คัดลิ้น
คอลัมน์ อาทิตย์ละต้น
คัดลิ้น – ขี้อ้ายดง หรือ ลำไยป่า ชื่อวิทยาศาสตร์ Walsura trichostemonMiq. เป็นพรรณไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 5-8 เมตร ขึ้นในป่าเบญจพรรณและตามป่าราบทั่วไป
ใบประกอบแบบขนนก ด้านบนสีเขียว ด้านล่างสีอ่อนกว่า ปลายเรียวแหลม โคนสอบ ออกดอกเป็นช่อแบบแยกแขนงที่ง่ามใบและปลายยอด
ดอกมีกลิ่นหอม ช่อดอกแบบช่อแยกแขนง ออกตามปลายกิ่ง ยาว 5-10 ซ.ม. ดอกเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลาง 8 ม.ม. ผลเป็นแบบช่อ ลักษณะกลมรี ผิวผลเกลี้ยง มีสันตื้นๆ ปลายผลมีติ่งแหลม ผนังผลบางคล้ายหนัง เมื่อสุกสีเหลือง เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 1.5 ซ.ม. เมล็ดกลม
รากรสร้อนจัดฝาด สรรพคุณแก้เส้นเอ็นพิการ บำรุงเส้นเอ็น บำรุงธาตุ แก้จุกเสียด (ห้ามใช้กับคนเส้นประสาทพิการ) ผลสุก เนื้อหุ้มเมล็ดสีขาวรับประทานได้ รสหวาน ถ้ารับประทานมากทำให้ระคายลิ้น นิยมนำไปทำส้มตำรวมกับผลไม้ที่มีรสฝาด เช่น ตะโกนา กล้วยดิบ เพื่อลดการระคาย