คอลัมน์ ชกไม่มีมุม
บทเรียนตากใบ กับความขัดแย้งวันนี้ – มีการย้อนรำลึกเหตุรุนแรงที่ตากใบ นราธิวาส เมื่อวันที่ 25 ตุลาคมที่ผ่านมา ซึ่งมีผู้เสียชีวิตถึง 85 ราย จากการสลายการชุมนุมที่หน้าโรงพัก แม้จะผ่านไปแล้ว 16 ปี แต่ได้กลายเป็นบาดแผลที่ยากจะลืมเลือน อีกทั้งยังกล่าวได้ว่า ด้วยเรื่องราวทำนองนี้ ด้วยการกระทำจากเจ้าหน้าที่รัฐแบบนี้ เป็นสาเหตุที่ทำให้ 3 จังหวัดชายแดนใต้ยากจะมีสงบได้
ย้อนกลับไปเมื่อ 25 ตุลาคม 2547 มีชาวบ้านมาชุมนุมนับพันคน เรียกร้องให้ปล่อยตัวชุดรักษาความปลอดภัยหมู่บ้านจำนวน 6 คน ที่ถูกจับกุมดำเนินคดีที่หน้าสภ.ตากใบ
ต่อมา มีการสั่งสลายการชุมนุม ด้วยคำสั่งของแม่ทัพภาคที่ 4 โดยอาศัยอำนาจตามกฎอัยการศึก
มีผู้เสียชีวิตจากปฏิบัติการของเจ้าหน้าที่ในที่ชุมนุม 7 ราย จากนั้นจับกุมชาวบ้านนับพัน ขนขึ้นรถทหารไปยังค่ายอิงคยุทธบริหาร ในลักษณะจับนอนทับๆ กันไป จนมีผู้เสียชีวิตระหว่างเดินทางไปนั้นอีก 78 ราย
เอามานอนทับจนขาดอากาศหายใจตายอย่างทรมานเช่นนี้แล้วจะให้คนที่อยู่ในเหตุการณ์หรือญาติมิตรเขาลืมเลือนได้อย่างไร
จึงต้องบอกว่า ด้วยการกระทำจากรัฐเช่นนี้ รวมทั้งปัญหาความไม่เป็นธรรมจากอำนาจรัฐในอีกหลายๆ กรณี จึงเป็นชนวนเหตุไฟใต้ที่ต่อเนื่องมาหลายปี!
กลุ่มก่อความไม่สงบในภาคใต้ ไม่ใช่ผู้ก่อการร้ายจากนอกประเทศ และไม่ควรมองไกลไปถึงขั้นว่าเป็นสงครามเพื่อแบ่งแยกดินแดนอะไรขนาดนั้น
แต่เป็นคนในพื้นที่ ต้องการตอบโต้เจ้าหน้าที่รัฐและต่อต้านอำนาจรัฐ
โดยเลือกแนวทางรุนแรง ใช้อาวุธ ซึ่งไม่ต่างจากการก่อการร้ายด้วยปัญหาความคิดอุดมการณ์ความไม่เป็นธรรม ที่ยังมีอยู่ในหลายๆ ประเทศ
ไฟใต้ เป็นปมปัญหาความไม่เป็นธรรมจากรัฐ แล้วยิ่งลุกลามเพราะรัฐเลือกแนวทางการทหารนำการเมือง
แต่แน่นอนว่า ปัญหาความขัดแย้งและนโยบายที่ผิดพลาดต่อเนื่องยาวนาน สะสมมาหลายสิบปี
สั่งสมจนกลายเป็นการเลือกหนทางตอบโต้ด้วยการก่อการร้าย!
สังคมไทยเราเคยมีสงครามอุดมการณ์ที่รุนแรงมาแล้วกับพรรคคอมมิวนิสต์
รบกันตั้งแต่ปี 2508 กว่าจะสงบในปี 2523 ด้วยการปรับเปลี่ยนวิธีแก้ปัญหาของรัฐ หันมาใช้การเมืองนำการทหาร และการพูดคุยเจรจาสันติวิธี
ทั้งสงครามกับพรรคคอมมิวนิสต์ที่จบไปแล้ว ทั้งไฟใต้ที่ยังไม่สงบ บอกให้รู้ว่าอย่าผลักคนให้ตกเวทีปกติ!!
จะทำให้ต้องหันไปเลือกหนทางรุนแรง
แม้แต่การกวาดล้างนักศึกษาเมื่อ 6 ตุลาคม 2519 ก็เป็นการผลักให้หลายพันคนเข้าป่าร่วมสู้ด้วยอาวุธ
ทำให้สงครามคอมมิวนิสต์ยิ่งขยาย
บทเรียนเหล่านี้ ผู้กุมอำนาจยุคปัจจุบันควรเรียนรู้
ในท่ามกลางความขัดแย้งปัญหาประชาธิปไตยวันนี้
อย่าเดินผิดซ้ำอีก!
