ฮิโรชิมา-นางาซากิ ระเบิดนิวเคลียร์

อยากรู้ ทำไมสหรัฐอเมริกาถึงเลือกทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ที่ฮิโรชิมากับนางาซากิ

นำเอก

ตอบ นำเอก

เลื่อนคำถามมาตอบในเดือนนี้ รำลึกโศกนาฏกรรมของมนุษยชาติจากสงคราม ซึ่งเกิดขึ้นในวันจันทร์ที่ 6 และวันพฤหัสบดีที่ 9 สิงหาคม ค.ศ. 1945 (พ.ศ. 2488) การทิ้งระเบิดนิวเคลียร์ที่เมืองฮิโรชิมาและเมืองนางาซากิ เป็นการโจมตีจักรวรรดิญี่ปุ่นด้วยอาวุธนิวเคลียร์ของสหรัฐอเมริกา เมื่อปลายสงครามโลกครั้งที่สอง โดยคำสั่งของประธานาธิบดี แฮร์รี เอส. ทรูแมน หลังจากการโจมตีทิ้งระเบิดเพลิงตามเมืองต่างๆ 67 เมืองของญี่ปุ่นอย่างหนักหน่วงเป็นเวลาติดต่อกันถึง 6 เดือน

สหรัฐอเมริกาทิ้ง “ระเบิดปรมาณู” หรือเรียกในปัจจุบันว่า ระเบิดนิวเคลียร์ ที่มีชื่อเล่นว่า “เด็กน้อย-ลิตเติลบอย” (4,400 กิโลกรัม บรรจุยูเรเนียม-235 จำนวน 64 กิโลกรัม น้ำหนักระเบิดทีเอ็นที 15 กิโลตัน) ถล่มเมืองฮิโรชิมาในวันที่ 6 สิงหาคม ตามด้วย “ชายอ้วน-แฟตแมน” (4,670 กิโลกรัม แกนพลูโตเนียม-239 น้ำหนักระเบิดทีเอ็นที 20 กิโลตัน) ถล่มเมืองนางาซากิในวันที่ 9 สิงหาคม โดยให้จุดระเบิดที่ระดับสูงเหนือเมืองเล็กน้อย

การระเบิดทำให้มีผู้เสียชีวิตที่ฮิโรชิมา 140,000 คน และที่ นางาซากิ 80,000 คน โดยนับถึงปลายปี พ.ศ.2488 จำนวนคนที่เสียชีวิตทันทีในวันที่ระเบิดลงมีจำนวนประมาณครึ่งหนึ่งของจำนวนที่กล่าวนี้ และในระยะต่อมาก็ยังมีผู้เสียชีวิตด้วยการบาดเจ็บหรือจากการรับกัมมันตรังสีที่ถูกปลดปล่อยออกมาจากการระเบิดอีกนับหมื่นคน ผู้เสียชีวิตเกือบทั้งหมดในทั้ง 2 เมืองเป็นพลเรือน

ย้อนไปเดือนพฤษภาคมปีเดียวกัน ในวันที่ 10-11 ได้มีการคัดเลือกเป้าหมาย โดย เจ. โรเบิร์ต ออพเพนไฮเมอร์ นักฟิสิกส์ ผู้ออกแบบและพัฒนาอาวุธนิวเคลียร์ลูกแรก ภายใต้โครงการแมนฮัตตัน ได้แนะนำเป้าหมายสำหรับระเบิดลูกแรก คือ เมืองเกียวโต, ฮิโรชิมา และ โยโกฮามา ด้วยเงื่อนไข 1.เป้าหมายต้องมีพื้นที่ขนาดใหญ่เส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 3 ไมล์ และเป็นเขตชุมชุนที่สำคัญขนาดใหญ่ 2.ระเบิดต้องสามารถทำลายล้างและสร้างความเสียหายได้อย่างมีประสิทธิภาพ และ 3.เป้าหมายมียุทโธปกรณ์และที่ตั้งของทหารต้องได้รับการระบุที่ตั้งแน่นอน เพื่อป้องกันหากการทิ้งระเบิดเกิดข้อผิดพลาด

ความเสียหายยับเยินและความสูญเสียชีวิตจำนวนมากกว่าของฮิโรชิมาทั้งที่น้ำหนักระเบิดทีเอ็นทีมีปริมาณน้อยกว่าลูกที่ถล่มนางาซากิ เป็นผลจากสภาพภูมิศาสตร์ที่แตกต่างของเมืองทั้งสอง ในขณะที่ฮิโรชิมาเป็นพื้นที่ราบขนาดใหญ่ นางาซากิ ตั้งอยู่บริเวณสองหุบเขาซึ่งรายงานของกองทัพสหรัฐระบุว่า ช่วยลดความเสียหายได้อย่างมาก

อย่างไรก็ตาม นางาซากิไม่ใช่เป้าหมายแรกๆ ต่างจากฮิโรชิมาและโคกุระที่เป็นเป้าหมายต้นๆ เนื่องจากมีความเป็นเมือง มีความเจริญทางอุตสาหกรรม และอยู่บนที่ราบ

กองทัพสหรัฐเกือบจะโจมตีเมืองโคกุระ แต่พบกับสภาพอากาศที่เต็มไปด้วยเมฆหมอกและควัน และตัดสินใจเลือกนางาซากิ แทนอย่างกะทันหัน คนญี่ปุ่นยังใช้คำกล่าวที่ว่า “Kokura luck” หรือ โชคของโคกุระ ในการพูดถึงเหตุการณ์ในครั้งนั้นจนถึง ทุกวันนี้

ติดตามข่าวสด

ข่าวเด่นประจำวัน