“มันฯ มือเสือ”
สร้างความสับสนให้ผู้ปฏิบัติมากพอสมควร
สำหรับคำสั่งหัวหน้าคสช. ที่ 13/2561 หรือที่เรียกว่าคำสั่ง“คลายล็อก”
โดยเฉพาะการจำกัดการใช้สื่อโซเชี่ยลมีเดีย ที่คสช.ให้พรรคการเมืองทำได้แค่ประชาสัมพันธ์หรือติดต่อสื่อสารภายในระหว่างพรรคกับสมาชิกเท่านั้น
ต้องไม่มีลักษณะหาเสียงเด็ดขาด
ประเด็นห้ามหาเสียงผ่านโซเชี่ยลมีเดียนี้ ไม่ใช่แค่พรรคการเมือง แม้แต่กกต.ก็ยังมึนๆ งงๆ ไม่รู้ว่าควรมีขอบเขตแค่ไหนอย่างไร
เพราะทันทีที่คำสั่งออกก็เกิดคำถามตามมาเป็นพรวน เช่น
ในการหาสมาชิกพรรค สามารถประกาศนโยบายเชิญชวนคนมาร่วมเป็นสมาชิกได้หรือไม่ และการประกาศนโยบายนั้น ถือเป็นการหาเสียงด้วย หรือไม่
ถ้าประกาศนโยบายไม่ได้เพราะเป็นการหาเสียง ขัดคำสั่งหัวหน้า คสช. แล้วจะชักชวนคนมาเป็นสมาชิกได้อย่างไร
เหมือนเวลามีคนมาชักชวนให้ซื้อประกันชีวิต ประกันรถยนต์ หรือประกันอะไรสักอย่างก็แล้วแต่
แต่คนขายกลับไม่สามารถบอกได้ว่า คนซื้อต้องจ่ายค่าเบี้ยเท่าไหร่ ได้รับความคุ้มครอง ได้รับผลประโยชน์ตอบแทนคืนเมื่อใด อย่างไร คุ้มค่าหรือไม่
ถามว่าแล้วใครมันจะโง่ซื้อ
อีกประเด็นที่พูดกันมากก็คือคำสั่งที่ 13/2561 ไม่ต่างจากการเปิดให้รัฐบาลคสช.หาเสียงได้ฝ่ายเดียว
สามารถสัญจรไปไหนก็ได้ พูดถึงโครงการประชารัฐ นโยบายไทยนิยม พูดถึงความดีงาม ความเสียสละของคสช.และท่านผู้นำ เมื่อไหร่ก็ได้ ตลอด 24 ชั่วโมง
ลอยตัวอยู่เหนือข้อกฎหมาย
ในขณะที่พรรคฝ่ายตรงข้ามไม่สามารถสื่อสารนโยบายกับประชาชนได้เลย ไม่ว่านอกหรือในโซเชี่ยลมีเดีย
ที่ผ่านมารัฐบาลคสช.ประกาศนำประเทศเข้าสู่ยุค 4.0 เป็นสังคมดิจิตอล เศรษฐกิจดิจิตอล ฯลฯ แต่กับการเมืองในระบอบประชาธิปไตย
กลับออกคำสั่งถอยกลับสู่ยุคอนาล็อกซะงั้น
