ขี้กาแดง
คอลัมน์ อาทิตย์ละต้น
ขี้กาแดง – ชื่ออื่นๆ มะกาดิน ขี้กาลาย ขี้กาน้อย กายิงอ ชื่อวิทยาศาสตร์ Trichosanthes bracteata (Lam.) Voight (T.palmata Roxb.) พืชถิ่นเดียวของไทย พบทางภาคเหนือที่ดอยอินทนนท์ จ.เชียงใหม่ ดอยภูคา จ.น่าน และภาคตะวันตกเฉียงใต้ที่จ.กาญจนบุรี
ขึ้นตามป่าดิบเขา ความสูง 1,300-1,700 เมตร เป็นพรรณไม้เถาเลื้อยพาดพันตามต้นไม้ใหญ่ ลำต้นสีขียวและมีขน
ลักษณะเถาและใบคล้ายฟักเขียว ตามข้อของเถามีมือสำหรับยึดเกาะ ใบมีขนทั้ง 2 ด้าน ดอกตัวผู้และดอกตัวเมียมีลักษณะต่างดอกกัน ช่อดอกตัวผู้มีหลายดอก ช่อดอกตัวเมียเป็นดอกเดี่ยว กลีบดอกสีขาว
ผลกลมโตเท่าผลส้มเขียวหวาน ผลสุกแดงห้อยระย้า เมล็ดมีพิษ
สรรพคุณ ผลทำให้แห้งโดยการรมควันใช้รักษาโรคหืดและเป็นยาถ่ายอย่างแรง รากใช้รักษาโรคในวัว ควาย