“รุก กลางกระดาน”
ท่ามกลางกระแสการเมืองที่คุโชนมาเป็นลำดับ รับกับกระแสการเลือกตั้งที่กำลังจะมาถึง
บุคคลที่น่าจับตามองที่สุด คงหนี ไม่พ้น พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา นายกฯ และหัวหน้าคสช.
เนื่องจากอนาคตข้างหน้าจะดูสดใสกาววาว เรียกว่าเป็นเต็ง 1 นายกฯ คนที่ 30 ของประเทศไทยแบบนอนมา
เพราะไม่ว่าจะเป็นกลไกเงื่อนไขตามรัฐธรรมนูญ 2560 ที่ร่างไว้
ทั้งการเปิดโอกาสเสนอชื่อนายกฯ คนนอก ให้ ส.ว.ที่มาจากการสรรหาเป็น ผู้ร่วมโหวตชื่อนายกฯ ได้
รวมถึงการเดินเกมเพื่อหาที่นั่งในสภาของบรรดานักการเมืองรุ่นเก๋า อาทิ กลุ่มสามมิตร หรือพรรคอื่นๆ ทั้งเก่าทั้งใหม่ ที่เดินหน้าดูดส.ส.กันอย่างอึกทึกครึกโครม
ก็ประกาศชัดเจนว่าพร้อมจะชูมือเพื่อให้ พล.อ.ประยุทธ์ เป็นนายกฯ อีกสมัย
แต่ก็เกิดคำถามขึ้นมาว่าเมื่อเส้นทางโล่งโปร่งสบายเช่นนี้ เหตุใด พล.อ. ระยุทธ์ ถึงต้องออกอาการหงุดหงิด โมโหโกรธา โดยเฉพาะกับสื่อ
ถึงขั้นประกาศจะไม่อดทนต่อสิ่งยั่วยุอารมณ์อีกต่อไป
หรือเป็นเพราะไม่เสนอความก้าวหน้าเติบโตทางเศรษฐกิจไปในทิศทางที่รัฐบาลป่าวประกาศ
ก็คงไม่ใช่ เพราะรัฐบาลเองก็มีช่องทางสื่อสารอยู่เต็มไม้เต็มมือ ทั้ง 6 โมงเย็น ทุกวัน และ 2 ทุ่มวันศุกร์
ที่สำคัญเศรษฐกิจดีหรือไม่ดี ประชาชนเขาล้วงกระเป๋าตัวเองดูก็รู้ ไม่ต้องให้ใครไปชี้นำ
หรือจะโมโห ที่สื่อไปโฟกัสการตอบโต้ กรณี “พ่อปู” กับ “แม่ปู” มากกว่าผลประชุมครม.สัญจร ที่ชุมพร
ก็ต้องเข้าใจว่าเป็นเรื่องที่ พล.อ.ประยุทธ์ เริ่มต้นขึ้นมาทั้งหมด
แต่การแสดงออกต่อที่สาธารณะก็เป็นเรื่องสำคัญที่จำเป็นต้องคำนึงถึง
ไม่เช่นนั้นสุภาษิตที่ว่า “สำเนียงส่อภาษา กิริยาส่อสกุล” ยังใช้ได้ถึงปัจจุบัน
เรื่องนี้จะดีอยู่อย่าง ก็คือการแสดง ตัวตนให้ประชาชนได้เห็น จะได้นำไปพิจารณาว่าหากมีโอกาสได้ใช้สิทธิ์ในการเลือกตั้งครั้งหน้า เลือกคนแบบไหนเข้ามาในสภา จะให้ใครเป็นนายกฯ
จะเอามาเป็นเจ้านาย หรือเอามาทำงานรับใช้
ก็เลือกกันได้ตามใจชอบ
