คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
วงศ์ ตาวัน
เมื่อวัดจากท่าทีของรัฐบาล ต่อกรณีม็อบต่อต้านโรงงานไฟฟ้าถ่านหิน ที่กระบี่ ซึ่งเริ่มต้นมีอาการแข็งกร้าวใส่เสียงคัดค้านการใช้พลังงานถ่านหิน มีการควบคุมตัวแกนนำผู้ชุมนุมไปเข้าค่ายทหาร แต่สุดท้ายรัฐก็ยอมถอย ยอมรับฟังข้อเรียกร้องที่ให้มีการศึกษาผลกระทบทั้ง ด้านสิ่งแวดล้อม ทั้งด้านสุขภาพใหม่
ถือเป็นท่าทีที่ดี ยอมฟังเสียงชาวบ้าน
ทำให้ไม่เกิดการใช้ความรุนแรงกับผู้ชุมนุม
รวมทั้งทำให้โครงการขนาดใหญ่ที่มีผลกระทบมากมายเช่นนี้ จะต้องไปทบทวนกันใหม่ เพื่อให้รอบคอบที่สุด
ชีวิตประชาชนและธรรมชาติสิ่งแวดล้อมในพื้นที่ จะมีหลักประกันในทางที่ดี
ทั้งควรเป็นกรณีตัวอย่าง เป็นบรรทัดฐานในการก่อสร้างโครงการขนาดใหญ่ของรัฐในทุกพื้นที่ด้วย!
แม้ว่าจะมีข่าวเบื้องหลังชี้ว่า เหตุที่รัฐยอมถอยในกรณีนี้ เพราะมีแนวโน้มจะลุกลามต่อไปถึงกลุ่มต่อต้าน โรงไฟฟ้าถ่านหินเทพา สงขลา ซึ่งเชื่อมโยงประเด็นด้านศาสนาเข้ามาด้วย รวมทั้งจะมีกลุ่มนักศึกษาเยาวชนปัตตานีเข้ามาร่วมเคลื่อนไหวอีก
เลยต้องรีบตัดไฟแต่ต้นลม
อีกทั้งกลุ่มต่อต้านถ่านหินที่กระบี่นั้น อันที่จริงแกนนำบางคนก็เป็นมวลชนที่มีส่วนสนับสนุนให้เกิดรัฐบาลชุดนี้อีกต่างหาก
ย่อมต้องมีเยื่อใยยอมฟังกันบ้าง
แต่เอาเป็นว่า การคลี่คลายปัญหาของรัฐในกรณีโรงไฟฟ้ากระบี่นั้น ถือว่าเป็นทิศทางที่ดีและถูกต้องแล้ว
ขณะที่สถานการณ์วัดธรรมกาย ซึ่งเกิดขึ้นในช่วงระยะนี้เช่นกัน นับว่าน่าสนในท่าทีของรัฐ!?!
แม้โดยสาระจะไม่เหมือนกับกรณีม็อบต้านถ่านหิน แต่ก็เป็นเรื่องการรวมตัวของคนจำนวนมาก ที่มีศรัทธาความเชื่อในแบบของตัวเอง
อีกทั้งธรรมกายก็คือวัด มีพระ มีผู้ปฏิบัติธรรมเป็นมวลชนสนับสนุน
ท่าทีของรัฐย่อมต้องคำนึงถึงการรวมตัวของพระและผู้คนหลายพันจนถึงหมื่นที่ปักหลักในวัด อันเป็นเป้าหมายในการเข้าตรวจค้น ควบคุมพื้นที่ และเพื่อจับตัวธัมมชโย
ควรมีทางออก ที่ไม่เกิดการกระทบกระทั่งกับม็อบพระและศิษย์เหล่านี้
ขณะที่รัฐหาทางออกที่ดีนุ่มนวลกับม็อบกระบี่แล้ว กรณีธรรมกายก็ไม่ควรให้เกิดข้อเปรียบเทียบ
ยิ่งมีข้อวิเคราะห์ว่า เหตุที่รัฐตึงตังโครมคราม เพราะมีการเมืองเข้ามาเกี่ยว มองธรรมกายว่าโยงกับขั้วอีกฟากฝ่าย
ทำให้รัฐยิ่งต้องปฏิบัติอย่างระวัง
ถึงขนาดที่มีผู้เสนอแนะไปยังธรรมกายว่า แทนที่จะเอาแผงเหล็กมากั้นไม่ให้เจ้าหน้าที่บุก
ไม่ลองเปลี่ยนเอากรวยมาวางแทนบ้างหรือ
เผื่อจะเห็นเป็นกรวยศักดิ์สิทธิ์ เกรงอกเกรงใจ กันบ้าง!
