ปอพราน

คอลัมน์ อาทิตย์ละต้น

ปอพราน – ชื่อวิทยาศาสตร์ Colona auriculata (Desf.) Craib ชื่ออื่นๆ ขี้หมาแห้ง ปอขี้ตุ่น ปอที ปอปาน ปอพาน เป็นไม้พุ่มสูง 1-2 เมตร เปลือกสีน้ำตาลปนเทา ผิวเรียบ ทุกส่วนมีขนยาวปกคลุม ใบเดี่ยวเรียงสลับรูปขอบขนานหรือรูปไข่กลับแกมรูปขอบขนาน กว้าง 2.5-5 ซ.ม. ยาว 7-20 ซ.ม.

ใบออกใกล้กันจนขอบใบซ้อนกัน ปลายแหลมถึงเรียวแหลม เป็นติ่ง โคนเบี้ยวและเป็นรูปติ่งหู ขอบหยักฟันเลื่อยซ้อน แผ่นใบบางคล้ายกระดาษถึงกึ่งหนาคล้ายแผ่นหนัง ด้านบนมีขนสาก ด้านล่างมีขนสั้นนุ่ม หนาแน่น ก้านใบยาวประมาณ 3 ม.ม. มีขน

ช่อดอกแบบช่อกระจุกออกที่ซอกใบห้อยลงใต้กิ่ง ช่อยาว 2-3 ซ.ม. จำนวนดอกแต่ละกระจุก 1-3 ดอก ดอกตูมรูปไข่กลับ เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.5-1 ซ.ม. ใบประดับย่อย 3 ใบรูปส้อม สีเหลืองอ่อนและมีสีแดงตามแนวเส้นท่อลำเลียง ผลรูปกลมหรือรูปไข่ มีขนหนาแน่น กว้าง 1.5-2 ซ.ม. ยาว 1.8-2.5 ซ.ม. ก้านผลยาว ผลแก่ไม่แตก

พบตามป่าเต็งรัง ป่าเบญจพรรณ ป่าละเมาะ ที่รกร้าง ออกดอกช่วงเดือนพ.ค.-ก.ย. เป็นผลช่วงเดือนพ.ค.-ธ.ค.

สรรพคุณ เด่นในทางการรักษาโรคระบบทางเดินอาหาร โรคบิดเเละอาการท้องเสีย หมอพื้นบ้านนิยมนำเอาลำต้นและรากมาเข้าเครื่องยาฝนรักษาโรคต่างๆ