มันฯ มือเสือ
ถึงจะแทงกั๊กพูดไม่ชัดเรื่องตั้ง พรรคสืบทอดอำนาจระยะยาว หลังเลือกตั้ง
แต่พฤติกรรมแสดงออกในรอบ 1-2 เดือนที่ผ่านมา กลับมีความชัดเจน ยิ่งกว่าคำพูดใดๆ มากมายหลายเท่า
โดยเฉพาะการใช้ทำเนียบรัฐบาล เป็นศูนย์กลางปฏิบัติการ “ดูด” อดีตส.ส. จากกลุ่มและพรรคต่างๆ มาร่วมงาน ใช้ตำแหน่งในรัฐบาลเป็นเครื่องวางมัดจำ อย่างเช่น พรรคพลังชล เป็นต้น
เชื่อว่าด้วยวิธีเดียวกันที่ใช้กับพรรคพลังชล หรือพลังชลโมเดล จะทำให้มีอีกหลายคนจากหลายกลุ่มหลายพรรค ทยอยไหลตามมาเป็นระลอก
ในตอนแรก ผู้มีอำนาจปฏิเสธกระแสการดูดอดีตส.ส. บอกตัวเองไม่ใช่เครื่องดูดอากาศ หรือเครื่องดูดฝุ่น
เป็นการปฏิเสธหลังบรรดานักการเมืองรุมค่อนแคะว่า นี่ไง ปฏิรูปการเมืองก่อนเลือกตั้งตามแบบฉบับคสช. ทำมา 4 ปีจากเป้าหมายพัฒนาเป็นการเมือง 4.0 จู่ๆ ถอยหลังกลับไปสู่ยุค 0.4 ซะงั้น
ที่บอกว่า ตัวเองไม่ใช่เครื่องดูดฝุ่น พูดแล้วประชาชนจึงไม่เชื่อ สังคมก็ไม่เชื่อ ก็เลยต้องพูดใหม่ เปลี่ยนจากแทนที่จะปฏิเสธว่าไม่ได้ดูด ก็ใช้วิธียอมรับเสียเลย
ในรายการทีวีคืนวันศุกร์ 27 เม.ย. ก็เลยเกิดประโยควรรคทองที่ว่า “การดูดมีมายาวนานแล้ว—เป็นครรลองประชาธิปไตยของไทยมาตลอด”
ก่อนหน้านี้นักการเมืองประชดประชันให้ผู้มีอำนาจเลิกทำท่าเหนียมอาย เรื่องดูดอดีตส.ส.มาเป็นฐานสืบทอดอำนาจการเมืองให้ตัวเองเสียที แต่ก็ไม่คิดว่าจะได้ยินคำรับสารภาพชัดเจนขนาดนั้น ทำเอานักประชาธิปไตยถึงกับงงเป็นไก่ตาแตก
คิดในใจ มันใช่เหรอ(วะ)
เมื่อปลดล็อกความอายแล้ว จากนี้ต่อไปทั้งคนดูดและคนโดนดูดก็น่าจะประสานงานกันได้อย่างภาคภูมิใจมากขึ้น เพราะได้คาถาคุ้มกันใหม่
การดูด คือ ครรลองประชาธิปไตย
ส่วนเรื่องปฏิรูปการเมือง ก็ให้ลืมๆ ไปเสียเถอะ
