คอลัมน์ ขนหัวลุก
ใบหนาด
“นายก้อ” เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากจอแก้ว
ผมเป็นคนหนึ่งที่คิดว่าตัวเองมีประสาทสัมผัสพิเศษ จนสามารถรับรู้สิ่งที่อยู่เหนือมิติโลกได้ แต่ผมเชื่อว่าใครๆ ก็คงจะเคยมีประสบการณ์อย่างผมมาบ้างแล้วทั้งนั้น
ตั้งแต่เล็กๆ น่ะผมเกลียดการนอนเป็นที่สุด แม่บอกว่าเลี้ยงยากชะมัดเลย กว่าจะกล่อมเห่ให้นอนได้ก็แทบหมดแรง แม่ต้องอุ้มปนเดินไปรอบบ้านแน่ะกว่าจะหลับ
จนกระทั่งโตเป็นหนุ่ม เข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ผมก็ยังคงนิสัยเดิม คือนอนดึกมาก ตื่นเช้ามาก วันๆ ผมนอนประมาณ 5-6 ชั่วโมงเท่านั้น แต่ผมก็สุขภาพดี เรียนดีด้วย
ประสาทสัมผัสมักจะแผลงฤทธิ์ตอนผมนอนหลับนี่เอง!
เป็นไปได้ว่าผมจะอยู่จนง่วงจริงๆ ง่วงมากๆ จึงจะยอมเข้านอน พอหัวถึงหมอนปุ๊บก็หลับปั๊บ และหลับลึกด้วย…ในความหลับใหลนั้น ผมมักฝันถึงสถานที่แปลกๆ ผู้คนแปลกๆ เหมือนดูหนังย้อนยุค
บางครั้งก็ฝันถึงเหตุการณ์ล่วงหน้า เชื่อว่าหลายคนคงมีฝันแบบนี้เช่นกัน!
ยกตัวอย่างเช่นผมฝันเห็นกบตัวโต พอรุ่งขึ้นก็เห็นหนังสือพิมพ์ลงกบประหลาด และวันนั้นทั้งวันผมจะเจอแต่กบ คืนไหนเห็นไฟไหม้ รุ่งขึ้นก็จะมีข่าวไฟไหม้
ประสาทสัมผัสแบบนี้บังคับกันไม่ได้ และผมก็ไม่ใช่ว่าจะฝันแม่นไปซะทุกคืน! มันเป็นช่วงๆ ครับ เช่นเดือนนี้ฝันแม่น อีก 2-3 เดือนต่อไปก็เป็นปกติ…เผลอๆ ความแม่นยำราวกับมีแววเป็นนอสตราดามุสจะกลับมาเกิดใหม่ แล้วก็หายไป…เป็นแบบนี้มาสิบกว่าปีแล้ว
ฉะนั้นใครอย่ามาถามเลขเด็ดเลยครับ ผมเองก็ไม่รู้ว่าจะฝันแม่นในช่วงเวลาไหน
ที่น่าขนลุกที่สุด คืนหนึ่งผมฝันเห็นผู้หญิงถูกจับมัดมือไพล่หลัง มัดเท้ามัดปาก แล้วมีคนจับเธอไปโยนไว้บนเบาะหลังรถ จากนั้นยิงเธอหลายนัด…เจ็บปวดสาหัสจนขาดใจตาย
ผมตกใจตื่น เจ็บในหน้าอกมากๆ หัวใจยังเต้นราวกับจะระเบิด เหนื่อยจนบอกไม่ถูก เหงื่อแตกพลั่กโซมตัวทั้งที่แอร์ในห้องเย็นเฉียบ แถมยังกลัวแบบคนประสาทเสียอยู่นาน
ผมรีบลุกแต่เช้า คว้าหนังสือพิมพ์เพิ่งส่งมาอ่าน…
นั่นไง! เหมือนที่ผมฝันเป๊ะ…ตำรวจพบศพหญิงสาวถูกมัดแล้วยิงทิ้งในรถของเธอเอง ผู้ร้ายมันเอาไปจอดในป่าที่ต่างจังหวัดโน่น…ผมเศร้าใจมาก รู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่รับรู้นาทีมรณะของคนคนหนึ่ง แต่ไม่สามารถช่วยเหลืออะไรได้เลย!
ผมฝันเห็นการฆาตกรรมอยู่ 4-5 ครั้งในช่วงเวลา 3 ปี คือตอนที่อยู่มัธยมต้น จากนั้นก็ไม่ได้ฝันเรื่องแบบนี้อีก ซึ่งก็ดีแล้วละ ผมกลัวจริงๆไม่ชอบเลย ไม่รู้จะฝันไปทำไม ไร้ประโยชน์…ถ้าฝันแล้วช่วยชีวิตเขาได้ก็จะดีหรอก
ที่บีบคั้นหัวใจสุดขีด คือการฝันถึงผู้หญิงถูกเอาไม้ฟาดหัวเพื่อชิงทรัพย์เสียงโพละ! สยองมากครับ ยังดีที่วันต่อมามีข่าวนี้จริงๆ ผู้หญิงเจ็บหนักแต่รอดตาย
เมื่อ 3-4 เดือนก่อนนี้ ลูกพี่ลูกน้องผมยกทีวีมาให้เครื่องหนึ่ง…พี่บอยเป็นนักเรียนเทคนิค ชอบเครื่องไฟฟ้าเลยรับจ๊อบเป็นคนซ่อมแอร์ วิทยุ ทีวี อยู่ดีๆ พี่บอยบอกว่ามีทีวีใหม่เอี่ยมอยู่เครื่องหนึ่ง เจ้าของไม่ใช้แล้ว พี่บอยได้มาฟรีๆ ก็เลยเอามาให้ผมดูในห้องนอน
พอทีวีมาตั้งปุ๊บ พี่บอยก็ตั้งช่อง ปรับหาคลื่นให้ผม ทีวีเครื่องนี้ต้องกดปุ่มค้างไว้ ตัวเลขจากจอจะวิ่งจากแปดร้อยกว่าๆ ไปที่ห้าร้อยกว่าๆ เสียอย่างเดียวที่กว่ามันจะวิ่งไปยังเลขที่เราต้องการน่ะ มันเสียเวลาเอาการ!
ระหว่างนั้น ตาเราก็จ้องจอเครื่อง ส่วนปากก็คุยกันไปเรื่อยๆ จนตัวเลขวิ่งมาอยู่ที่ห้าร้อยกว่าๆ ก็ทำท่าจะรับภาพได้…คุณผู้อ่านนึกภาพตามนะครับ…
จอทีวีจะเป็นแสงขาว มีจุดพร่าๆ วิ่งยุกยิกๆ เต็มไปหมด แล้วมันก็แวบๆ มีภาพเงาๆ ของผู้คนเป็นสีขาวดำ เดี๋ยวๆ ก็ทำท่าจะชัด เดี๋ยวๆ ก็เลือนกลายเป็นจุดพร่า
ตอนแรกก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่พักเดียวเราก็หยุดพูด เอาแต่จ้อง…เงาเลือนๆ ในจอพอที่จะปะติดปะต่อได้ว่าเป็นเรื่องฆ่ากันตาย ผู้ชายสองคนทะเลาะในห้องนอน…ผมเห็นเตียง คนอ้วนเตี้ยวิ่งไปที่นั่น คนสูงล่ำตามไปเตะต่อย…
ภาพแวบหายพร่าเลือน…เมื่อปรากฏชัดอีกครั้ง คนสูงกำลังจ้วงแทงคนอ้วน!
ผมวิ่งไปห้องนั่งเล่น แย่งรีโมตจากแม่กดไปทุกช่องสถานี แต่ไม่มีช่องไหนออกอากาศหนังละครที่มีฉากสยองอย่างผมเห็น พอกลับขึ้นไปก็เห็นพี่บอยหน้าซีด เหงื่อแตก แล้วบอกว่าอย่าเอาทีวีเครื่องนี้เลยนะ เอาไปถวายวัดดีกว่า
พี่ชายตัวดีผมสารภาพว่า เขาได้ทีวีเครื่องนี้มาจากญาติของเกย์คนหนึ่งที่ถูกคู่ขาฆ่าตาย หมกศพไว้จนอืด ตอนนี้ตำรวจจับคนร้ายได้แล้ว…แต่ทำไมภาพนาทีมรณะของเขามาปรากฏบนจอได้ก็ไม่รู้…พี่บอยคิดว่าผีหลอกแน่เพราะจำหน้าผู้ชายคนตายได้
เรายกทีวีถวายวัด ผมไปนอนกับแม่ ไม่กล้านอนห้องตัวเองทั้งที่ไม่มีทีวีอุบาทว์นั่นแล้ว…จนวันนี้ผมยังนอนที่พื้นข้างเตียงพ่อแม่อยู่เลยครับ นึกแล้วขนหัวลุกจริงๆ เอ้า!
