ค่าโง่ทางด่วน อย่าให้เป็นการเมือง
คอลัมน์ ทิ้งหมัดเข้ามุม
รุก กลางกระดาน
ค่าโง่ทางด่วน – กลับมาเป็นประเด็นร้อนอีกครั้ง สำหรับกรณีค่าโง่ทางด่วนโทลล์เวย์
ที่การทางพิเศษแห่งประเทศไทย หรือกทพ. ตกเป็นจำเลย ต้องจ่ายค่าชดเชยให้กับบริษัททางด่วนและรถไฟฟ้ากรุงเทพ เป็นเงินกว่า 4 พันล้านบาท
เนื่องจากผิดสัญญาเรื่องการแข่งขันกับบริษัทเอกชน
จึงนำมาซึ่งการเจรจาเพื่อแก้ปัญหา และได้ข้อตกลงเพื่อยุติคดีทั้งหมด กทพ.ไม่ต้องจ่ายค่าโง่ แต่ก็มีเงื่อนไขคือการต่ออายุสัมปทานทางด่วนอีก 30 ปี
ซึ่งหากพิจารณาแล้วก็สมเหตุสมผล กทพ.ไม่ต้องจ่ายเงิน ไม่ต้องไปต่อสู้คดีที่คาอยู่ในศาล ซึ่งประเมินกันแล้วว่าหากแพ้ทุกคดี มูลค่าความเสียหายอาจพุ่งสูงถึงกว่าแสนล้านเลยด้วยซ้ำ
แต่ก็ดูจะไม่สำเร็จได้โดยง่าย เมื่อต้องเผชิญเสียงคัดค้านจากพนักงานกลุ่มหนึ่งที่ไม่เห็นด้วยกับรูปแบบการแก้ไขปัญหาดังกล่าว
โดยเสนอให้กทพ.จ่ายเงินชดเชยก้อนแรก 4 พันล้านบาท พร้อมต่อสู้ทุกคดีที่มีอยู่ และนำทางด่วนที่จะหมดสัมปทานต้นปีหน้า มาบริหารงานเอง
จึงกลายเป็นคำถามว่ากทพ.จะเอาเงิน 4 พันล้านจากไหนมาจ่ายชดเชย!??
ขออนุมัติจากกระทรวงการคลัง เอาเงินจากภาษีประชาชนไปจ่ายเพื่อแก้ไขปัญหาขององค์กรตัวเองหรือไม่
ยังไม่นับถึงความมีประสิทธิภาพ ที่ต้องพิสูจน์ตัวเองว่าจะบริหารงานที่มีผลประโยชน์มหาศาลได้อย่างมีคุณภาพ จริงเหรอ
ถือเป็นการวัดใจรมว.คมนาคม คนใหม่ ในฐานะผู้ที่จะต้องเสนอให้ครม.มีมติอนุมัติแนวทางการแก้ปัญหา
ว่าจะเลือกแนวทางไหน อย่างไร
อย่างไรก็ตามเมื่อถูกนำเรื่องนี้เข้าสู่การถกเถียงในสภาผู้แทนฯ จนมีการตั้งกรรมา ธิการขึ้นมาพิจารณา ก็ถือเป็นเรื่องที่ดี
เพื่อที่จะได้ช่วยกันพิจารณาให้รอบคอบ ไม่ให้ประเทศชาติต้องเสียหาย หรือเสีย ค่าโง่มากขึ้นไปเรื่อยๆ
แต่สิ่งที่น่าเป็นห่วง และจำเป็นจะต้องย้ำเตือน ก็คือการพิจารณาข้อมูลที่รอบด้าน อยู่บนพื้นฐานของความเป็นเหตุเป็นผล
อย่าลากโยงเพื่อหวังประโยชน์ทางการเมือง
ที่สำคัญหากขยายความเป็นห่วงถึงปมค่าโง่โฮปเวลล์ ที่รฟท.ต้องจ่ายนับหมื่นล้านโดยไม่มีโอกาสแม้แต่เจรจา
ก็คงจะเป็นคุณูปการต่อประเทศชาติมากยิ่งขึ้นแน่นอน