพลิดเพลิน พร้อมๆ กับมอบสาระอันหนักแน่นให้คนดู
เมื่อมองว่าเป็นหนังตลก ถือว่าเป็นหนังตลกที่มีสาระให้ความคิด เมื่อมองว่าเป็นหนังเน้นสาระ ต้องถือว่าเป็นหนังเน้นสาระที่เรียกรอยยิ้มและเสียงหัวเราะได้เป็นระยะ