หนึ่งในนั้นก็คือ ปัญหาสิทธิมนุษยชน ความกังวลเรื่องชุมชนในพื้นที่!

พูดอย่างเป็นรูปธรรมก็คือ การจัดการของเจ้าหน้าที่กรมอุทยานแห่งชาติฯ ต่อชุมชนชาวกะเหรี่ยงโป่งลึก- บางกลอย ด้วยวิธีการเข้าขับไล่อย่างรุนแรง มีการเผา บ้านเรือน ยุ้งฉาง ไร่นา เป็นข่าวใหญ่เมื่อหลายปีก่อน

ทั้งที่ชาวกะเหรี่ยงชุมชนนี้ อยู่อาศัยในพื้นที่ดังกล่าวมายาวนานน่าจะเกินร้อยปี อยู่ก่อนจะประกาศเป็นพื้นที่อุทยาน

ที่สำคัญอยู่อย่างเคารพผืนป่า ทำมาหากินโดยไม่ทำลาย และยังช่วยดูแลเอาไว้จนถือเป็นบริเวณที่มีความอุดมสมบูรณ์อย่างมาก

แต่ด้วยการตัดสินใจของเจ้าหน้าที่ระดับสูงแห่งกรมอุทยานฯบางคน จึงเกิดปฏิบัติการที่เข้าข่ายละเมิดสิทธิมนุษยชนอย่างร้ายแรง!!

หลังจากถูกขับไล่กวาดต้อนให้ไปอยู่อาศัยในอีกพื้นที่ ซึ่งไม่เหมาะสมกับการดำรงชีวิต

ชาวกะเหรี่ยงดังกล่าวจึงพึ่งพากระบวนการกฎหมาย ต่อสู้เพื่อทวงสิทธิ์กลับคืนมา

จากนั้นหัวเรี่ยวหัวแรงสำคัญของการต่อสู้ ทางกฎหมายคือ “บิลลี่” นายพอละจี รักจงเจริญ หนุ่มชาวกะเหรี่ยงที่มีโอกาสได้เรียนหนังสือมีความรอบรู้พอจะต่อสู้เพื่อ ปกป้องสิทธิ ของชุมชนตนเองได้

กลับถูกอุ้มหายไป เมื่อวันที่ 17 เมษายน 2557

ที่สำคัญการหายตัวไปไม่ได้ลึกลับซับซ้อนอะไรเลย

วันนั้นบิลลี่ถูกข้าราชการระดับสูงของอุทยาน แก่งกระจาน ควบคุมตัวข้อหาครอบครองน้ำผึ้งป่า ผิดกฎหมาย!?!

แล้วก็หายตัวไปไม่มีวันได้กลับมาพบหน้าครอบครัวและชาวชุมชนอีก

เจ้าหน้าที่อุทยานอ้างง่ายๆ ว่า จับตัวมาจริงแต่ปล่อย ไปแล้ว

ทั้งปฏิบัติการบุกขับไล่ถิ่นฐานชุมชน เผาทำลายอย่างเลวร้าย และการหายตัวไปของบิลลี่

เป็นข่าวใหญ่ ที่ทั่วโลกสนใจและตกใจกันมาก!

ภาพไฟเผาไหม้ถิ่นที่อยู่ของคนชาติพันธุ์ ดูโหดร้าย ป่าเถื่อน สะเทือนใจไปทั่ว

ไม่ต่างจากข่าวการใช้อำนาจของฝ่ายรัฐ เพื่อกระทำรุนแรงกับชนเผ่าชาติพันธุ์ต่างๆ ในพื้นที่ทั่วโลก ซึ่ง เป็นข่าวใหญ่ไปทั่ว เราเองก็ได้รับรู้

ข่าวกะเหรี่ยงที่แก่งกระจานของไทยเองก็เช่นกัน ทั่วโลกรู้ยิ่งกว่ารู้

คณะกรรมการมรดกโลก มีหรือจะไม่รู้

อย่าบอกนะว่า คณะผู้แทนของประเทศไทยหรือกรมอุทยานไทย ไม่รู้เรื่องนี้เลย!?!

…อ่าน…